Emma'nın ağzından:
Bu ses nereden geldi ya! Normalde korkak bir kız değilimdir. Hatta arkadaşlarla ruh bile çağırmıştık herkes çok korkuyordu ama bende en ufak bir korku bile yoktu. Ama nedense şuan içimde bir korku vardı. Boşver deyip yatağıma uzandım. Ve kendimi uykunun kollarına estim ettim.
Amy'nin ağzından:
Ben ve Justin koltukta oturuyorduk. Başımı Justin'nin omzuna koydum.
-Justin Emma beni görmüş.
-Ciddi misin Amy!
-Evet nasıl anlatacağım ona bilmiyorum.
-Hayatım bak benim bile bunu kabullenmem zor oldu. Kabul etme sebebim de sendin ama Emma nasıl kabul edecek bilmiyorum.Bir ara onu karşımıza alırız ve konuşuruz şimdi kendini üzme.
-Haklısın ben bir Emma'ya bakayım.
Deyip ayağa kalktım. Merdivenlerden çıkarken başım döndü ve bir an duraksadım. Başımın dönmesi geçtikten sonra yürümeye devam ettim. Emma'nın odasının kapısını açtım. Ve önümde gördüğüm şeyle ağzım açık kaldı. Emma yatağının üstünde havadaydı. Bu bana da olmuştu. Emma hala uyku halindeydi. Birden bağırarak:
-Emma!
Dedim Emma birden düştü ve uyandı. Emma:
-Anne ne bağırıyorsun?
-Sanki senin bana seslendiğini duydum ve Emma diye bağırarak yanına geldim.
-Anne sanki bir yerden düşmüş gibi hissediyorum.
-Belki rüyanda bir yerden düştün ve etkisinde kaldın.
-Galiba öyle oldu neyse ben uykum kaçmadan yatayım iyi geceler.
-İyi geceler kızım.
Deyip başını öptüm. Odadan çıktım ve tekrar aşağıya indim. Justin koltukta uyuyordu.
-Justin hayatım hadi kalk yatağa geçelim.
-Tamam hayatım.
Justin'le odaya geçtik ışıkları kapattım ve uyumaya çalıştım. Gerçi Emma'yı düşünürken nasıl uyuyacaksam. Tüm gece Emma'yı kontrol ettim. Neyse ki bir sorun yoktu. Saat 4:30'du ve artık uyumaya ihtiyacım vardı.
...
Emma'nın ağzından:
Gözlerimi açtığımda etrafa baktım her yere güneşin ışığı vuruyordu. Saate baktığımda 12:00 ne! Annem beni nasıl uyandırmaz! Yataktan kalktım telefonumu aldım ve aşağıya indim. Telefonum çaldı arayan annemdi.
-Alo kızım uyandırdım mı?
-Yok anne uyanmıştım da sen neredesin?
-Katheryn varya arkadaşım kaza geçirmiş onun yanındayız babanla. Uyuyorsun diye de seni çağırmadım. Biz akşam geliriz sen istersen arkadaşlarını çağır evde tek kalma.
-Anne ben çocuk değilim! Ama canım sıkılırsa çağırırım.
-Tamam şimdi kapatmalıyım kızım bay bay.
Telefonu kapattım. Aslında arkadaşlarımı çağırırsam hiçte fena olmaz. Alice'yi aradım. En yakın arkadaşlarımdandı.
-Alo Alice
-Merhaba Emma naber?
-İyidir de annem ve babam akşama kadar evde yoklar arkadaşları topla buraya gel.
-Tamamdır toplaşıp geliyoruz.
Telefonu kapattım ve kahvaltıyı hazırlamaya başladım. Masayı da hazırladıktan sonra herşey bitmişti. Şimdi gidip üstümü değiştirmeliydim. Odama çıktım ve dolabımı açtım. Üstümü değiştirdim (multi) Başım dönmeye başladı ve önümde bir çocuk vardı. Bağırarak:
-Sen nasıl buraya geldin!
Dedim. Çocuk koşarak odadan çıktı bende peşinden gittim. Çocuk önümdeydi tam yakalayacaktım ki çocuk birden kayboldu. Yere düştüğüm an kapı çaldı. Ayağı kalktım ve kapıyı açtım. Alice maggey John austin vardı. Emma:
-Maggy nasıl buraya gelirsin!
Maggy:
-john çağırdı.
-Aferin John!
John:
-Ama Emma kız sana birşey yapmadı kendi kendini üzüyorsun.
Emma:
-Öylemi John Maggy sana sarkıyordu.
Maggy :
-Benim sevgilim var saçmalama!
Alice:
-Haklı fazla abarttın Emma
-Aferin size!
diye bağırıp odama gittim Austinde geldi ve bana sarıldı ağlıyordum. Austinin bacağına uzandım ve orada uyuya kaldım. Bir evdeyim ve bir odaya girdim. Yatak odasıydı galiba. Yatak dolap felan vardı çünkü. Çalışma masasının üstünde bir resim vardı.Bu bizim aile resmimizdi! Birden yatağın üstünde bir kız belirdi ve müzik kutusu kendi kendine çalmaya başladı. Duvarda kanlı yazılar yazmaya başladı. duvarda yazan :
BULDUM SENİ!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Taraf.
TerrorHayatınız düzgün bir şekilde ilerlerken yaptığınız bir hata yüzünden kötü bir ruh size musallat olsaydı ne hissederdiniz? Peki ya sonradan bunun bir ruh . olmadığını aslında cehennemden gelen bir melek olduğunu öğrenseydiniz? ''Bilinç, korkunç bir...
