BANA TATLIM DEME ! #wattys 2016#

Hayal kırıklığı... bekleyiş... Ve veda...

İkimizde tüm dikkatle yaptığım resme bakıyorduk. Kapı ya yaklaşan ayak sesi önce Cindy'nin dikkatini dağıtmıştı. Beni de rahatlatmıştı. Birileri yanımıza gelebilir , konu dağılabilir resim de unutulabilirdi.

----Cindy!!! Lütfen biraz konuşabilirmiyiz?

Zamansız gelen kişiye şaşkınlıkla bakan Cindy " şimdi olmaz Hayır " anlamında kafasını salladı.

----Bay Richard lütfen kısa bir süre daha istiyorum.

Kapıda duran bay Richard'ın yanında orta yaşlı bir bayan daha vardı ve tabiki Mary annede onlarla birlikteydi. Onların hemen arkasında duruyor yüzünde anlayamadığım bir tebessümle bana sinsice gülümsüyordu.

--- Bayan Rose ! Lütfen çocuğun yanına gidermisiniz? Cindy benimle geliyor...

---Tabi Bay Richard hemen...

Siyah geniş çerçeveli gözlüğüyle her an öfke saçacak gibi hazır bir ifadesi olan belki 50 yaşlarında ki bayan bize doğru yaklaşırken ...

--- Bay Richard lütfen ama ben tam da....

Elinde benim yapmış olduğum resmi kaldırmış birşeyler anlatmaya çalışıyordu ki , Bay Richard buna imkan bile vermeden sözünü kesti..

---Bayan Cindy Clarkson hemen dışardaki ilk odada sizi bekliyor olacağım...

Dedi ve kapıyı kapatıp gitti...

Kapının yanındaki ilk oda!
Evet hatırladım...
Her yurt kontrolü için geldiklerinde görevlilerin Mary anne yada müdür ile konuşma yaptıkları bir nevi misafir ve karar odası olan bir türlü içini görme fırsatı bulamadığım o oda! Benim bu oda ile ilgili bikaç anım vardı üstelik. Şuan o anılarımı tazelemenin tam zamanıydı.

---Şey... Bayan ! Ben tuvalete gitmeliyim..

Elindeki resmi evraklara benzeyen kağıtları muntazam bir şekilde çantasına yerleştirmeye çalışan sınırlı suratlı bayan Rose:

---Şimdi, hemen mi? diye sordu.

----Evet efendim şimdi, Karnım ağrıyor . Hemen gitmem gerek. Zaten hemen şurası kapının yani başı...

---Peki gidelim!

Cindy'nin bulunduğu oda ile tuvaletin duvarı bitişikti. Hemen ileride Mary anne ile müdür sessizce birşeyler konuşuyor belliki özel görüşmenin bitmesini bekliyordu. Bizi görünce Mary anne bize doğru yönlenmek istese de Bayan Rosa eliyle " gerek yok gibi
İşaret ederek tuvaleti gösterdi.
Yan odadaki konuşulanları duyabileceğim en net 2 numaralı tuvaletti. Kulağımı duvara dayadığımda ve hava boşluğundan gelen seslere de konsantre olduğumda duymak daha kolay olabiliyordu. Bay Richard ısrarla gitmeleri gerektiğini, herşeyin yolunda olduğunu söylüyordu.

---Tanrı aşkına Cindy lutfen ama ... fazlasıyla dinledim herkez den yaramaz bir çocuk vakası, Biraz abartmıyormusun ?

---- Bay Richard!
Anlatılanlar ve bu kız birbirinden çok farklı gibi...
Burası neredeyse bir canavardan bahsediyor, Ama o.. değişik. ...duygulu ve oldukça da zeki... Sanki korkuyor gibi ve.......

---Dur...dur yavaş ol Cindy. Kız kimden neden korksun?

----Bakın Bay Richard! İnanın deneyimlerime dayanarak söylüyorum bunu. Çocuk sürekli Özür diliyor, empati kurmak yada sosyal beceri kazanmak için değil! Korktuğu için diliyor özrü ! Zorla gibi işte...

Aman Tanrım bu kız gerçekten harikaydı ve Cok zekiydi...Cindy muhteşemdi...

----Bay Richard lütfen bana izin verin kalayım. Aldığımız şikayet normal degildi biliyorsunuz!!!