Wakker worden

85 2 0
                                    

Langzaam opende ik mijn ogen. De geur van verzorgende kruiden viel me direct op. Toen ik besefte waar ik was ging ik direct recht op zitten. 'Bryce?' Ik voelde een hoe iemand mijn hand pakte en keek gelijk naar de persoon naast mijn bed. Het was Bryce. 'Bryce!' Ik sprong op en omhelsde hem. Hij ging met een hand door mijn haar en trok me dicht tegen hem aan. 'Je hebt me gered Alice.' Zijn stem klonk onzeker, dankbaar. 'We hebben elkaar gered.' Mijn ogen vulde zich met tranen bij de gedachte om Bryce te verliezen. 'Hoe ben je nu al zo goed genezen Bryce?' Hij lachte waardoor er kuiltjes in zijn wangen te zien waren 'ik ben de alpha van een van de sterkste packs. Natuurlijk ben ik nu al genezen.' Ik drukte mijn gezicht in zijn warme nek. Ik voelde hoe moe ik was, ik had veel training nodig voor ik echt de elementen kon besturen. 'Waarom waren ze hier?' Vroeg ik onzeker, ik wist het antwoord diep vanbinnen al, om Bryce te vermoorden en de pack over te nemen.
'Voor jou Alice.'
Ik fronsde en keek Bryce aan 'voor mij?' Hoe wisten ze waar ik was? Iets in me was ontzettend blij dat de rouges Bryce eigenlijk niks aan wouden doen, maar dat was ook naïef om te denken besefte ik me. Als mij ooit iets zou overkomen zo mijn mate voor altijd opzoek zijn naar wraak, en met Bryce zijn kracht zou hij dat krijgen 
'We komen er wel uit.' Hij haalde een plukje haar uit mijn gezicht. 'Maar nu moeten we daar niet aan denken.' Hij pakte mijn hand en trok me mee naar buiten waar hij veranderde in zijn grote zwarte wolf. Hij knielde voor me neer en ik snapte zijn hint, ik ging op zijn rug zitten en sloeg mijn armen om zijn nek. Hii sprinte door het bos, de geur van het gras en de bomen deed me goed. De motregen sloeg op mijn gezicht en ik ontving het als een warm welkom. Bij een meertje stopte Bryce, hij transformeerde terug in zijn menselijke vorm en ik wendde zijn blik af. Hij grinnikte en ik hoorde hoe hij het water inliep. 'Het is veilig All je kan best kijken.' Ik draaide me voorzichtig om en zag enkel zijn brostkas boven het water uitkomen. Ik ging op de oever zitten en stak mijn voeten in het koude water. De zon begon onder te gaan waardoor er een prachtige weerspiegeling van een ondergaande zon te zien was op het water. Bryce zwom naar me toen en pakte mijn voeten vast die in het water hingen. Zijn blik zei genoeg en ik begon te protesteren. Zonder succes, Bryce trok me het water in. Ik had alleen een pyjama short en hempje aan dus de kou van het water viel me gelijk aan. Bryce merkte het en trok me tegen zich aan , hij kon hier staan. Ik sloeg mijn benen om hem heen en begroef mijn hoofd in zijn warme nek. Hii maakte mijn haren nat met zijn hand en na een tijdje keek hij me aan. De zon was op het mooite punt aan de hemel en zijn ogen schitterde in het licht. Het bos leek te zingen, alles aan dit moment was magisch. Hij kuste me zacht.

Ik had het zo koud dat ik achter een boom ging staan om mijn kleding uit te doen en in mijn wolf veranderde. Bryce liep het water uit en liep naar mijn wolf. Zelfs in mensen vorm was hij een stuk groter. Hij aaide over mijn kop heen waarna hij zelf ook veranderde. Hij rende voor me uit, ik had nog geen zin om terug naar de pack te gaan dus ik rende de andere kant op en verstopte me achter een ongevallen boom. Ik hoorde Bryce huilen en lachte zachtjes, wat er ongelovelijk komisch uitzag in wolf vorm. Ik rook hoe Bryce steeds dichter bij kwam. Speels beet hij in mijn oor ik duwde met mijn hoofd in zijn zij en rende weg. Bryce rende achter me aan en duwde met zijn lichaam tegen de zijkant van de mijne. Ik beet richting zijn oor en sprinte weer een andere kant op. Onze wolfen speelde nog een tijdje in de grote bossen waarna we terug keerde naar de pack.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Mar 26, 2017 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Moonlight ChangeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu