SON MEKTUP

456 15 0
                                    

Lütfen yorum yapmayı ve votelemeyi unutmayın
Asmin'den
Aylar birbirini kovalamıştı ,zaman benim aleyhime işler gibi devam ediyordu üç ay olmuştu onu kaybedeli hayatımdan vazgeçeli üç ay olmuştu nasıl bir duyguymuş bu evlat acısı sanki elinden her şey alınıyormuş ve çaresizce bir kenara bırakılmış gibi hissetmek .
Keşke o gün o arabaya binmeseydim belki Damlam yanımda olurdu. O gece Damlayı almaya giden Utku kaza yapmıştı ve Damla o kazada ölmüştü ne yolun ortasında ağlayıp , ayılmam işe yaramıştı nede o cansız bedene sarılmam . Çağından da haber yoktu büyük bir ihtimalle o da bir daha gelmeyecekti . Bu arada Türkiye 'ye geri döndüm Bodruma yerleştim daha doğrusu yerleştirildim Utku bey tarafından. Her geçen gün zayıflamıştım artık midem bir dilim ekmeği bile kaldırmaz hale gelmişti. Utku arada bir ziyaretime geliyordu ama öyle bir iki saat kalıp gidiyordu hiç konuşmuyordu , yüzüme bile bakmıyordu yemek ve para bırakıp gidiyordu. Bu gün kızımın doğum günü ve onun mezarına bile gidemiyorum . Bu sene ona bir aile albümü yapacaz diye söz vermiştim ona oysaki . Kızımın kokusu ,gülüşü hepsi ellerimden kayıp gitmişti. Kendimi suçlayıp durdum kaç kere intihara teşebbüs ettim ama yine yapamadım, ağlamaktan krizler geçirdim, kaç gece uyuyamadım, sigaraya yeniden başladım hayatımı mahveden o kara gece ölene kadar üstümde lanetini sürdürücekti neyse ki ölüm şu an bir ip kadar yakındı bana şimdi elveda etmeden gidiyorum kızımı özledim onun yanına uçucam aynı bir kuş gibi.
Bunları okumam bana büyük bir cezaydı aylarca aradığım kızım ölmüş, karımı ise ölümün kıyısından kurtarmıştım. Kızımın yasını mı tutayım yoksa karıma destek mi olayım . Her şey gitti birden bir kara bulut bulaştı bize tutunamadı kimse güzel günlerine ve kaybettik koca bir mağlubiyet yaşadık.
1 Yıl SONRA
Bir hafta hastanede kaldıktan sonra eve geri dönmüştük ruh gibiydi, ağlamaklıydı,hiçbir şey yemiyordu, bana kızıyordu,herkese kızıyordu. Bu hali beni çileden çıkarıyordu bende üzülüyorum kızım için ama alışmak zorundayım ,zorunda. Evdeki bütün içkileri açtım ve içmeye başladım her geçen saniye ruhum dahada yoruluyordu birden yukarıdan bir bağırtı geldi , deli gibi sarhoş olmama rağmen koşarak Asmin'in odasına gittim , gördüğüm manzara beni dahada kötü yaptı yine krize giriyordu yavaşça yaklaştım ve titreyen vücuduna sarıldım,yanına çöktüm
-İstemedim böyle olsun Çağın yemin olsun ki istemedim.
Biliyordum ama ağzımı daha açanıyordum yanımdaki beden ben ona sarıldıkça dahada rahatladı,birden ağlamaktan şişmiş suratıyla bana doğru döndü ve dudaklarını dudaklarımın üstüne getirip
-Damlamı geri istiyorum ne olur. Demişti ve yeniden titremeye başladı ama dudaklarını çekmiyordu bu beni çileden çıkarırken şu an yapacağım hiçbir harekete hayır demeyeceğini bildiğim içinse ona dokunmak içimden gelmiyordu . Burnuma gelen keskin sigara ve alkol kokusuyla irkildim.
-Asmin sen içtin mi?
Soruma cevap vermek yerine dudaklarıma sert bir öpücük bırakmıştı bu kadın beni her hareketiyle deli ediyordu.
-Damlamı geri istiyorum Çağın.
ASMİN'DEN~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yanımda durduğu her an bana değişik duygular yaşatan bu adam acılarımı unutup bu gece onda boğulmak istiyordum. Nefeslerimiz birbirimize karışırken gözlerini kapatmış benden bir hamle bekliyor gibiydi, yavaşça birbirine değen dudaklarımızı mühürlemiştim bir süre bana karşılık vermemişti sonra ise sanki kırılıcak bir şeymişim gibi beni narince yatağa çıkardı ve ayrılan dudaklarımı birleştirdi ikimizde geçmişi unutmak için birbirimizle savaşıyorduk. Sabah kalktığımızda ise hiçbir şey olmamış gibi yine uzak durucaktık birbirimizden bunu bilmeme rağmen onun benliğine ihtiyacım vardı en azından şu anlık
Lütfen okuyun
Arkadaşlar biliyorum bölüm uzun uzun zamandır gelmiyor çünkü kendimi tıkanmış gibi hissediyorum bu bölümü ise büyük bir uğraşla yazdım lütfen yorum yapmayı ve votelemeyi unutmayın

Onun içinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin