Onun için

Çağın

Bu oydu tanıdık koku tanıdık beden   ona  sarılı kalmayı o kadar çok özlemişim ki o an gözümden akan yaşları izlemek ve onun kokusu çekmek isterdim•••••
Hayır aptal o seni nedensizce bıraktı şimdide kaç ondan ikimizde sesizce ve birbirimize sarılırken asansörün jeneratörle çalışmasını bekledik taki çalışana kadar
-Özür dilerim ben şey.
- Önemli değil dedi. Kendime kızdım salak diye ben kendimle savaşırken asansör 7. Kata geldi ve ben indim biri beni arkadan çekti
-Geldim bebeğim geldim yapma böyle dedi ve şapkasını çıkardı
-Pardon ama yedi buçuk yıl sonramı gelmeyi akıl ettin seni nasıl özledim nasıl kendimi yiyip bitirdim sen benim için öldün Çağın uzak dur benden sen kendin yaptın kendi kendini mezara soktun ben yas tutum ama artık yas tutmuyorum gel diye dua etmiyorum senin için ağlamıyorum herşeyi yaktım evini, eşyalarını, seni !Yaktım  ben Çağın şimdi git gelme sakın !!!
-Asmin yapma ne olur ben gitmek zorundaydım tamammı anladınmı senin için gitmek zorundaydım
-Düşmanlarınmı vardı Çağın Bey
-Hayır ....
-peki ne ya Çağın ne olduda gitmek zorunda kaldın
Niye cevap vermiyorsun
-Söyleyemem
-Çağın git daha fazla kırmayım seni gittttt!!!!!!!
O arada telefon çaldı arayan Damlanın öğretmeniydi
-Alo Neslihan hanım Damlaya bir şeymi oldu
-Asmin hanım Damla birden bayılmış bahçede ama şimdi biz hastaneye gidiyoruz ........ Hasta...
Nasıl koştuğumun farkından değildim Damlam kızım ne olmuştu ciğerlerim patlicakti kalbim hiç böyle çarpmamıştı birden dengemi kaybettim
-İyimisin bu Çağındı  sanki hiç bir şey söylememiş gibi arabaya koştum ve hemen hastenin yolunu tutum bir yandan ağlıyor bir yandan araba sürüyordum Çağın arkamdan geliyo artık o umrumda değildi .
Hastanenin önüne geldim hemen bir yere parkettim ve içeri girdi
-Damla Kaya nerde
Hanım efendi o 397 nolu oda....
Devamınj dinlememe gerke yoktu
-Asmin ne oldu
-Çağın git burdan
-Ne olduğunu öğrenmeden asla
Evet buldum 397 girince Damlam uyuyor Neslihan hanım yanındaydı
-Damlam ne oldu ona
Ben bunu derken çağın küçük bir şok geçirdi ama yinede ses çıkarmadı sesini özlediğim adam
-Annesi sizmisiz dedi doktor 
-Evet
- kızınızın durumu pek iyi değil biz bunu dışarda konuşalımmı cümlenin yarısı beynimde yanlılanırken Çağın beni tuttu yoksa yeri boylamıştım
-kızınız nasıl diğicemi bilmiyorum ama İLİK KASERi bu sözler ardından benim meşur çeşmeler son raddede akmaya başladı Çağın şokta ben ağlıyorum meleğim orda öyle yatıyordu ve kanserdi korkumdan elim titriyordu ne yapardım oda olmazsa ailem yok aşık olduğum adam yanımda ama diğil ben meleğimi kaybedersen ne yaparım ne yaparım kafamda yankılanan bu sesleri Damla böldü
-Anne!
-Annem iyisin bebeğim meleğim bir yerin acıyomu hı?
-Hayır anne iyyim ben bu adam kim hiç görmedin bu adamı
Çağında bunun şokunda azı açık saçları dağınıktı canı yanıyor ve düşünüyor gibiydi
Çağının azından
Bu yoksa benim kızımmı aldırması benim bebeğimi bu sorular benim başımı kemirirken o minik el bana uzandı
-Ben Damla ya senin adın ne
O kadar tatlıydı ki elleri bedeni gözleri aynı bana benziyordu ve hemen hemen 7 yaşındaydı her şey uyuşmuştu
-Ben Çağın tanıştı-tı -tığma memnun oldum
Küçük kız bana gülerken ben Asminin kolundan çektim ve
-Onu aldırmadın değilme o benim kızım ne olur doğruyu söyle yıllarca onun pişmanlığıyla yaşadım bak artık çoçuğumun olaması imkansızmış bir kazadan sonra neyse o benim kızım d ğilmi söyle ne olur o benim kızımmı o melek yüzlü kız benim kızımmmı ne olur SÖYLE
Asmin karşımda kıvranıyordu evet ve. Hayır arasında kalmış gibiydi ama o kafasını salladı
-Evet o senin kızın şimdi çğrendin be git ne olur git