Buhay Ng May Fiancé

Chapter 2 : Bakit ikaw pa?

Sana magustuhan niyo. XD

Happy Reading! :)

***

CHAPTER 2

[Anne's POV]

''IKAW ?!!''

Pareho kaming gulat. Great! Just freakin' great! Sa dinami dami pa ng handsome earthly human being dito sa mundo, bakit isang hambog na homo sapien o homo erectus ang fiance ko ?! Pano na to? Baka gantihan niya akoo. Isang malaking MALAS.

''You knew each other?''

Tanong ng nanay niya.

Oh my gosh! Baka isumbong niya ako kay mudra! Lagot na ako neto.

''NO.'' 

Pareho naming sagot. Sabay roll eyes at cross arms.

''No daw oh. Look balae, mukang magkakasundo ang mga anak natin. They even look very suitable for each other right?"  Mom ni Jeric? John? Justin? ay ewan.

''Naku, tama ka marekoy! So let's order first? You may take your sit.''  

Sabi ng gurang kong mudra. Ah basta, wag niyo ng tanungin kung bakit gurang na mudra ang tawag ko sa kanya XD.Habang hinihintay yung order, di ko maiwasang mapatingin sa kanya. Pag angat ko ng aking ulo,

Nakatingin lang naman siya ng super sama. Akala niya masisisndak nya ako sa pasama ng tingin nya? Hindi porket may atraso ako sa kanya padadaig na ako, wait may atraso din naman siya sakin ah? Diba? Pwes sige, nakipagtitigan din ako sa kanya, yung masamang tingin din. Tignan ko lng kung di pa sya matunaw sa magical eyes ko XD.

''Naku, tama na ang titgan, baka magkainlaban agad.'' sabi ng mom nya .

''Ah tita, di ko po sya tinititigan, hehe.''

Depensa ko. Tinignan ko lang ulit ng isang masama at mabilis na tingin si hambog. Habang kumakain, nag uusap yung mga parents namin kung paano ang ganito ganyan, preparations sa ek ek chorva chenes.

''So iha, paano pala kau nagkakilala ng anak ko?''

Tanong ng gwapo nyang dadey. Pano nga ba? Ah. gusto nyo flashback? Basahin nyo sa chapter 1. Nakakatamad magkwento eh. Pero syempre di ko yan sasabihin sa tatay nya, nakatingin sakin mudra ko eh. Yung look na ' give-them-a-good-impretion-or-else' Ting! may bright idea ako. Bwahaha!

''Uhmm, nakakhiya po magkwento tito eh.''

Palusot ko with matching pahiya effect.

''Don't worry iha, there's nothing to be shy of.'' sabi nya .

''Ahmm, kasi po.. ''

Napatingin ako kay hambog, sakto namang tumingin din sya, I just gave him an evil grin.

''Kanina po kasi sa mall, nagshashopping po kami ng bestfriend ko tapos dumaan po kami sa starbucks, habang naglalakad may lumapit na isang lalake, pawis, mabaho, at hingal na hingal.''

WTF! Matatawa na ako sa pinagsasabi ko eh. Haha! Nanlilisik yung mga mata ni hambog! Bwahaha.

''Tas po, akala ko pulubi kasi bigla nalang nyang hinhigit yung kape ko. Kulang pa nga po yata eh, natapon kasi sa shirt nya.''

Bwahaha, best actress talaga ako.

''Is that true son? Kaya pala you have coffee stains in your shirt.''

Matawa tawang sabi ng nanay nya .

''Off course not! Do you think thats believable? I'm not stupid like her and I'm not a beggar. I don't even know her. Sa katunayan nga po tita ..''