Ika-walong Kabanata

25 0 0
                                    

Snow: My god! Ilang buwan na ba akong walang ud? Haha. Sorry. Sobrang naging busy lang kami sa school. Sorry talaga guys.

[♡][♡][♡]

"Why are you late?" Masungjt na tanong ni Terrence saakin.

"Sorry." Sabi ko nalang.

"It's okay.  I just want to know why you're late." Sabi niya.

"Traffic." I lied. Ang totoo, hinatid ko pa si Ace sa school kaya ako late. But ofcourse, wala akong balak sabihin sa kanya yun. Wala pa sa ngayon.

[♡][♡][♡][♡]

"Terrence, your phone is ringing." I stated while I was doing some paper works.

"Answer it for me baby." Sabi niya. Binitawan ko ang ballpen ko at tumayo para sagutin ang phone niya.

"Hello?"
[Oh. Hi! Ayeza? Is this you?]
"Uhm.."
[Oh. Mind me. Its me. Mommy.]
"Hi po. Uhm eto po si Terrence. Kakausapin niyo po ba siya?"
[So you're with Terrence? Oh my God! I'm so excited to see you! I just called to tell I'm on my way to see him. And you ofcourse. Well, see you in a few minutes. Bye!]

Then she dropped the phone.

"Who was it?" Tanong niya.

"Your mom." Sagot ko.

"I see. What did she say?" He asked without taking his eyes off of what he's reading.

"She said she's coming." Sabi ko.

"Oh. Is that all?" Tanong niya.

"Yes." Sabi ko at in a few seconds after I said those words, bumukas ang double door ni Terrence at pumasok ang isang babae na hanggang shoulder ang buhok at nakasuot ng white dress. It matched her golden jewelries that made her look so elegant.

"Good morning Mrs. Saaverda." Bati ko sakanya. Nagulat ako ng bigla niya akong yakapin. Naramdaman ko nalang ang paghikbi niya.

"I'm so glad you're back Ayeza." Sabi niya at mas lalo akong inakap. Nakatingin saamin ang lahat and everyone was like: 'Why is the mother of the CEO hugging her?'

She broke the hug and wiped her tears. I know how much she's happy that I'm back. Not just for herself nor me, it's also for her son. Her most precious possesion.

"By the way, kelan kayo pupunta sa site?" Tanong ni Mrs. Saaverda.

"Tomorrow mom." Simpleng sagot ni Terrence.

"I see. I'll have everything arraged." Sabi niya.

"No need mom. My secre--"

"No buts Terrence. Ako nang bahala." She said as she stormed out the office.

"Okay. So what now?" Tanong ko sakanya.

"Let's go home and pack our things." Sabi niya at tumayo na mula sa trono niya at kinuha ang bag ko. Opo. Bag ko.

"Wag nga. Nagmumukha kang bakla." Sabi ko ngunit di niya ako pinansin. Okay Ayeza. Nice lie. Bakla huh? Diba dapat: Wag nga! Nagmumukha kang mas hot!

I can't believe na may isang lalaki sa buong universe na magmumukhang mas hot kapag may dalang bag ng babae. Sinundan ko na siya at lumabas na kami ng building at nagtungo sa parking lot.

"I'll take you home." Sabi niya.

"No!" Nabigla ako kaya napasigaw ako. Inis siyang humarap saakin. He stepped forward and I steped backward. Hanggang sa marating namin ang pader. Itinukod niya ang isang kamay niya doon pati na rin ang isa.

"May itinatago ka ba saakin Ayeza?" Hinuli niya ang mata ko.

"W-wala. Pupunta pa kasi ako sa mall." Sabi ko.

"I see." Sabi niya at umalis na sa harap ko.

♡♡♡♡♡♡

"What do you need to buy?" Tanong niya habang tulak tulak yung cart.

Nilagyan ko iyon ng isang box ng Koko Crunch.

"This is for kids." Sabi niya.

"So?" Sabi ko.

"Why on earth are you buying it? There's no child in your house." Napahinto ako sa sinabi niya. Bat ko ba kasi to sinama mamalengke.

"Ako kakain." Sabi ko.

"You should get a decent breakfast." Sabi niya.

"Its decent." Sabi ko.

"No. Its not." Laban niya saakin.

"Its edible. Therefore its decent." Sabi ko.

"It will only be decent if its healthy. Don't you think?" Sabi niya

"Make sense." Sabi ko nalang at nagpatuloy maglakad.

"Why didn't you put it back?" Tanong niya. Damn those long legs ang bilis niya makahabol.

"I said 'makes sense'. Not 'you're right.' Sabi ko.

Nagkibit balikat nalang siya at umiling. And then again like any usual arguments, I win.

"Wala ka bang balak sumunod?" Yamot na tanong niya. Padabog naman akong naglakad palapit sa kanya.

"Alam mo ikaw, para kang gago. May time na sobrang sweet at possesive mo. Tas may time din na para kang may regla sa sobrang sungit mo!" Singhal ko sa kanya.

"Tss." At yan lang ang tanging tugon na narinig ko mula sa kanya.

"Wag mo ako i-tss tss jan. I'm just stating the fact." Sabi ko.

"Yeah right. Whatever." Sabi niya.

"You know what, bawasan mo pagiging moody mo. Lahat tuloy takot sayo." Sabi ko. Napahinto naman siya sa paglalakad

"Did I scared you too? Kaya ka ba umalis? Is that the reason why you left?" Tanong niya ng hindi humaharap sakin. Di ko alam ang isasagot ko sa kanya. Kasi mali ang iniisip niya. I love this side of him. And this is definitely not the reason why I left.

"Forget it. Let's just forget that Ayeza. You're back. That is all that matters." Bumalik siya para yakapin ako. Yes Terrence I'm back. But not for good.

I just decided to shut my mouth and don't ruin the moment. After shopping everything we need to buy, we bonded and then we decided to go home.

"Won't you even offer me to go in?" Tanong niya.

"No. Its late. Gagabihin ka na." Sabi ko.

"Good night kiss or hug?"  Tanong niya

"None. Definitely none." Sabi ko.

"Damot." He said as he walked toward his car. Ng makasakay na siya, ibinaba niya ang bintana.

"Dream of me baby." Sabi niya.

"Yeah. I will." Pagsakay ko naman sa biro niya.

If I StayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon