ÜVEY ABİ #Wattys2016

2.Bölüm:BALAYI

Miltumedyadaki Mert.

"Çok güzelsin eğer üvey kardeşim olmasaydın seni kesin altıma alırdım."

Ne? Ben ne duyuyorum. Üvey abim bana sarkıyor.
Söylediği şeyle kalbim çok hızlı atmaya başladı. Sanki yerinde çıkacakmış gibi. Nefesim hızlandı. Giderek bana yaklaşıyordu. Her yaklaştığında nefesim daha da hızlanıyor. O tapılası mavi gözler benim gözlerime hiç kırpmadan bakıyordu.
Daha da yaklaştı. Onun nefesini hissedebiliyordum. Burunlarımız birbirine her nefes verişimizde değiyordu. Daha fazla dayanamayıp gözlerimi kapattım. O benim üvey abim bu çok yalnış birşey ama ben niye kendime karşı koyamıyorum. Dudaklarımızın birleşmesine çok az kalmıştı. Dudaklarımız tam birleşecekken geri çekildi. Gözlerimi açtığımda alaylı bakışlarla bakan mavi gözleri buldum karşımda.

"Seni gerçekten öpüceğimi mi sandın?"

Hıııı? Nasıl yani, az önce söyledikleri yalan mıydı? Benimle dalaga mı geçti? Gözlerim dolmaya başladı ama ağlamıyacağım. Kendimi ona karşı küçük düşürmeyeceğim.

"Ne?"

"Hayatımda gördüğüm en ezik kızsın. Hayır ne sandın, seni öpüceğimi falan mı?"

Gözlerim dolmuştu. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum ve sözlerine devam etti.

"Şimdi siktir git odamdan."

Ben öylece kalakalmıştım o mavi gözlerde. Bir anda o tapılası mavi gözler ateş topuna döndü. Dişlerinin arasından tısladı.

"Kime diyorum? Çık odamdan."

Ben yerimden sıçrayıp kendimi toparladım ve gözlerimi mavi gözlerinden çekip odadan çıktım.

Hızlıca odama gidip yatağıma koştum ve yüzümü yastığa baştırıp, ağlamaya başladım. Neden böyle birşey yaptı? Neden benimle dalga geçti? Ondan nefret ediyorum. Ağlaya ağlaya uyumayı ümit ettim.

Gözlerimi açtığımda karşımda babamı gördüm.

"Melis, hadi uyan kızım."

"Baba, birşey mi oldu?"

"Melis biliyorum kızıcaksın ama biz Elçin'le gidiyoruz."

Yatağımdan hızlıca kalkıp.

"Nereye?"
Dedim.

"Balayına."

"Ne? Ne saçmalıyorsun baba yaşınız kaç başınız kaç? Ayrıca niye benim bundan şimdi haberim oluyor?"

"Aa aa ne varmış yaşımızda!"

"Baba Allahaşkına 45 yaşında adamsın."

"Eeeeeee."

"Of baba of. Hem neden bana daha önceden söylemedin."

"Söylemedim çünkü benim şimdi haberim oldu. Biz Elçin'le konuşmuştuk gitmeyecektik ama son anda bir değişiklik oldu."

"Yaa nasıl yaaa, ben şimdi evde yalnız mı kalıcam."

"Yalnız kalmayacaksın ki. Mert abin var."

Mert abi. Ah bide o vardı demi. Bir anda aklıma dün gece geldi. Kendimi toparlayıp babama cevap verdim.

"Yaa baba ben o piskopatla aynı evde kalmak istemiyorum."

"Pikopat mı? Bana bak yoksa o hergele birşey mi yaptı sana?"

"Yok baba ne yapıcak. Tipinde hayır yok çocuğun, o yüzden dedim."

"İyi tamam."

"Adnan, hadi uçak kaçıcak."

Aşağıdan gelen sesle babam iki eliyle yanaklarımı tutup anlıma öpücük kondurdu.