Amca

539 18 6
                                    

Multide çağın ve amcası
Tamamen kaybetme duygusunu daha anlamamıştım o zamanlar tek zaafım kızım ve geçmişimdi şimdi ise çağın bile benim bir zaafım haline gelmişti Remzi bana 6  saatlik uçak yolculuğu boyunca hiç bir şey anlatmamıştı neden bilinmez ama uçak iner inmez bizi bir arabaya bindirdi ve kendisi başka bir arabayla başka bir yere doğru yol aldı . İçim acıyordu bir şey ters gitmişti ve bana söylemiyorlardı Damla kucağımda uyurken bende telefonumdan sürekli Çağın'ı arıyordum ama açmıyordu bu beni daha çok tedirgin etsede kızımın fark etmemesi için sakin olmam gerekiyordu . Damla'nın gözleri kapanıyordu uyudu uyuyacaktı sırtını ovarak bunu biraz hızlandırıyordum .Korumalar bizi bir yere getirdiler ormanın içinde tek katlı müstakil bir ev,Damlayı kucağıma aldım ve içeri geçtim herşey yepyeniydi,buzdolabında ne ararsan vardı,benim ve kızım için kıyafetler ve birde yüksek bir miktar para vardı. Bunlar ne içindi Çağın işi bitince dönücekti nasıl olsa ama neden sanki dönmeyecek gibi hazırlık yapmışlardı .
Çağın'ın ağzından
Uyandığımda bir hastaneydim,usulca kalktım ,serumu çıkarıp ceketimi aldım elim telefonuma gitti aramak istedim onu öğrenmek istedim nasıl benim özlediğim gibi özledimi ,benim korktuğum gibi korkuyor mu?
Ölmekten değil onun suratını bir daha görememekten korkuyorum kızımı koklayarak öpememekten sonra da diyorum ki tedirgin bir şekilde yaşamaktansa onların güvende olduğu bir dünyada ölmek daha güzel. Arabaya bindiğimde adamları hastanede bıraktım ve amcamın evine doğru sürdüm yolları bile bana yaşadığım kabusu anlatıyorken o eve girmek zor olucaktı evin önüne geldiğimde etrafımı dört tane adam sardı hepsinin elleri belindeki silahlardaydı birisi bana doğru geldi elini uzattığında ne istediğini anladım ve silahımı çıkarıp verdim. Ondan korkmuyordum bu onu göstermeme yetti kapı açıldı koca bir meydanda ,Feryal ve amcam duruyordu evin her camında elinde uzun namlularla adamlar bekliyordu amcamın tek el hareketi beni delik deşik edebilirdi elim ceketimin içinde olan fotoğrafa gitti üçümüzün fotoğrafına güç istercesine tutum  fotoğrafı yerine geri koydum ve amcamın oturduğu yere gittim.
-Geldim beklediğin gibi geldim amca!
-Tahminimden daha yürekli çıktın
-O yürek benim değil kızım ve karımın yüreği onların için geldim ben buraya.
-Neden yaptın Çağın seni sevdiğimi biliyordun neden gittin başkalarına .
-Seni sevmiyordum FERYAL!!
O arkasını dönmüş ağlarken amcam silahını çıkardı ve göğsüme doğru tuttu .
-Bana bir şey söyle Çağın vaz geçeyim seni vurmaktan .
-Dedem gibi ölmek istiyorum çocuğum ve karım için ölmek benim için onur  ama o saçma aşiret için ölmeye niyetim yok .
-Burada aşiret her şey demektir Çağın efendi
-Senin karını babası öldürürken de böyle mi dedin amca .
Feryal şaşkınlıkla bana doğru döndü amcam elini tetiğe attı gözlerinde bir gram pişmanlık yoktu Feryal koştu önüme geçti
-Doğrumu baba annemi dedem mi öldürdü sen buna izin mi verdin
Amcam sadece sustu
-Söylesene annem ölürken izledin ve dur demedin mi , onun için mücadele etmedin mi KONUŞSANA!!
-Feryal çekil
Feryal iki gözü iki çeşme ağlarken babsonın silahını aldı ikimizde şoktayken dudaklarından dökülen son kelimeler amcamı maffetti
-Şimdide sesiz kal senin yüzünden ölen kızını izle.
Bunu demesiyle göğsüne doğrulttuğu silahı patlatması bir oldu. Amcam şoka gitmiş gözlerle Feryal i'e bakerken bende onu kucaklayıp arabaya götürdüm amcamı ve adamlarını umursamadan çekip gittim. Bir elimle araba kullanırken bir elimle göğsüne bastırıyordum ne olursa olsun o benim kardeşim gibiydi ve onun ölmesini istemezdim. Hastaneye geldiğimde bağıra bağıra çağırdım doktorları ban bir kaç soru sordular ve onu ameliyata aldılar. Bir saatten fazla olmuştu ama hala ne bir hemşire ne de bir doktor bana bilgi vermişti bana doğru gelen iki tane polis vardı .
-Çağın Zen siz misiniz ?
-Evet buyrun
-Feryal Zen vurulmasıyla ilgili bilgi alıcaktım
-Tabi sakin bir yere geçelim
-Sizi şu odaya alalım
Polislerle birlikte baş hekimin odasına gittik.Onlara her şeyi baştan sona anlattım hepsini yazdılar ardından altına imzamı attım ve odadan çıktım çıkar çıkmaz karşımda amcam gözleri kıp kıpkırmızı ağlamış bir şekilde duruyordu polisler amcamı görünce kelepçeleyip arabaya doğru götürdüler.
-Çağın bunu ödeticem!!
Son sözü olmuştu polis arabasıyla birlikte gitmişti.Ameliyathaneden çıkan doktor bana doğru geldi ve
-Elimizden geleni yaptık fakat hastayı kaybettik    başınız sağolsun .
Doktora boş boş bakerken telefonuma bir mesaj geldi ,bilinmeyen bir numaraydı bir fotoğraf gelmişti Remzi bir kütüğe kollarından bağlanmış ve etrafında silahlı adamlar vardı. Sinirden deliye dönmüştüm Remzi ,Damla ve Asminin yanında değil miydi kafamda deli sorular dolaşırken bir fotoğraf daha geldi bu fotoğraf ise beni deli etmeye yetmişti bu fotoğrafta Damlaya sarılan Asminin fotoğrafı vardı bu amcamın işi miydi ?





Oy ve yorumlarınızı bekliyorum💋💋

Onun içinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin