LOVE WILL LEAD US BACK

CHAPTER 11

(FLASHBACK CONTINUATION)

VINCENT’S POV

“Vincent, ahmmmmm…bitawan mo ako nasasaktan ako…”

Narinig kong sabi sa akin ni Maxine, parang bigla naman akong natauhan, kaya dali dali kong inalis ang kamay ko, damn! bakit ba kasi pinangunhan ako ng galit

“Maxine, sorry, nabigla lang ako” sinserong sabi ko,

“bakit kaba kasi galit?, tsaa bat ba bigla bigla ka nalang sumusulpot?” may taas na boss na sabi nito.

“sorry, Maxine, I was just worried about you, kagabi pa kasi hinihintay, I’ve been trying to call you,pero you were not answering, then patay na yung phone mo, I was worried sick” sabi ko dito

“ehh, bakit mo ba kasi ako hinihintay?” takang tanong nito

“because I was worried!, saan ka ba kasi galing? tsaka sinong kasama mo?” alam kong wala naman akong karapatan na tanungin sya ng mga ganito, pero damn! what can I do? I love her and I wanna know everything that is happening to her

“sa bahay ng kaibigan ko…” walang ganang sagot nito tuluyan naman syang pumasok sa bahay nya, sumunod naman ako, I let myself in

“hoy Vincent bat ka pumasok! hindi kita inaya ah! tsaka bat ba parang galit ka? ang dami mo pang tanong! daig mo pa si Eidree ah!”

“so yun ba yung pangalan nya?” may lakas ng boses kong sabi dito

“huh?” takang tanong nito

“The guy you were with?! ung naghatid sayo sa work kahapon? ung kung makahalik at yakap sayo eh parang kanya ka? ano mo ba yon?!” tanong ko habang papalapit ako sa kinaroro onan nya

“pakialam mo ba? eh ganun kami ka close ni Eidree eh, tsaka wala namang akong boyfriend no! I don’t see anything wrong about that,” pagpapaliwanag nito

“so hindi mo boyfriend, pero ok lang sayong niyayakap at hinahalikan ka sa cheeks mo ganon?!”

“basta si Eidree, ok lang, close naman kami eh, tsaka bat ba ang dami mong tanong? hindi naman kita boyfriend ah, kung maka react ka naman, parang pinagtataksilan kita..”

“Because im jealous! Damn it! im jealous!!!!! diba I told you that I am falling for you! nakalimutan mo naba?! tell me! hinalikan ka rin ba nya? nahawakan ka rin ba nya? may nangyari ba sa inyo kagabi?! pagkasabi ko nito ay naramdaman kong dumapo ang kamay nito sa mukha ko

“bakit ganun ba kababa ang tingin mo sakin?! tsaka for your information, hindi ganon ka bastos si Eidree para pag isipan mo sya ng masama! He is like a family to me! kapatid sya ng bestfriend ko, sila ang tumulong sakin ng mga panahong mag-isa na lang ako! natulog ako sa bahay nila dahil umalis sila, hinatid ko sila kaninang madaling umaga sa airport papuntang Canada!and now im alone again kasi wala sila!” sabi nito habang umaagos ang mga luha sa mata nito, para naman akong nakaramdam ng panhihina ng makita ko ang iyak nya, aya nilapitan ko sya at niyakap, nung una ay nagpupumiglas sya pero wala na rin syang nagawa at hinayaan nalang nya akon yakapin sya.

“im sorry, my princess, I didn’t mean to say those words to you, I was just worried and jealous, hindi ako nakatulog buong magdamag kakahantay sayo, don’t worry, im here, I won’t leave you, I told you I lov you diba? plase stop crying…” at mas lalo ko pang hinigpitan ang yakap ko sa kanya

“ssssooo…sorry din, napatulan din kita, medyo nalulungkot kasi ako, kasi wala silang pamilya, natatakot kasi ako, what if may problema ako? wala akong malalapitan..” sabi nito

“hey, im here remember? You can count on me, I will take care of you and never leave you, I swear” sabi ko dito

“ehhh nung nakaraan palang nga tayo nagka kilala eh, tapos kung makapag sabi ka ng mga ganyan salita kala mo naman…”

“hayyy. I know my princess, we just met recently, but what can I do? my heart already beats for you, please give me a chance, I promise I will love and cherish you, I love you, I will make you believe that my intensions ar clear, so please will you let me court you? and I don’t take no for an answer” sabi ko dito habang nakatingin sa mga mata nya

“parang wala naman akong choice sa sinabi mo ah?” natatawang sabi nito

“yes my princess Maxine, because whether you like it or not, you will fall for my charms” nakangiting sabi ko

“sige! pero humanda ka, kasi papahirapan kita!” nakangiting sabi nya

The truth is I don’t care kung pahirapan man nya ako, as long as bigyan nya ako ng chance, na I prove kong tapat ang nararamdaman ko sa kanya…ohhh she really is my TRUE LOVE….