Blauw geslagen,zwart voor m'n ogen.

-8-

Deel 8:

Faissal liep langs me en voordat hij de woonkamer in ging zei hij:

"Je bent m'n zusje niet meer,ik ken jou niet en jij mij niet meer. Ik hoef geen zusje die een slet is!"

Alsof het me niks deed... Mijn moeder deed de keukendeur dicht zonder iets te zeggen of met medelijden me aan te kijken. Het deed haar niets. Ik hield mn hand vast aan de klink van de woonkamer om erop te steunen. Ik had de neiging om over te geven en liep zo spoedig mogelijk naar de wc. Na alles te hebben 'gekotst' liep ik naar mijn kamer en deed de deur opslot. Ik ging zitten op m'n bed en slaakte een diepe zucht,ik liet me achteruit vallen op m'n bed en viel in slaap.

*04u03*

Ik werd wakker door de woonkamer deur die dicht klapte,ik liep stilletjes naar beneden en zag dat de tv aanstond.

"Faissal?" hoorde ik m'n vader vragen.

"Ik ben het baba" zei ik stilletjes terwijl ik de woonkamer binnen kwam.

Hij keek me scheef aan en zette de tv uit. Eenmaal hij opstond, liep hij me voorbij alsof ik onzichtbaar was.

Verdrietig liep ik de keuken in en dronk een glas water.

Ik liep even naar de tuin met mn badjes en keek omhoog. Donkerblauwe hemel,sterren die schenen,zacht briesje wind die door m'n haren heen blies. Het uitzicht omhoog was zo mooi. Wat zou er achter die schijnende sterren schuilen? Dacht ik in mezelf. Ik dacht aan Allah swt. Ik heb nooit voor hem gebeden,ondanks ik naar moskee ging toen ik klein was,m'n ouders me op islamitsche wijze hebben opgevoed etc. bid ik niet... Ik ging terug naar bed en viel als een huilende baby in slaap.

"Yasminaaah!" hoorde ik m'n vader schreeuwen om 10 u 's ochtends. Ik liep naar de badkamer en deed wat ik elke ochtend moet doen (wassen,omkleden etc.)

Ik liep zo snel mogelijk naar beneden waar m'n ouders en broer aan het wachten waren op me. Ik liep de woonkamer in en ik zag hoe vies ze me aankeken.

"Wij moeten je iets vertellen " zei m'n broer

...