Moonlight Change

6

'Now i'm a warrior i've got thicker skin
I'm a warrior and you can never hurt me
Again.' Het liedje warrior van Demi Lovato was altijd al mijn favoriet geweest omdat muziek me altijd heel erg had geholpen door te zetten.

'Ik wist niet dat je kon zingen.' Bryce keek me geamuseert aan toen ik de badkamer uit kwam lopen. Ik glimlachte zwak 'iedereen kan zingen.' Grinnikte ik waarna ik mijn haren begon te föhnen. Ik zag in de spiegel hoe Bryce zijn hoofd schudde en de kamer uit liep. Morgen zou ik officieel als Luna voorgesteld worden aan de pack en de vrienden van Bryce. Een zenuwachtig gevoel schoot door me heen en ik beet op mijn lip. Ik hoopte dat de pack me zou accepteren als Luna...

"De Luna haar oude pack is hier! Ze komen voor haar!" Ik schoot op uit mijn gedachten door een kreet van Troy en ik liep zo snel als ik kon naar beneden waar ik met grote ogen naar Bryce toe liep. Hij nam me in zijn armen en ik drukte me tegen hem aan. 'Ren Alice, neem de kinderen mee.' Fluisterde hij in mijn haar maar ik schudde mijn hoofd. 'Ik wil mee vechten, dit is mijn schuld.' Br yce schudde zijn hoofd vastbesloten en keek me bezorgd aan. 'Je gaat niet mee vechten Alice.' Hij keek me recht in mijn ogen aan en sprak zijn woorden uit op Alpha toon maar ik schudde vast besloten mijn hoofd. 'Ik.' 'Ga' 'mee' 'vechten.' Ik sprak luid en vastbesloten, bijna boos en opeens schoot de kraan aan. Mijn ogen weren groot en ik keek Bryce geschrokken aan.
'Zou het waar zijn?' Mijn stem klonk zacht en hij knikte langzaam.
Buiten klonk een schreeuw en Bryce en ik rende naar buiten, hij had al opgegeven om me iets te verbieden.
Eenmaal de deur uit zag ik iets wat ik nooit meer zou vergeten. Mijn Alpha beet Troy in zijn keel waardoor zijn levenloze lichaam op de grond lag.
Woede borrelde in me op toen mijn oude Alpha me recht aankeek.
'Ik heb je gezegd terug te komen. Gelukkig was je niet onze enige spion.'  Hij grinnikte zelfvoldaan en mijn haat voor hem was zo groot op dat moment dat het uit de hand liep, alles liep uit de hand. Vuur begon vanuit de grond om hem heen te cirkelen en de lucht sloeg hem met grote krachr naar het vuur toe. De aarde veranderde in heten modder en het gegil van de Alpha deed kinderen huilen. Ik wou het stoppen maar ik kon het niet.
Het stopte pas toen het te laat was. Toen kinderen iets hadden gezien dat voor altijd op hun netvlies zou staan gebrand.

Het was te laat.

Hij was dood.

Ik heb mijn oude Alpha vermoord.

Ik wist dat het hem was of dat wij het zouden zijn maar de blikken op de gezichten van de kinderen braken mijn hart.

***************************

Hallo

Ik ben heel erg benieuwd wat jullie ervan vinden :) Als ik een grote spellings fout heb gemaakt of jullie een tip hebben, laat het me vooral weten.

XX Jane