Zıt Kutuplar

7. Bölüm Kuzey ?!

Multide Kuzey vaarr :) (Altında can yazıyor siz onu takmayın . İnternetten bulunca anca bu kadar oluyor adfassafdads !)

" Sizin üzülüşünüzü görmek beni bin kat daha üzüyor . Acı çektiğinizi görmek benim canımı daha çok yakıyor . Kaç gündür iyi değilim . O geldi Miray o ! O şerefsiz geri geldi ...! "

O mu geldi ? Hayatımızı tam tamına iki yıl bok eden kişi mi geldi ?! Kuzey .

Kuzey .

Kuzey .

Kuzey bizim ortaokul arkadaşımızdı . Beşinci sınıfta tanışmıştık . Ben , Ediz ve kızlar onu çok sevmiştik . Ediz de bizim okuldaydı ama kızlara çocukluk arkadaşım olduğunu söylememiştim . Çok iyi arkadaştık . Yedinci sınıfın yaz tatilindeydik . Ağustos ayı ve her yer yakıcı güneşle kavruluyor . O gün doğum günümdü . Beş Ağustos . Akşam evde doğum günü partim vardı . Gün batımında saat dört ile beş arası . Odamda oturmuş kızlarla doğum günüm için her şey tamam mı diye kontrol ediyorduk .

" Balonlar , konfetiler , süsler , konuklar , pasta , şapka , düdükler ve ıvır zıvırlar her şey tamam . " dedi Selin . Suratımda kocaman bir gülümseme oluşmuştu her şey çok güzel olucaktı . Ediz doğum günüme gelemeyecekti hem onu kızlarla tanıştırmadım hem de böyle ortamları sevmezdi . Telefonumun mesaj sesi dikkatimi dağıttı . Elime alıp baktım . Ediz'dendi .

" Eski barakanın ordayım . Hemen gel önemli bir şey söyleyeceğim . " diye .

Böyle bir mesaj beklemediğim için gülüşüm solmuştu . Şuan hem çok korkuyor hem de çok heyecalanıyordum . Dilay bu duygularımı anlamış olacak ki konuşmaya başladı .

" Noldu lan . Betin benzinin aktı . "

" Yok bir şey . Ben bir yere gidip geliyorum . Siz burada kalın eksik gedik var mı yok mu bir daha bakın . Ben hemen gelirim . " dedim ve ayağa kalktım . Onlarda kalkmıştı .

" Miray neler oluyor ? Bir mesaj geldi , bir yere gidiyorum diyorsun . Noldu ? " dedi Burcu meraklı ve sinirli bir şekilde .

" Yuh amk iki dakka da senaryo yazdınız kafanızdan . Şu okulda ki Berk var ya ... "

" Eee ... " dediler aynı anda .

" Hani bana seni seviyorum demişti ya ... "

" Eee ... " dediler yine aynı anda .

" Herhalde doğum günüm için hediye verecek ona gidiyorum . Ama yanlış anlamayın maksat teşekkür edip hediyeyi kapmak . O kadar . Okey ?! " dediğimde derin bir oh çektiler .

" Taam o zaman sen git gel . " dedi Burcu .

Zoraki bir gülümsemeyle odadan çıktım . Ben ne kadar da güzel yalan söylermişim ! Aferin lan bana ! Hiç yalan söylemeyen bir kız ne kadar da güzel yalan söylermiş diye kendimle övünüyordum . Evden çıkıp barakaya yürümeye başlamıştım . Baraka bizim Ediz'le sığınamızdı ve ormandaydı . Yoldan geçen taksiciyi durdurmuştum . Ormana gideceğimizi söyleyip arkama yaslandım . Yarım saatlik bir yolculuğun ardından ormana gelmiştik . Taksiciye parasını verip inmiştim . Ormanın içine doğru yürümeye başlamıştım . Beş on dakka yürüdükten sonra barakaya varmıştım . İçeri girdiğimde yüzü kanlar içinde bir Ediz ve yanında düşünceli bir şekilde elinde telefonla oturan bir Kuzey beklemiyordum . İkisinde de gözlerimi gezdirip hemen Ediz'in yanına koştum . Hemen yüzünü ellerim arasına alıp konuşmaya başladım .

" Ediz ! Ne oldu sana ? " dedim bağırarak . Dolduğundan bi haber olduğum göz yaşlarım benden habersizce akıyorlardı . Bana baktı .

" İyiyim ben prenses . Şimdi sana bu şerefsiz bir şeyler söyleyecek ama kabul etme tamam mı ? Beni öne koyacak her şeyi yapacak ama kabul etme . Çünkü hiçbir şey yapamaz . " dedi güven verici bir tonda . Neden Kuzey'e şerefsiz diyordu diye düşünmüştüm ? Hemen Kuzey'e dönüp konuşmaya başladım .