TIED BY FATE ( Magical Night University)

Chapter 17: Forget It

~ Cael's POV ~

" TEN days."

"Huh?"

"You two have been absent for ten straight days. Ten straight days without any excuse letter from one of you."

"Huh?"

"Miss Sapphira, I don't have time to play jokes with you."

"We're sorry principal Impas. Something very important had came up, and it really needed our immedaite attention. Family matters."

Liar. Liar. Liar. Pants on fire. Sincere naman ang pagkasabi ni Shan sa dahilan namin bakit kami wala kaya baka maniwala rin itong platong ito.

Sa kasalukuyan, nandito kami sa principal's office dahil gusto raw kami makausap ng principal. Kakapasok pa lang kasi namin ni Shan sa klase. Paano niya nalaman na pumasok na kami? Isa siguro sa sipsip na guro nanggaling.

"Where's Ms. Hayle, Ms. Fenrir and Ms. Gonzales? Bakit hanggang ngayon wala pa rin sila?" Tanong ng plato habang masama kaming tinitingnan.

Kung first time mo pa siyang nakaharap at nakausap siguradong matatakot ka talaga sa kanya. Napakastrict niya kasi. Hindi man lang marunong ngumiti. Mukhang nagmemenopause. Kung sa bagay mukha nga naman siyang matanda. Matandang dalaga nga lang.

"It's actually a private matter Ms. I'm sorry I can't tell you about it, but our parents or guardians might come here to talk to you." Shan explained it sincerely. Although she really hates lying, she sounds so convincing.

"Ms. Sapphira? Anything to say?" The principal glared at me. Kanina pa tong platong ito. Pasalamat siya at hindi ako naiintimidate sa kanya.

Kung si Shan palagi siyang nakakausap dahil sa mga school activies and whatnot, si Ziel at Mihr dahil palaging late, ako naman ay dahil palaging naiipit sa gulo at palaging lumalabag sa mga rules. Kaya ngayon, nakasanayan ko na lang na palagi niya akong pagagalitan.

"None, Ms." Kakapagod naman. Kakapasok ko pa lang, principal's office agad ang bagsak.

"Okay. You can go back now to your classes."

"Thank you, Ms." Sabi muna ni Shan bago lumabas habang diritso lang akong lumabas.

"So? Ano na?"

"Kausapin ko muna sila Mihr. Kung matatagalan pa sila bago makaalis, si lola na ang bahala sa nanay ni Mihr at ate ni Namae. Sinabi ko kasi sa kanya anong nangyari."

"Sigurado akong kahit anong sabihin mo sa ate ni Namae, wala pa rin iyong pakialam."

"How about ang auntie niyo ni Ziel? Anong sabi mo sa kanya?"

"Sa totoo lang Shan, hindi ko pa siya masyadong nakausap. Hindi niya pa rin alam na nawawala si Ziel." Ang busy kasi ng auntie naming iyon. Kahit hindi naman namin siya kamag-anak ni Ziel-- kaibigan siya ng mga magulang namin -- inaalagaan niya pa rin kami ng mabuti. Hindi ko pa siya nasasabihan sa mga pangyayari kasi madalang lang talaga kami magkita. Busy siya sa trabaho niya habang busy kami sa pag-aaral namin.

"Dapat talaga malaman na natin kung saan si Ziel. Dapat natin siya makausap."

"Bakit naman kasi sabay-sabay pa silang nawala? Sa parehong araw talaga?"

"Don't you mean kayo? Kasali ka sa bigla na lang nawala Cael baka nakakalimutan mo."

"Pero napakacoincidence lang kasi." Akalain mo pareho talaga ang araw na nawala kami.