Prolog

291 27 0
                                    

Nie można nas rozdzielić, rozdzielenie oznacza śmierć...
Śmierć jednego oznacza śmierć drugiego...
Urodziliśmy się jako jedno, nie rozdziela nas materia...
Mamy jedną duszę, jedno imię...
Jednocześnie jesteśmy jednością i dwoma różnymi bytami...
Umysł mędrca, ciało dziecka...
Nasze twarze są identyczne, brzmienie głosu to samo...
Żadnych różnic...
Biała skóra i krucze włosy...
Chłodne policzki i dłonie...
Nie można nas rozdzielić, nie chcemy tego...
Serce jedno...
Jesteśmy odbiciami, nie dokońca...
Jesteśmy bliźniętmi, tak jakby...
Braćmi? Rodziną? Nie wiemy...
Świat jest dziwny, pozwolił nam się pojawić...
Albo raczej ktoś nas przyzwał?

HeterochromiaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz