9

136 6 1
                                    

Vermoeid veegde ik de zweetdruppeltjes van mijn voorhoofd af en keek ik tevreden naar het resultaat. Tientallen vrouwen, mannen en Katherine hadden meegeholpen bij het bouwen van de speeltuin en het resultaat was erg goed. De mensen bedankte me hartelijk en gingen richting huis om hun kinderen te vertellen dat de speeltuin morgen open was. De rode verf zou nog een dagje moeten drogen. Katherine kwam naast me staan en keek tevreden naar het bijeengetimmerde hout. 'Goed idee Alice.' Glimlachte ze waarna ze een hand op mijn schouder legde. 'Het is al laat laten we naar huis gaan. ' ze glimlachte nog een laatste keer en draaide zich om richting haar huis.
Hoewel ik het huis van Bryce en mij super fijn vond hield ik meer van de buitenlucht, mijn hele leven al hield ik van de buiten lucht, leefde ik in de regen en vond ik mijn weg door de donkere bossen. Zin om naar huis te gaan had ik op deze avond dan ook niet. Ik ging zitten op de schommel en keek uit naar het bos. Iets in de bomen riep een deel van me terug te komen, mijn wolf uit te laten en te rennen alsof er geen morgen was.
Mijn gedachtes werden onderbroken door het sterke gevoel dat Bryce er was ik keek achter me en zag Bryce over het hek rond de speeltuin klimmen.
Zijn gespierde lichaam had geen probleem met het hek en al snel tilde hij me op en drukte me tegen hem aan. Ik sloot mijn ogen en ademde zijn geur in. 'Wil je rennen?' Zijn warme adem sloeg tegen het mark aan waardoor er een rilling door mijn lichaam ging. Ik knikte, verlangend naar het bos. 'Hoe weet je dat?' Plotseling verbaasd keek ik Bryce aan maar hij haalde zijn schouders op en drukte zijn lippen op mijn voorhoofd. 'Ik voel het.' Waren zijn laatste woorden voordat hij veranderde ik zijn reusachtige zwart wolf. Voordat ik veranderde sloeg ik mijn armen om zijn wolf heen en omhelsde zijn kop. Ik wist niet wat het was maar het voelde zo vertrouwd. Hij legde zijn snuit tegen mijn rug en kwam dichter tegen me aan. Waarschijnlijk voelde hij dat ik rilde van de kou.
In een paar seconde was ik veranderd in mijn wolf en rende ik weg voor Bryce. Zijn grote zwarte wolf intimideerde me niet zoals het anders wel gedaan zou hebben. Speels beet ik in zijn oor en rende naar rechts. Ik hoorde hem huilen en achter me aan sprinten waarna hij tegen me aansprong en op me viel. Hij likte mijn kop en verborg mijn snuit in zijn nek.

****

Enjoy :)

Moonlight ChangeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu