Każdy dzień to kolejny zwykły dzień w moim życiu. Jak zawsze to samo...wstawanie,jedzenie śniadania, iście do szkoły,wracanie do domu,odrobić lekcję,siedzieć i nic nie robić do wieczoru ewentualnie pomóc mamie w domu i iść spać.
To może dlatego się raniłam? Miałam z tym problem ale nie potrafiłam tego zrozumieć. Wszyscy wytykali mnie palcami. Nazywali mnie dziwadło, właściwie to nie wiem o co się czepiali...
Zazwyczaj spóźniałam się na pierwsze lekcję i wiecznie nauczyciele ględzili mi ,że powinnam zacząć wcześnie wstawać,tylko że ja codziennie wstaje o siódmej tylko po prostu nie mogę się wyrobić.
Rodzice mieli zamiar ze mną iść do psychiatry ale zapewniałam ich ,że wszystko jest w normie.
Po szkole wróciłam do domu i zakończyłam tak samo jak codzień.
---------------------
Hej ,mam nadzieję,że jest w porządku początki zawsze są nudne ,w późniejszych rozdziałach będzie więcej akcji. Dzięki za poświęcony czas . Pozdrawaiam :
;*
CZYTASZ
"Inna"|D.L.
Teen FictionCzy można być innym nie będąc tym samym ocenianym przez innych? Zgadnijcie...to jest nie możliwe. Nie jestem ładna, towarzyska ,stylem też trochę odbiegam od moich rówieśników. Czy uda mi się znormalnieć?