Her şeye rağmen en güzel yanlışımdın sen. Aşka ettiğim yeminleri sende bozmuş olmanın en tatlı hazal kırıklığıydın. Asıl dert, derman diye verdiğindi. Verdiklerini de alarak gittin. Aynı şiirin farklı satırlarıyız şimdi.
∆Bir gün hatırlıyorum da bana aşk nedir diye sormuşdun bende gözlerine bakıp söylemek istemişdim. Ama senin gözlerine ne zaman baksam konuşamaz oluyorum, nefesim kesilicek gibi olur hep. Belkide konuşmakdan korkuyordum...O gün sana cevap vere bilmemişdim. Şimdi vermek kolay çünki ne gözlerin var nede sen varsın yanımda. Belkide ne gerek var artık cevap vermeye dersiniz ama yinede cevap vericem.
∆Her seferinde yeniden hatırladığın ama aslında taniyamadığın bir duyğudur aşk." Belkide o anda cevabım bu olmazdı ama şimdi hiss ettiklerim bundan ibaret.
∆Yazdıklarımda, çaresizliğinize çareler arıyorsunuz; oysa ben çaresizliğimi yazıyorum, siz onları çare sanıyorsunuz.
∆Hayat verilmemiş bir sözü tutmaktır. Kimi yazar kimi yaşar. Yani demem o ki; öyle bir söz yazarsan ki bütün bir hayat anlatır, öyle bir hayat ki bütün sözler anlamsız kalır...
En anlamlı soz : İyiki Varsin
En anlamlı hayat : senle birlikte olandır sevdiğim ....Tarih : sensizliğin son günü
