SİMSİYAH

Çıkış yolu

Halletmek kafamda dönüp durdu. Çoktan ayağa kalmıştım. Işıklar açıldığına göre etrafa bakmanın bi sakıncası kalmamıştı.

Beyaz bi L koltuk beyaz sehpa ,bir beyaz kitaplık ve çokca kitap. Heryer bembeyazdı.halılar vazolar...

Kanepe arkasında mutfak konumlandırılmış. Birbirini ayıran bi duvar yoktu. Salonun içindeydi mutfak..

Donuk adam çoktan odası varsaydığım yere geçmişti ve elini sağ sola savuruyordu.

Deliydi herhalde onu boşverip etrafı koloçan ettim. Çok ilginçti. Kim böyle bi yerde yaşamak isterdiki. Yerin altında.

Kendimi topladım gitmem gerekiyordu burdan. Okula yarın kayıt yaptırmam gerekiyordu.adamın yanına gitmeye karar verdim.

Odaya girmemle saydam ekranı görmem bir oldu.böyle bi teknoloji varmıdır bilmiyorum ama olağan üstüydü.ekranda biri vardı.skyptan biriyle konuşuyor diye tahmin ediyordum.

Beni görmeleriyle gülümsedim. Ekrandaki adamında beni görmesi şaşırtmıştı .demekki bu şeyin kamerası 180 derecelikti.

-merhaba.biliyorum buraya gelememem gerekiyordu fakat şuan burdayım.kapıyı göremedim.gitsem artık iyi olucak.

Adam gözlerime bakıyordu ne diyosun der gibi.. ekrandaki adamda gülüyordu.ekrandan kendimi alıp siyahlıya başımı çevirdim.ellerimi açıp cevap beklediğimi gösterdim.

-burdan çıkış yok.
-ne demek yok

Hiçbirşey anlamamıstım. Ekrandaki adam alnını sıvazladı.konuşmaya başladı.

-bak Efdal kuralları biliyosun yapacağım birşey yok bu kadar yaklaşmışken tehlikeye atamayız.onu bırakamassın.evi gördü sonuçta.bizi ele verebilir.onu eğitmeyi dene.

Siyahlı konuşmaya başladı

-bu saatten sonra çocuk mu büyüteceğim.bir yolu vardır çetin.yarına kadar bir yol bul yoksa kendi yöntemlerimi kullanıcam.

Atıldım hemen

-benden bahsetmiyorsunuzdur umarım çünkü ben çoçuk değilim.

Gözlerine baka baka devam ettim

-ayrıca gördüklerimi kimseye söylemem. (İzci işaretini yaparak)ama merveye söylerim(etrafı inceleyerek) o bayılır böyle yerlere.keşke Telefonum yanımda olsaydı ne snapler atardım (iç geçirdim)

Siyahlıyla ekrandaki adam göz göze geldiler.ekrandaki adam:

-onu asla yollayamayız.o artık senle kolay gelsin Efdal

Ekran birden yok oldu. Tabi benim gözler fal taşı gibi açıldı.siyahlı salona geçti peşinden bende...

-hey sana diyorum benim gitmem gerek.kapı yok yalnız evinde yada ben bulamadım.

-burdan çıkış yok derken şaka yapmıyordum.

Dedi.buzdolabını açıp su çıkardı. Bardağını kafasına dikti.

-ne demek çıkış yok gitcem diyorum neyi anlamıyosun.

Elim ayağım titriyordu fark ettimiş olcakki bi bardakta bana doldurdu.koltuğa oturdum başımı ellerimin arasına aldım.yanıma oturdu bardağı bana uzattı. Aldım elinden.elim titriyordu bardakta büyüktü.

Bardak elimden düştü halıya.. Bütün su bi anda buharlasınca kanepeye sindim.

-bu da neydi böyle
-korkma halının kendini temizleme şekli bu nanoteknoloji

Anlıyorum der gibi baktım ama baya tırsmıstım.

-acaba bir bardak daha su alabilir miyim?

Ayağa kalktı yerdeki bardağı almıştı.bende yerdeki halıya bakıyordum.ayağa kalkmıştım. ayağım halıya sürttüm. Bişey olmamıştı. Herşey şaka gibiydi.siyahlı bardağı uzatınca elime aldım.

Bütün suyu halıya boca ettim ve buharlaşmasını izledim.koca bir kahkahayı patlattım.siyahlı Deliymişim gibi bakıyordu.

-ne var yukarda bunlardan yok ilk defa görüyorum.bunu merve görse bende istiyorum diye ağlardı. Dedim

Gerçektende temizliği sevmezdi merve ve hep böyle şeyler hayal ederdi.

-neyse sen gelmeden uyuyordum.uykumu böldün ufaklık

Deyip odasına adımlarını atmaya başlamıstı.