LOVE WILL LEAD US BACK

CHAPTER 2

VINCENT's POV

Sinara na nya ang pinto...wala na sya... ang babaing pinakamamahal ko.. ang babaing pinaka tatatangi ko.. ang babaing pangarap kong makasama ko habang buhay...

Kung alam nya lang, kung gaano....gaano mas masakit para sa akin to, kung gaano mas masakit sa akin ang nakikita syang umiiyak..at kung gaano kasakit ung alam kong ako ang dahilan ng lahat ng kasakitan nya.. Galit ako sa sarili ko, dahil sa ginawa ko sa kanya...

Hindi ko natupad ang pangako kong hindi sya sasaktan at hindi iiwan....

gustong gusto ko nang balikan sya kanina, nung makitang umiiyak sya at nagmamakaawa na ayusin namin ito..

pero kinailangan kong maging matatag.. hindi dahil gusto ko, kundi kailangan ko..

T*ngina!!!! ako na siguro ang pinaka masamang tao sa buong muna dahil nagawa kong saktan ang babaeng pinakamamahal ko!

kung alam lang ni Maxine ang rason ko...maiintindihan nya ako.. pero yun din ang kinakatakot ko.. dahil alam kong maiintindihan nya ako.. mas ayaw kong maghintay sya at magsawa at kamuhian ako ng tuluyan.. at hindi ko rin kayang takasan ang responsibilidad ko sa pamilya ko... mahal ko si maxine at mahal ko rin ang pamilya ko..

kung sanang hindi nalang dapat mamili eh..edi sana kasama ko pa sya..

pero isa lang ang pinapangako ko..babalikan ko sya..kapag maayos na ang lahat..kapag handa na ulit ako..at sana sa pagbabalik ko..tangapin nya ulit ako..mapatawad sa mga nagawang kasalanan ko.. at sana mahal pa rin nya ako..kasi ako nakakasigurado.. na sya lang ang tanging babaing mamahalin ko ng buong puso..mahal na mahal ko sya at sana maging kami pa ulit..sa tamang panahon sa tapat na pagkakataon...

---------------------------------------------

"kuya, are you ok? please stop crying" sabi sakin ni Kayce, habang palapit ito sa couch na kinauupuan ko at umupo sa tabi ko.

"i will be, i need to be, ohh God how i love her! im such an idiot! damn!" sigaw ko out of frustration.

"why you didn't tell her the truth kuya? akala niya tuloy may relasyon tayo" sabi ni kayce

"you heard?" baling ko dito

"errr yeah, i didn't mean to eavesdrop, but i saw you two crying kasi eh, im sorry kuya" pagpapaumanhin nito

"its ok little sis, i know you meant no harm, i cant tell her about us,you know i made a promise to our dad to protect you..."

"but you love her, besides i don't mind that she will know our secret, na ako ay anak sa labas, and you are my half brother, i like her pa naman" litanya nito.

"in time maybe, but not now.. andaming naka atang na responsibilidad sa akin, i need to fix all the trouble our company have.. himdi pwedeng mawala satin ang kompanya na pinaghirapan itayo ni dad" pagpapaliwananag ko sa kapatid ko.

"if only i can do anything to help you kuya i will, im sorry kuya" naiiyak na sabi ni Kayce

"hey it's not your fault baby sis! basta galingan mong mag aral abroad para pag balik mo, may katulong na ako sa pagpapalakad ng kumpanya." pang aalo ko dito..

"thanks kuya boo boo! i love you!" sabay yakap at halik nito sa pisngi nya.

---------------------------------------------

A week passed...

Umalis na si Kayce, papuntang States para mag mag aral.. kapatid ko sya sa Ama.. we just can't tell everyone about it, because i need to protect her, ayaw kong maulit ang mga naranasan nyang masasakit noong bata pa sya.

Andito ako ngayon sa bar area ng condo ko..pagod na pagod ako..physically and emotionally drained, pero kailangan kong magpaka tatag.. kailangan kong isalba ang kompanya ng aking ama...

Ako si Vincent Reynolds , 23 years old, a graduate of Accountancy an MA holder in business management, i am currently the acting ceo of our company, its in line with construction and textile. bigla kong nakuha ang posisyon dahil sa biglang pagpananaw ni Dad, i wasn't that ready to get this kind of big position and responsibility, but i have no choice but to take it, for me and my sister, my mom died 7 years ago, because of leukemia, so kami nalang dalawa ni Kayce ang pamilya..

Kayce is 3years younger than me, anak sya sa labas ni Daddy, i first met her when i was 7, sobrang nabigla at nagalit kami nun kay dad, but in the end, we forgive and forget, bunga si Kayce ng isang pagkakamali ni Dad at ng kanyang secretary before, her mom died while giving birth to her, then isang araw dadala dala na sya ni dad sa bahay.

though ilag si mom nung una kay Kayce ay natangap at tinuring na rin nya itong parang tunay na anak, but Kayce had a rough childhood, tampulan sya ng tukso, kaya nagpasya sila mom at dad na pag aralin si Kayce sa states simula nung mag highschool ito, para maprotekhan narin sya at ang reputasyon niya. tanging iilan lang tao ang nakaka alam ng totoo, pati ang surname nya ay hindi nakasunod samin ni Dad.

Kami na lamang ang pumupunta kay Kayce sa States from time to time, ayaw na rin kasi nyang tumira dito sa Pilipinas, simula ng doon sya nag aral ay dalawang beses pa lang syang nagbalik dito, una nung namatay si mom, 7years ago at pangalawa ay last month ng mamatay si dad, dito sya nag stay sa condo ko dahil ayaw nyang tumira sa mansyon na pagmamay ari ng pamilya namin, at last week nakita sya ni Maxene., inakala niya na ito ang dahilan ng pakikipag hiwalay nya dito. which was not true.

Pero hindi ko narin tinama ang nasa isip nya, mas mabuti na yon, para mabilis nya akong kamuhian at makalimutan.

Hay....Maxene..kamusta kana kaya? na alala ko pa dati.. ang mga masasayang araw nating magkasama, mga pangarap na binuo, mga pangakong sinabi, mga halik na pinagsaluhan, mga gabing magkasama sa iisamg kama dinadamdam ang init ng isa't isa at mga araw na kumpleto ang araw ko basta kita'y masilayan lamang..

tuluyan na akong nadadala ng espirito ng alak at napapa pikit, ipang maalala ang mga masasayang nakaraan...........