Çay'sız Yazmaya Tövbe

Kimi Zamana Bıraktı Kimi Şansa Ben Sana Bıraktım Ya Rabb

Sanmıştım ki zaman geçtikçe bitecek dertler.Birgün şans beni de bulacak bende mutlu olacağım...
Öyle...Hiçbir şey yapmadan akışına bırakıp mutluluğun ayağıma gelmesini bekliyecektim... Herşey geçicek birgün.Bir gün bana bir şey herşeyi unutturacak...Tüm acılarımı dindirip yaralarıma merhem olacak...

İşte tam da böyle düşünüyordum bir zamanlar.Ama öyle olmuyormuş be azizim...

Sonra mı?

Sonra...Hep bildiğim , baktığım , işittiğim ama bir türlü göremediğim Kur'an'ımla tanıştım ben.Okudukça okudum...
Birden ellerim seccademe uzandı.Daha sonra da açıldı ellerim , yükseldi semaya , dilimden düştü dertlerim.Anlattıkça ağladım , ağladıkça anlattım O'na...

Anladım ki...
Beni bekleyen şans değil dualarımmış.
Ve anladım ki...
Beni huzuruna isteyen bir Rabb'im varmış...

Şimdi mi?

Şimdi...

Biliyor musun?

İnanmayacaksın ama artık ağlamıyorum bile.Çünkü bana , kalbime iyi gelecek bir Allah varmış.Ve ben artık hakikati görmüş...
Hayat amacını anlamış , iman etmiş gerisini de Rabb'ime bırakmışım...

Birazcık beklettim sizi kusuruma bakmayın:))İnşaAllah beğenirsiniz ben yazarken gerçekten hissederek yazmaya çalıştım bu inşaAllah sizede geçer Allah'a emanet olun❤❤