KABANATA 8

22 1 0
                                    

SAM'S POV

Masaya akong sumakay sa kotse ni Riley. Hindi ko mapigilan ang saya ko nang maka balik ako dito sa manila. Sa cebu kasi palagi nalang akong pinapagalitan nang Lola ko, iniintindi ko naman siya kasi matanda na. nirerespeto ko dahil siya lang naman  ang umampon  sakin nanginiwan ako ni Mama para sumama siya sa Lalaki niya.

Kahit palagi akong pinapagalitan dun okay lang kasi dunating din naman sa buhay ko si Miko. Dahil sakanya, nakalimutan ko lahat nang ginawa nila sakin. yung mga taong sinaktan lang ako at iniwan. Siya lang din yung karamay ko basta pinapagiltan ako ni Lola. Siya lang yung nandun palagi pag kailangan ko nang kausap pag may problema ako. siya lang ang nandun nang nagdurusa ako nang iniwan ako nang taong minahal ko, yung taong akala ko hindi siya katulad nang Mama ko na iniiwan lang ako. Pero mali, pareho lang pala sila.

Nang dahil din kay Miko sumaya ako ulit at unti unti akong nabuhay nang pinatay nila ako sa sakit na binigay nila sakin.

" Oh? excited masyado? haha " natatawang sabi ni Riley habang nag mamaneho siya.

Napansin niya siguro yung expresion nang mukha ko na subrang saya at hindi makapakali na pinagmamasdan ang mga buildings nanadaanan namin.

" 2 years akong nawala Riley, na miss ko lang talaga ang Manila " Naka ngiting sabi ko sakanya.


" Hahaha pati sa traffic sa edsa? namiss mo? hahaha "

" ay except dun haha "

Nagtawanan lang kami. Bigla nalang tumunog cellphone ko.

Si Kuya Chris lang pala. yung pinsan ko na taga rito sa manila. agad kong sinago yung tawag..

" Kuya chris. " masayang sabi ko.

"  oh sam, papunta naba kayo ni Riley? "

" opo kuya. malapit na po kami "


" oh sge sam. excited na akong makita ka, its been two years nang last kita nakita. may pagka childish kapa nun haha "

" Hahaha oo nga po eh! namiss ko po kayo lalo na ang lasagna niyo hahaha "

" wag kang magaalala, pagdating mo dito nasa lamesa na ang lasagna. "


" talaga po? sge po bibilisan mo ni rile sa pagmaneho haahaha gutom na rin ako. sakto lang talaga "

" kahit paano, ang takaw mo pagdating sa specialty ko "


" sympre. sge kuya chris malapit na kami. see yah. "

" sge sam. "  at inend ko na yung call.

Nakakamiss talaga dito. kahit magulo, kahit subrang traffic kahit marami na ang nangyari saakin dito namimiss ko parin dito. ewan ko ba, noon naman nasabi ko na hindi ko ito mamimiss pero wala, nun lang pala yun hahaha

--

Nasa tapat na kami nang bahay ni Kuya chris, si kuya chris ang subrang close ko na pinsan na nakatira dito sa manila. Pinsan ko din ito si riley pero hindi kami ganun kaclose dahil busy sya palagi. Half brother niya lang si Kuya chris pero kahit kailan hindi sila nagaway. Subrang close nga nila pero dahil nga minsan lang si riley free katulad ngayon, minsan nalang din sila naguusap ni Kuya chris.

" Oh nanjan na pala kayo " bungad samin ni kuya chris nang pumasok na kami sa bahay nila. hindi naman ganoon kalaki ang bahay ni kuya chris. may dalawang palapag lang ito at color gray ito.

" Ikaw naba yan sam? laki talaga pinagbago mo. " manghang sabi ni kuya chris. ngumisi lang ako at niyakap siya. Niyakap din nya ako pabalik, nilibit ko ulit ang tingin ko sa bahay ni kuya chris. wala namang nagbago pero may ibang bagong gamit na silang nilagay.

" Hali na kayo. nakahanda na ang pagkain sa lamesa. hali kana sam, alam ko gutom kana.." natatawang sabi ni kuya chris sakin. ngumiti lang ako at tumango. ewan ko ba, natameme nalang ako. siguro dahil nagohan ako medjo sa bahay nila.

" Kuya, hindi ako makakasabay sainyo ni sam. tinawagan kasi ako nang boss ko kailangan niya daw ako sa companya. sorry.. " paliwanag ni Riley samin.

Halatang nalungkot naman si kuya chris, " sge, okay lang. " pilit ngiting sabi ni kuya chris.

" bawi nalang ako next time okay? sge na kuya punta na talaga ako.. nagtext na amo ko oh. Sam una na ako ah? bawi na talaga ako sainyo next time. bye " at tumakbo na siya palabas nang bahay. Nang nasara na yung pinto napayuko si kuya chris.

" okay lang po ba kayo kuya? " tanong ko.

" okay lang.. sanay nanaman ako eh. busy na talaga si riley .. " 

" kuya alam  ko babawi siya, alam niyo naman si riley po dba? wala po siyang nasisira kahit ni isa sa mga promises niya. " sabi ko.

ngumiti si kuya chris sakin at tumango lang siya na sumangayon sa sinabi ko.

" halika na sam, marami pa tayong pagkwekwentuhan.. " sabi ni kuya chris at pumunta na kami papunta sa dinning table.

Napangiti nalang ako at sumuna na kay kuya chris patungo sa dinning table.

MS. REVENGE (Short story)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon