SnowMan √

First Snow~

Medya / EXO-K First Snow / Fanart Suho-Xiumin

Başladığımız yere geri dönebilseydik, her şey daha farklı olur muydu?
EXO-M / First Snow

Efsane ve kehanet arasında, geçmiş ve gelecek gibi hem fark hem de benzerlik vardır. Efsaneler, geçmişin mezarları arasında yaşarken; kehanetler ise geleceğin rahminde doğmayı bekler. Birinin doğumu bir diğerinin ölümüne bağlıdır. Tıpkı geleceğin devam etmek için geçmişe karışması gerektiği gibi.

Bir efsane ölür, bir kehanet doğar. Efsane gerçek olursa, kehanetin doğumu gerçekleşmiş demektir.

***

Efsanelerde, bir şehre yılın ilk karı yağdığında yapılan kardan adamın 'gizli bir ruha' sahip olduğu söylenir. İlk karın yağma anı, tüm yalanların ve suçların affedildiği, ölülerin bir gece de olsa bir bedene sahip olduğu ve meleklerin duaları kabul etmek için yeryüzüne indiği bereketli ve kutsal bir andı.

İşte böyle bir gece de, yeryüzüne inen meleklerden biri ki bu baş melekti, insanların kendi elleri ile yaptığı kar insanı görüp etkilenmişti. Tanrı'dan bu gecenin kıymetli oluşu şerefine, bu kardan adamın ruhu olmak istediğini söyledi. Tanrı bu isteğini kabul etmişti ama tek bir şart sunmuştu: Günün doğmasına yakın Cennet'e geri dönecekti.

İblis, kaybettiği konumunu geri almak istiyordu. Gökyüzünün açık kapılarına yolladığı ateşten varlıklar, ona isteğini yerine getirmesi için bulunmaz bir fırsat söylemişti. Eğer, baş melek geri dönmezse, kendisi onun kılığında geri dönebilirdi. Tanrı'yı kandırabileceğini sanıyordu!

Baş melek, kardan adamın kardan bedeninde, duaları yerine ulaştırırken İblis, çoktan planını uygulamış ve onun kılığına girmişti.

Gün doğmasına yakın baş melek gitmek için yeltendi ama kardan adamın bedenine hapsolmuştu. Hareket edemiyor, gökyüzüne seslenemiyordu. İblis, onun haline kahkahalar atarken gökyüzüne yönelmişti çoktan. Bilmediği ise, Tanrı'nın her şeyden haberi vardı ve bu, meleğinin kaderinde yazılı olandı. Hiçbir şey sebepsiz olamazdı çünkü.

Göğün kapıları melekler için kapandığında, Tanrı en sevdiği meleğine bunu yaşaması gerektiğini söyledi ve ona kurtulması için tek bir umut sundu. İblis, tekrar kovuldu.

Zaman geçti ve bu efsane dilden dile dolaşır oldu. İnsanlar, iblisin kanlı ellerinden bir gece de olsa kurtulmak ve bembeyaz yeryüzünün bembeyaz yansıması olan gökyüzüne bakıp baş meleğe dua etmek için evlerinden çıktılar, ilk karın yağdığı ilk gece.

Yine böyle bir gece, içlerinde çocuklarında bulunduğu bir grup, bu gizli ruha sahip bir kardan adam yapmak istediler. Her şey efsaneye uygundu. Kardan yapılmış bir beden, kalp şeklinde bir taş. Kalp olmalıydı. Ama neden taştan? Neyse çok da umursamadılar. Şimdi de ona efsanedeki ismi fısıldamaları lazımdı. Biri öne atılıp fısıldadı. "눈..." Kar demekti.

Ve hiçbir şey olmadı.

Saatlerce kardan adama bakıp durdular. Nerde yanlış yaptıklarını düşünüyorlardı ama unuttukları bir şey vardı. Madem her şey efsaneye uygun olmalıydı, efsanede bahsi geçen kişi neredeydi? Ve neden Tanrı'nın kaderini unutmuşlardı?

Herkes umutsuzluk içinde dağılırken içlerinden bir çocuk kaldı. Kalbin taştan olması ona kötü gelmişti. Sonuçta insanın içi kan ve etti, kalbi de öyle. Neden kardan içi olan bu adamın kalbi taş olacaktı? Bu yüzden eliyle kalp şekli vermeye çalıştığı kar topunu aldı ve taştan kalbin olduğu yere koydu. Taştan kalp ayaklarının altındaydı.

Herkes bir kardan adam yapabilir ama herkes bir kardan adama sahip olamaz. Her şeyden önce ona bir isim vermelisiniz. Sadece sizin bildiğiniz ve size ait olacak olan.

Junmyeon, zeytin rengi gözlerini gerçek zeytinlere odaklayıp küçük avucunu kardan kalbe yasladı. Kısa boyuna inat parmak ucunda yükselip efsaneyi öldürecek ismi verdi. "... XiuMin."

Küçük çocuk annesinin ona seslendiğini duyunca kardan adama gülümseyip el salladı ve oradan uzaklaştı. Zeytin gözlerin, parıldamaya başladığını görmemişti.

Junmyeon, bir kardan adama sahip olmakla efsaneyi öldürmüştü. Artık kardan adamın kehanetinin doğma vaktiydi.

***

Bu hikayeyi zumruduanka93 için yazdım ama beğenir mi emin değilim. Umarım beğenir, çünkü gerçekten ona bir hikaye yazmak içimden geldiği için yazıyorum. Berbat olmuş olabilir,, ah neyse yorumu ona ve size bırakıyorum. *-* Medyaya Korece versiyonunu koydum ama Türkçesine bakacak olanlar Çince versiyonuna baksınlar derim. O, bu hikayeye daha çok uyuyor.
Bunu giriş niyetine sayarsak bir bölüm daha olacak ama onu yayınlamam uzun sürebilir.
Hatalarım varsa affola...

Not:Pofuduğum umarım beğenirsin,, :3