13.Bölüm - "OKYANUSUM"
Bölüm Şarkısı: Sancak - At içine
ARMAF = ARMİNA & ARAF
ARMİNA'DAN
"Sen ne yapıyorsun burada?"
Araf bana doğru gelmeye başlayınca geri geri gidip elimi enseme koydum.
"Imm şey.."
Araf tek kaşını kaldırıp bana o parlak gülümsemelerinden gönderdi.
"Ne şey?"
"Be-Berfin'in yanına gelmiştim. Böyle yani. Berfin'in seninle konuşmasını dinlemedim yani."
Gözlerim açılırken elimle dudaklarımı kapattım.
Allah kahretsin.. kendimi ele vermiştim!
"Kesin öyledir fıstık" deyip yanağımdan makas alıp yanımdan çekip gitti.
"Lanet olsun." Diye mırıldanarak ayaklarımı yere vura vura odama geri döndüm.
Odaya girdiğimde Çağlayan ortalıklarda yoktu. Kaşlarımı çatarak yatağa sırtüstü atladım.
Aklımdan geçen cümleler canımı tekrar sıkmaya başlarken nefesimi sert bir şekilde dışarıya bıraktım.
"Araf seni seviyor Armina"
"Oooooooooooof!" Diye bağırıp ellerimi yatağa doğru yumrukladım. Bu durum canımı sıkmaya başlamıştı. Artık ne yapacağımı bilmiyordum.
Araf ile o sokak arasında tanıştığımda çok korkmuştum. Ama aklımda olan o kötü düşünceleri silmiş bana yardımcı olmuştu. Çağlayan ile yaptığım kavgayı anlatmıştım. Bana yardımcı olmuştu ve bizi barıştırmak için bir kaç bir şey söylemişti..
Şimdi o adam beni mi seviyordu?
"Armina?"
Çağlayan'ın odaya girip kapıyı kapatmasıyla aklımdaki düşünceleri bir daha açmak üzere tozlu rafa kaldırdım.
"Efendim?'' Diye mırıldanarak uzandığım yataktan doğrulurken o da çoktan yanıma oturmuş, bir elini sırtımın arkasına , diğerini saçlarıma uzattı.
"Neredeydin sen az önce?"
Sorduğu soruyla dudağımı ısırdım.
"Hiç öyle oteli gezindim. Bir şey yapmadım yani."
Çatık kaşları normale döndü ve tam elmacık kemiklerimin üstüne dudaklarını bastırdı.
Gözlerimi kapatıp ondan çekildim. Bir an bunu yapmam yanlış olduğunu içimden söylese de şimdi aklım yerimde değildi ve böyle öpüşüp koklaşmak istemiyordum.
"Ben üstümü giyinmeliyim. Imm sende giyin. Çıkalım."
Otelin odası aynı bir ev gibiydi. Yatak aytı bir köşede mutfak giyinme odası hepsi ayrı yerlerdeydi.
Çağlayan yatağın yanındaki gardolaba rşyalarını yerleştirmiş, benimkilerini de giyinme odasına yerleştirmişti.
Odaya girdiğimde kapıuı kapatıp kilitledim ve yere oturup saçlarımı çekiştirmeye başladım.
"Ne yapıyorsun sen Armina. Ne?" Diye kısık sesle kendime kızdım. Çağlayan'a bunu yapmam pek haz alınacak bir şey değildi.
Telefonumun titrediğini hissettiğimde cebimden çıkarttım.
ARAF arıyor..
"Tam zamanında!" Deyip telefonu kulağıma doğru yönlendirdim.
"Efendim Araf"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UYUZ 2 ~Okyanusun Hikâyesi
Romansa-Serinin ilki olan UYUZ kitabının devamıdır!- ☆☆☆ "...Aklımdan geçenleri artık bir terazide tartamıyorum. Hep bir dengesizlik, hep bir eşitsizlik oluyor. Ne yapacağımı ne zaman mutlu olacağımı bilmiyorum. Huzur du istediğim şey. Birazcık huzur. Bira...
