Karanlıktaki Beyaz

10. Bölüm

Medyada Bora'nın hastanesi var.

Boranın ağzından

İçimdeki sinire hakim olamayarak sesimi yükselttim.
"Kendine sevgili bulmak istiyorsan bu benim arkadaşlarım olmasın"

"Ne demeye çalışıyorsunuz"

Birde hanfendi anlamamazlıktan geliyor.
"Şimdide Egemenemi taktın"

Masal bana kaşlarını çatarak;
"Konuştuklarınıza dikkat edin.Hem siz beni umursamıyordunuz"

Bu kız kendini ne zannediyor hem onu umursamadığımı bilmiyormu
"Zaten seni umursa...."

Sözümü kesen Masal'ın söyledikleri oldu "Bora bey arab..."

Karşıdan gelen arabayı görünce ayağımla frene bastım.Ama çoktan arabanın hakimiyetini kaybetmiştim.Sonrası koca bir karanlık.

***************

Gözlerimi açtığımda hastanede olduğumu anladım.Etrafıma baktığımda odada  Annem,Miran,Zargo ve Egemen'i gördüm.
Egemen bana bakıp sırıtarak;
"Bakın gördünüzmü domuz gibi ben size dedim"
Miran da benim yerime egemene kızarak;
"Zevzeklik yapmayı kes Egemen"dedi.
Annem yanıma gelip elimi tutarak;
"Çok korkuttun bizi iyimisin oğlum"
Sedyede biraz doğrulup;
"İyiyim anne abartma istersen"
"Oğlum nasıl abartmıyayım kaza bu sonuçta"
"Bitti gitti ve ben gayette iyiyim"
Kolumdaki serumu çıkartıp ayağa kalktım.
"Masal nerede?"
Herkes birbirine bakıp suratlarını astılar.Burda benim bilmediğim bişey vardı ama kimsede ağzını açıp konuşmuyordu.

"Size bir soru sordum.Masal nerede?"

Miran yüzüme üzgünce bakarak;
"Dostum sakin olmalısın"

Sesimi yükselterek;
"Soruma cevap verin"

Annem yanıma gelip;
"Yoğun bakımda oğlum"

O an sanki bütün hücrelerimi hissedemiyordum.Herşey benim yüzümden olmuştu.Hemen odamdan çıkıp kızların yanına ilerledim.
"Masal hangi odada"
Hira üzgün bir şekilde;
"Arkandaki odada ama yanına girmemize izin verilmiyor"

Bu bana bir engel değildi.Sonuçta burası bana ait bir yerdi.Sonuçta ben Bora Karahandım istediğimi her zaman alırdım.
Adımlarımı hızlandırarak Masalın odasına ilerledim.Tam girecekken hemşire bana engel olmaya çalıştı.

"İçeri giremezsiniz hasta yoğun bakımda"

Demekki beni tanımıyordu.
"Nasıl engellemeyi düşünüyorsun"

"Beyfendi  daha fazla ısrar ederseniz güvenliği çağırmak zorunda kalıcam"

"Benim hastanemden benimi atmaya çalışıcaksın"
Son sözümü söyledikten sonra Masalın odasına girdim.

Masalın sanki yüzü beyazlamıştı.Yanına gittim ve eline dokunduğum an ne kadar soğuk olduğunu farkettim.Çok pişmandım keşke o lanet olasıca arbaya binmeseydik,keşke o arabayı kulanmasaydım.Elimdeki hareketlenmeyle masala baktım parmaklarını kıpırdatıyordu.Ayağa kalkıp yüzüne baktım uyandığında beni yanında görmesini istemiyordum.Odadan çıktığımda doktorun yakasından tutup;

"Eğer bu kızın sağlık durumu kötüleşirse kendini ölü bil"

Doktor korkarak;
"Tamam Bora Bey elimden geleni yapacağım"

"Elinden gelen değil en iyisini yapacaksın anladınmı?"

"Anladım Bora Bey"

Hira ve Ahenk meraklı gözlerle bana bakıyorlardı.