KARANLIKTAKİ HUZUR

" KARANLIKTAKİ HUZUR " -PART 4

Bölüm sound-track olarak "JASON WALKER -DOWN " dinlemeniz şiddetle tavsiye edilir. LÜTFEN VOTE ETMEYİ UNUTMAYINIZ.

ŞARKI LİNK ;

https://m.youtube.com/#/watch?v=IvWCvYPsiuM

11 EYLÜL CUMA AKŞAMI ;

3 Saatlik bir araba yolcuğun'dan sonra San Diego'a varmıştım. Telefonuma baktığımda saat 4'ü gösteriyordu ve harley okuldan çıkmış evde olmalıydı.

Arabayı binanın otoparkına park etim . Alış-veriş poşetlerini bagajdan çıkardım ve asansöre doğru yürümeye başladım. Kapıyı ikinci çalışımda açan olmayınca Carmen'in evde olmadığını anlamıştım. Elimde ki ağırlıkları yere bıraktım ve deri çeketin yan cebinden yedek anahtarı çıkardım. Anahtarın bir yedeği de bende idi. Bu evi Carmen'e iki yıl önce ben almıştım. Çünkü onun benden uzak olması gerekiyordu ve benden farklı.
Kapı açıldığında evin düzenliliği gözümü doldurdu.
Mutfağa doğru ilerledim ve poşetleri tezgahın üzerine bıraktım.Herşey yerliyerindeydi. Yorgun vücudumun sıcak suya ihtiyacı vardı ve yanıma hiçbir şey almamıştım.
Carmen'in odasına doğru gittim ve beyaz dolapdan bir kaç parça kıyafet ve iç çamaşırı aldım. Çamaşırlarımı kirli sepetine atarken gözüme siyah bir erkek t shirt ü çarptı. Küçük kız kardeşimin bir erkek arkadaşı olmalıydı ve benim bundan haberim yoktu.Tüm düşünceler birer soru işareti olarak kafamı doldurmaya yetmişti.....

2 SAAT SONRA ;

Sıcak su damlacıklarının her bir damlası'nın bedenimden süzülmesi , beraberin de yorgunluğumuda götürüyordu.

Beden'im rahatlamıştı ya ruhum ?

Ruhumun acı içinde kıvranışına elimden hiçbir şey gelmiyordu. Küçücük banyo'da sadece damlaların yere çarpmasının yankısı hakimdi. Ama ben kalbimin sesinden , aklımın ardı arkasını kesmeyen sorularından başka birşey duyamıyordum. Gözümden akan her yaş suya karışıp bedenimden akıyordu. Çaresizlik deniyor buna. Çünkü ruhun acı içinde kıvranırken , bedenin ise sadece izlemekle yetiniyor. Bu acıyı yaşatanı ise kalbin seçiyor. Ve benim kalbim'de onu seçmişti. Bu acıyı sadece o dindirebilirdi ama şimdi hiç bilmediğim bir yerde hiç bilmediğim insanlarla.

Elim çeşmeye uzandı ve suyun temasını kesti. Sağım da duran beyaz dolaptan bir havlu alıp vucudumla buluşturdum. Saatin kaç olduğundan haberim yoktu , ne de kaç saattir banyo da olduğumdan. Evin içinde hiçbir ışık yanmıyordu bu da elisha nın hala gelmediğini gösteriyordu. Evi aydınlatan sadece lavabonun açık bıraktığım ışığı idi. Karanlığa gömülmüştü tıpkı benim gibi.
Oda'ya doğru yavaş adımlarla ilerledim çünkü etrafı zor seçiyordum ve her an bir yerleri devirebilirdim. Kapı'nın demir kulpunu çevirdim ve odaya girdim. Vücudumun üşüdüğünü hissettim ve camın açık olduğunu farkettim. Açık pencereden süzülen ışıklar odaya loş bir ışık katıyordu. Yatağın üstün de duran telefonum gözüme çarptı . Sekiz çağrı vardı ama bunların hiçbiri Alex'e ait değil idi. Umrun da değildim çünkü o her zaman işini ön planda tutardı , beni ise bilmiyorum. Bunu gerçekten bilmiyordum . Onun için ne ifade ettiğimi onca yaşadıklarımaza rağmen , geçmiş zamana rağmen bilmiyordum. Sadece ona bağımlıydım belkide tıpkı uyuşturucuya bağımlı olduğum gibi. Geçen yıllara rağmen hàla yeri vardı bende çünkü mühürlemişti kalbim. Düşünceye dalarken dişlerim birbirlerine çarpıyordu. Pencere'den süzülen rüzgar , ıslak saçlarıma dondurucu etki bırakıyordu.
Yataktan doğruldum ve pencereyi kapattım. Kalbim aniden hızlı atmaya başlamıştı. Nefes alış verişlerim de kalbimin hızını takip ediyordu . Çünkü belimi iki çift kol sarmıştı ve beni hızlı bir şekilde göğsüne yaslamıştı.

Karanlık odayı dolduran tek ses ikimizin de derin nefesleriydi.
Geniş bedeninin gölgesi yansıyordu sokak ışıklarının aydınlatığı duvara. Sadece bir an gözlerimi kapattım ve sigara ve nane kokan kokusunu içime çektim. Elleri korumacılığını kanıtlamak istercesine belimi sarmalamıştı. Sıcak nefesi enseme çarpıyordu.

Burayı nasıl bulmuştu yada nasıl girmişti merak etmedim çünkü biliyordum o burası demirlerle kaplı da olsa bir yolunu bulurdu. Ellerim ellerinin üstündeydi.
Elini elimle buluşturdu ve göğsüme doğru getirip tam kalbimin üstün de durdu.
"-Kalbi'nin böylesine atmasını sağlayan tek kişi benim Eva ve benim ki de sadece sana özel." Diye fısıldadı kulağıma kalın sesi ile.
Mükemmel derecede ki sesi tüm düşüncelerimi yok etmişti ve kalbimi huzurla doldurmuştu.
Yine çok haklıydı her zaman ki gibi ona karşı koyamıyordum.
Sadece ona karşı böyle savunmanızdım. Bana herşeyi yaptırabilirdi...