"Yaşam yolunu bulur". Acaba bulur mu gerçekten? Yoksa o işi de mi bizim sırtımıza yükler? Bilemiyorum. Bazen her şey fazla karışık. Göz önünde olmalıydı belki. Bizim göremediğimiz ne olabilir?
Hayatı akışına bırakmak mı doğru yoksa ipleri kendi ellerimde tutmak mı? Ben oluruna bırakmak istemiyorum. Karşıma ne çıkacağından habersiz yaşayamam. Benim doğrularımdan biri bu.
Yaşam yolunu bulacaksa
Benim yolumdan gidecek.
Benim seçtiğim yoldan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kafamın İçi Günlüğü
No FicciónGün ışığına ulaşamayıp bu sayfalara dökülüyor hislerim. Rüzgarı hissedemiyorum bazen tenimde. Yağmurun ıslaklığını. Güneşin sıcaklığını. Hissizliği üzerimden atmak için yazıyorum çoğu zaman. Yeniden hissesebilmek için. Bu satırlar ben öldükten sonra...
