Mijn Reis Naar Fantastica En Verder

A Sky Full Stars

'De wat?!?' Ik schiet in de lach. 'Sorry hoor,' zeg ik, als ik ben uitgelachen. 'Ik heb veel rare dingen gezien en meegemaakt vandaag. Maar dit spant toch echt de kroon.' Fleur knippert een paar keer met haar ogen en kijkt mij serieus aan. 'Wacht.. het was zeker geen grap.' vraag ik nu serieus. Fleur kijkt mij nog steeds aan. 'Waarom zou ik een grap maken over zoiets serieus?' vraagt ze. Alle puzzelstukjes vallen snel in elkaar. Weer heb ik zoveel vragen. 'M-maar Hoe? Waarom ik?'
'Ieder 100 jaar wordt er een nieuwe maanprinses gekozen.' Begint ze. 'Dat doet de maan met behulp van een teken. Jouw teken was het kettinkje.'
Ik ben er stil van. 'Hoe wist u het eigenlijk van mijn komst?' vraag ik. Fleur kijkt om hoog naar de met sterren gevulde hemel. Ze lacht. 'Jouw voorgangster was mijn beste vriendin.' Ze zucht. 'Helaas hebben we haar verloren in een heftig strijd tegen het kwaad.'  Ik zie dat ze het moeilijk vond om het mij te vertellen. 'Net zoals jij kreeg ik een brief van de maan. Daarin stond dat ik jou moest helpen bij een missie. Maar dat vertel ik je morgen.' Ze staat op. 'Het is al laat.' zegt ze. 'W-wacht, wat is mijn taak als maanprinses?' vraag ik snel.  Fleur glimlacht. 'Jouw taak is om de maan te vertegenwoordigen.' 'M-maar,' begin ik, maar Fleur onderbreekt mij. 'Het is genoeg voor vandaag' zegt ze. 'Je zult vast wel moe zijn.' Ik voel al dat ik het niet ga winnen. Ik knik alleen maar. 

'Hier de trap naar boven en dan de derde kamer links.' zegt ze. 'Welterusten Luna.' 'Trusten' zeg ik zacht en glimlachend en ik loop naar boven.

Ik open mijn kamerdeur. In de kamer staat een groot zacht hemelbed, een kast en een fauteuil. Ik loop de kamer in en ik zie zelfs een eigen badkamer! Ik kijk in de spiegel die in de badkamer staat. Ik zie een vrouw van een jaar of 20, met halflang blond haar en helderblauwe ogen. Verder draagt ze een grijs shirt met sterretjes met daaroverheen een lichtblauw spijkerjasje en een lichtblauwe strakke jeans en daaronder witte sneakers. Ik glimlach naar mijn spiegelbeeld en zucht. Ik loop de badkamer uit. Op het hemelbed ligt een pyjama. Die pak ik en loop daarmee naar de badkamer. Na een korte douche kleed ik me aan en poets ik mijn tanden. Net voor ik in bed wil stappen bedenk ik mij iets. 

Zachtjes loop ik mijn kamer uit. Waar zou Simon slapen? Net als ik terug naar mijn kamer wil lopen hoor ik een stem. 'Luna?' Ik maak een klein sprongetje van schrik. 'Jemig, ik schrik me dood!' roep ik geschrokken. En ik draai me om. Voor mij staat Simon in een gestreepte pyjama. Ik doe m'n best om mijn lach in te houden. 'Ssssst... Niet zo hard, wat doe jij hier?' fluistert hij. 'Ik, ik was opzoek naar jou! Ik wilde je vertellen wat ik nu allemaal weet, aangezien jij best wel betrokken bent bij mijn situatie.' verklaar ik. 'Moet dat nu?' 'Ja, dat moet nu.' antwoord ik en ik trek hem mee naar zijn kamer, waar de de deur van open stond.  Ik ga op zijn bed zitten. Simon zucht. 'Je bent mij een gevalletje apart' zegt hij. 'Tell me.' zeg ik. 'Nou wat is er nou zo dringend wat je mij nu moet vertellen.' Ik zucht en ik vertel alles wat ik vanavond met Fleur besproken. Als ik uitgepraat ben staat Simon mij met zijn open mond aan te kijken en knippert even met zijn ogen. 'De maanprinses??' roept hij uiteindelijk. 'Ja..' zeik met een zucht ik en ik sta op. Ik loop naar het balkon en doe de deuren open. Meteen voel ik de frisse zomeravond lucht en ik kijk naar de sterren. Ik hoor dat Simon achter mij staat. ' Wat er ook gebeurd, ik zal je helpen met dit avontuur, zowaar ik Simon heet.' zegt hij. Ik glimlach en draai me om. 'Dank je, die steun zal ik wel nodig hebben.' We kijken elkaar aan. 'Goed, nu moet ik echt naar bed. Welterusten!' zeg ik en ik loop de kamer uit. Ik kijk nog een keer achterom naar Simon. 'Trusten' glimlacht hij, En ik doe de deur achter mij dicht. Ik loop terug naar mijn kamer, doe de deur achter mij dicht en ik duik letterlijk mijn bed in. Veel tijd om na te denken heb ik niet want ik val vrijwel direct in slaap.