Bir dakika sonra ne olacağından habersiz yaşıyoruz. Hayatın bizden ne alıp vereceğini bilmiyoruz. Günler böyle devam ediyor; düzen ve düzensizlik.
İnsanın en umutsuz anı; mutlu olmaktan korktuğu andır. Henüz sahip olmadığı mutluluğun bile elinden alınmasından korkmak. Çünkü bu hep böyle olmuştur ve böyle olmaya devam edecektir.
Söylenen tek kelime bir anda her şeyi değiştirebilecek güce sahiptir- bir kelimenin bu denli güçlü olabileceği ihtimali beni korkutuyor. Durumu tam tersine çevirebilir. Sonrasıysa büyük bir pişmanlık. Benliğinden geriye kalanlar da eriyip gider. İnsanı yiyip bitirebilir vicdan azabı. Hatta o kadar tükeniriz ki yola devam etme düşüncesi bile geçmez aklımızdan. Bu noktada geri dönüşün olmadığına inanırız. Fakat bir dakika sonra neler yaşanacağını bilemeyiz. Belki hayat buna bağlıdır;
Bu bir dakikalardır yaşamamızın sebebi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kafamın İçi Günlüğü
No FicciónGün ışığına ulaşamayıp bu sayfalara dökülüyor hislerim. Rüzgarı hissedemiyorum bazen tenimde. Yağmurun ıslaklığını. Güneşin sıcaklığını. Hissizliği üzerimden atmak için yazıyorum çoğu zaman. Yeniden hissesebilmek için. Bu satırlar ben öldükten sonra...
