ÜVEY ABİ #Wattys2016

8.Bölüm:İLK ÖPÜCÜK

Miltumedyada Melis'le Mert'in öpüşme sahnesi var.

Yüzüme vuran ışıkla gözlerimi istemsizce açtım. Saate baktığımda 12:33'tü.
Eyvah!!!
Okul!!!
Alarm niye çalmadı? Yatağımdan fırlar gibi kalktım ve aklıma bugün okulun olmadığı geldi. Bugün tatil. Oley. Şu bir hafta beni çok yormuştu. Uykuma devam etemk için sıcacık yatağıma tekrar girdim. Yatakta bir oraya bir buraya dönüyordum. Bir türlü uyuyamıyordum. Ah uyuyamayacağım galiba. Zaten saat neredeyse bir olucak. En iyisi kalkmak. Sersem sersem banyoya doğru adımlarımı attım. Kapıyı açmamla şoka girdim. Karşımda belinden havluyla bağlanmış bir adet Mert duruyordu. Saçları ıslak olunca daha bir yakışıklı duruyordu. Ah şu an çok utanıyorum. Mert'le ikimiz birbirimizin gözlerine bakıyorduk. Ben hemen refleks olarak elimle gözlerimi kapattım.

"Ay M...Mert b...ben çok özür dilerim."

Deyip banyodan bir hışımla çıktım. Ay çok utanıyorum. Acayip utanıyorum. Felaket utanıyorum. Ben ne yapıcam şimdi? Nasıl onun karşısına çıkıcam? Hızla yürüyüp kendimi odama kapattım. Ben bir daha onun yüzüne bakamam. Hatta onunla aynı evde bile kalamam. Evet evet, en iyisi evden çıkmak. Elime telefonu alıp Aylin'i aradım. Üçüncü çalışa açtı.

"Efendim."

"Napıyorsun Aylin?"

"İyi sen napıyorsun?"

"Ya hiç iyi değilim. Az önce çok kötü birşey oldu."

"Melis iyi misin? Ne oldu?"

"Hayır hayır öyle birşey değil, ben Mert'i çıplak gördüm ve şu an çok utanıyorum. Onun yüzüne bakamam. Bu yüzden bu evden çıkamak istiyorum."

Telefondan Aylin'in kahkahalarını duyabiliyorum ve bu benim sinirlerimi bozuyordu.

"Ay kızım sabah sabah beni güldürdün ya. Peki herşeyini gördün mu?"

Dedi hem meraklı hem alaylı tavırla.

"Belinde havlu bağlıydı."

"İyi bari."

Dedi kahkahalar içinde.

"Ya bırak artık gülmeyi."

Dedim sinirli ve uyarıcı bir sesle.

"Tamam sustum."

Dedi kendini tutarak.

"Aylin be." Dedim birşey istediğimi belirtircesine. "Dışarı çıkalım mı? Ben Mert'in suratına bakamam."

"Yaa süslü be ben Deniz'e söz verdim."

Al işte, Aylin'de beni yalnız bıraktı.

"Tamam Aylin tamam. Sonra görüşürüz."

Diye telefonu kapattım.

Of ne yapıcam ben şimdi? En iyisi odamdan çıkmamak. Evet evet, laptobumu alayım ve film izleyeyim. Belki unuturum az önce yaşadıklarımı. Kucağıma laptobumu alıp bir film seçmeye çalıştım. Derken kapımın açılmasıyla irkildim. Mert gelmişti. Ben ne yapıcam şimdi? En iyisi gözlerine bakmamak.

"Ne yapıyorsun?"

"Eee şey, ben film izleyecektim."

Dedim utangaç sesimle. Gözlerine bakamıyordum bile.

"Utanıyor musun sen?"

"Yoo nerden çıkardın?"

"Gözlerime hiç bakmıyorsun."

"Yo sen yalnış anlamışsın."

Dedim ama hâla gözlerine bakmıyordum.

"Bak az önce olanları unutalım tamam mı?"