Change

2. de jongen

POV. Vanessa

Stil staar ik naar mijn bord. Ik krijg geen hap door mijn keel. Steeds heb ik het gevoel dat me moeder toch boos op me is. Ik staar haar aan. "Kan je me alsjeblieft niet zo aankijken?" vraagt ze na een tijdje. Ik haal mijn schouders op en pak het broodje. "Ik ga naar de stad" zeg ik vlug en loop weg. "Weet je wel waar die ligt?" hoor ik haar nog vragen. Ik zeg niks.

POV. Lisa (moeder Vanessa)

Zuchtend kijk ik naar het lege bord. Gisteravond heb ik alleen maar zitten huilen. Ik probeer een band met me dochter te maken maar het lukt me niet. Ze is best bazig en ik wil zo graag dat ze me mag. Zelf pak ik ook mijn broodje en besluit ook maar naar de stad te gaan. Snel ga ik de auto en zoek ik Vanessa. Elk straatje bekijk ik goed want ik moet haar vinden. Eindelijk vind ik haar lopend op een straatje. Ik toeter en zie dat Vanessa meteen omkijkt. "Wat doe jij hier?" krijg ik te horen. Ik slaak een zucht en doe de portier open. "Kom dan" zeg ik een beetje aandringend. Als ze eindelijk instapt kijk ik haar aan. "Sorry" zeg ik om de stilte te verbreken.

POV. Vanessa

Ik weet niet waarvoor mijn moeder sorry zegt want ik was dom en zij niet, eigenlijk voel ik me echt schuldig. "Jij mag geen sorry zeggen" zeg ik dan. Het komt er heel raar uit en ik ben ook niet zo trots op doe zin. Als ik me moeder aankijk zie ik haar onbegrijpelijke gezicht. "Dit komt door mij" zeg ik dan. "Nee" krijg ik terug. Ik rol met mijn ogen. "Oké, allebei sorry zeggen?" zeg ik dan. Me moeder knikt. Met me vingers tel ik af. "Sorry" zeggen we in koor. Ik geef mijn moeder een snelle knuffel. Dan wordt de auto gestart. Ik hoor de radio en hang achterover. Soms kijk ik mijn moeder aan. Dan glimlach ik naar haar en kijk weer weg. "Waar gaan we heen?" vraag ik als we niet richting het huis rijden. "Naar je nieuwe school, dan kan je de buitenkant zien" antwoordt mijn moeder. Ik knik en het is weer stil.

POV. Lisa

Het is erg rustig in de auto en dat hou ik liever zo. Als we er zijn kijk ik naar Vanessa. "Dit is jouw nieuwe school" zeg ik zachtjes. "Niet zo chique" krijg ik terug. Ik zucht een zie dat Vanessa een beetje teleurgesteld is. "Vanessa, het wordt vast leuk" zeg ik om wat moet in te brengen. Vanessa staart voor zich uit. Dan besluit ik maar weer terug te gaan en rij weer naar huis.

De bel gaat. "Ik ga wel" hoor ik Vanessa roepen en ik hoor haar van de trap af rennen. Ik kijk een beetje mee van wat er gaat gebeuren. Als ik Jonas, de buurjongen, zie draai ik mijn hoofd weer richting de tv. 

POV. Vanessa

Als ik de deur opendoe zie ik een jongen. "Hoi" zeg ik zachtjes. "Oh, is mevrouw Drew verhuist?" vraagt hij. "Uh, nee" zeg ik lachend. "Dus dan ben jij haar dochter?" zegt hij en begint dan te glimlachen. Ik knik en begin een beetje te blozen. "Oh sorry wat stom van me" zeg ik. Hij kijkt een beetje raar. "Ik ben Vanessa" zeg ik. "Oh ja, ik heet Tim" zegt hij. Ik lach en kijk hem aan. "Op welke school zit jij?" vraagt hij dan. "Uh geen idee eigenlijk" zeg ik en zucht dan. "Ik vraag het aan me moeder, wacht" zeg ik en loop naar de woonkamer. "Mam naar welke school ga ik?" vraag ik. "Als het goed is naar dezelfde van Tim" krijg ik terug. Ik loop weer terug naar de deur. "Me ma zei de naam niet maar ze zei dezelfde van jouw" zeg ik. Hij glimlacht. "Aha de Diwdo" zegt hij. "Uh rare naam maar het kan" zeg ik. "Haha nee was een grapje" zegt hij en lacht. "Oké, het boeit me eigenlijk ook niks" zeg ik. Hij glimlacht weer en kijkt me diep in mijn ogen aan. Ik doe hetzelfde terug alleen wordt dit alleen heel ongemakkelijk. Na een tijdje kijk ik weg. "Ik denk maar dat ik moet gaan" zeg ik en loop weg. Ik schud even met mijn hoofd en ren naar mijn kamer.

POV. Tim

Ik loop zwijgend naar huis. Daarnet had ik echt veel kriebels in mijn buik maar nu niet meer. Voel ik iets voor Vanessa? denk ik. Dan schud ik mijn hoofd en loop maar mijn kamer. Ik ga op mijn bed liggen. Ik slaak een zucht en doe mijn ogen dicht.