Blauw geslagen,zwart voor m'n ogen.

-6-

Deel 6:

Ik liep de woonkamer in hopend dat ik op één van deze momenten dood zou vallen.

Ik wist wat me tewachten stond,een hele preek van Belgie tot in Tokio, een paar klappen die ik zogezegd zou verdienen en huisarest.

Ik nam plaats naast Sanae die meters ver van Faissal was verwijdert.

Souhail zat met z'n elleboog op z'n knieen en zn handen onder zn kin.

F: Jaa gaat iemand het nog uitleggen of hoe zit dat?!

Sou: Dus euh...

F: Jaa vertel dan verdomme Souhail!

Ik keek de hele tijd naar de grond,m'n handen trilden van de zenuwen. Op één van deze ogenblikken kon m'n wereld instorten..

Souh: Ik was onderweg naar de shishalounge om een vriend op te halen,we gingen ergens gaan eten. En mijn vriend was daar nog dus.. Toen ik aankwam ging ik naar binnen om hem te zoeken maar vond hem niet..

Even werd het stil,Souhail zuchtte diep.

F: Vertel dan!

Sou: Toen ik naar binnen ging vond ik hem niet dus was ik naar de wc's om hem daar te zoeken. Toen zag ik euhm... Yasminah daar.

Ik keek omhoog en verbergde m'n tranen die achter m'n ogen zaten te vechten om hen los te laten.

Faissal keek ons alle 3 ongelovig aan.

"Sanae was in de zaal shisha aan het poffen" maakte Souhail af alsof het al niet erg genoeg was.

Faissal stond op en liep naar me toe.

"Sta op." zei hij kalm.

Ik keek de andere kant op en liet m'n tranen de vrije loop.

Ik kon dat moment niet voor mezelf opkomen. Ik wist dat het de situatie niet zou veranderen. Shishalounge is shishalounge. Of ik shisha pofte of niet....

Ik durfde Faissal nog steeds geen blik te gunnen.

"Sta met je facking poten op Yasminah!" schreeuwde Faissal door het hele huis.

Souhail stond op en liep naar Faissal toe om hem te kalmeren.

Faissal duwde hem opzij en Faissal kwam alsmaar dichter naar me toe...

"FACKING H*ER! IK ZWEER JE DIT IS NOG NIET GEDAAN!" schreewde Faissal en toen voelde ik het...

Het bloed stroomde uit m'n neus,het was oneindig. Het kende geen rust dus bleef het maar stromen en stromen en stromen.

Sanae keek toe,alsof er geen sprongetje medeleven in haar was. Emotieloos bleef ze toekijken. Ik ging over m'n blauwe oog waar Faissal nog een boks had gegeven. Het moment dat ik hoopte om dood te gaan brak maar niet aan. Ik wou zo door de grond zakken en niet meer terug komen. Nooit meer..

Faissal ging met zijn arm over z'n voorhoofd en liep weg,hij sloot de huisdeur met een ruk dicht dat zelfs de vaas in de gang kapotviel. Souhail keek Sanae aan en gaf een teken dat ze moest vertrekken... Ze liepen de deur uit en ik bleef alleen achter. Hopend dat deze hel zal stoppen maar niet wetend dat de echte hel nog moet komen...