SONBAHAR YAĞMURLARI

8.Bölüm

Filmi izlerken bir anda başıma bir ağrı gelmeye başlamıştı ve başımı bir yere yaslamam gerekiyordu . Poyraz bunu anlamış olacak ki beni kendine çekti ve başımı göğsüne koymamı sağladı.

...

Kalbim duracak gibi hissediyordum. Hemen başımı kaldırdım filmi izlemeye başladım . Çünkü daha fazla kafam onun göğsünde kalsa kendimi kaybedebilirdim .

Film gerçekten müthişti . Sonunda gözümden iki tane yaş aktı . Poyrazın görmemesi için hemen göz yaşlarımı silip yerimden kalktım .

Elimdeki bitmiş mısır paketini buruşturup çöpe attım .

"Benim gitmem gerek artık , herşey için teşekkür ederim ."dedim .

"Yağmur , istersen seni ben bırakabilirim ."

"Çok teşekkür ederim , ben babamı arayıp beni almasını söylerim ."

"Peki , o zaman baban gelene kadar bir kahve ısmarlıyım ."

"Olur ."

Babam gelmişti . Poyraz'a ;

"Görüşürüz."dedikten sonra koşarak oradan uzaklaştım .

...

Ve eve gelmiştik . Bu akşam hiç uyumayacaktım . Çünkü yarın sabahtan itibaren akşama kadar odaya mahkumdum .

Düşüncelerimi bir kenara bırakarak arabadan indim . Koşarak , kapıda bizi bekleyen annemin yanağına büyük bir öpücük bıraktım ve odama çıktım .

Ne yapıcağımı bilmiyordum o yüzden piyanomun başına geçtim . Önümde olan notalara göre çalmaya başladım. Şarkı adeta beni beni büyülemişti .

'Şebnem Ferah - Yalnız'

Dayanamayıp söylemeye başladım .

"Kim bilir neler neler geçti başından
Kimse boyle yalnız olamaz
Anlat birer birer tut ellerimden
Kimse boyle küskün olamaz

Çizgi çizgi yüzünde
Gölgeli gözlerinde
Ağır sessizliğinde
Neler neler var
Ne hikayeler var

Her bahar öncesinde
Kardelene dönüşmeyi
Kopmayı koparılmayı anlat

Karanlıkla dans etmeyi
Sonra ölmeye yatmayı
Kahpe dunyayı anlat "

İçeri giren annem ve babamın alkış sesleriyle gözlerim doldu ve bir o kadar da sevindim .

"Canım kızım, harikasın ."dedi babam .

"Abartma baba , sesim çok kötü."

"Saçmalama kızım , sen önceden okulda konserler veriyordun . "dedi annem .

"Oha anne , gerçekten mi ? "

"Evet , haftaya da bir tane vermeye ne dersin ? Ben müdür beyle konuşurum."

"Ben bilmiyorum , söyleyemem ."

"Saçmalama kızım , tabikide söyliyebilirsin kendine güven ."

"Çok isterim tabiki ama tek başıma başaramam ."

"O zaman başarabileceğin bir kişiyle söyle ."

Cevap vermedim .Çünkü başarabileceğim tek kişi vardı . O da Poyraz. Rüyamda da o kadar anımız yoktu , ama ondan "Seni Seviyorum" demesini duymak benim için çok büyük bir şeydi . Ne kadar rüya bile olsa gerçekte sevmediğim birine rüyamda aşık olmak değişikti. Ama ne kadar günüm var veya kaç saatim var bilmiyordum . O yüzden Poyrazla konuşacaktım . En kısa sürede bu konseri verip çılgınlar gibi eğlenecektim .