Olayların hızına yetişemiyorum. Oluruna bırakmanın da ötesi bu. Kendimi berbat hissediyorum - en azından hissedebiliyorum.
Şaşkınlığım geçmiyor. Biz her şey yolunda sanıyoruz fakat olayın arka yüzü bambaşka. Bunu farketmek zor.
"Dokunsalar ağlayacak" kıvamdayım.
Gerçek olanı öğrenemiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kafamın İçi Günlüğü
SachbücherGün ışığına ulaşamayıp bu sayfalara dökülüyor hislerim. Rüzgarı hissedemiyorum bazen tenimde. Yağmurun ıslaklığını. Güneşin sıcaklığını. Hissizliği üzerimden atmak için yazıyorum çoğu zaman. Yeniden hissesebilmek için. Bu satırlar ben öldükten sonra...