Yeni bölüm değil ^^ Sadece düzenleme;
Hayatımın dönüm noktası hala rüyalarıma giriyordu. Soğuk terler döküyor, can çekişiyor ve o anki çaresizliğimi tekrar tekrar hissediyorum. Zayıftım, güçsüzdüm. Beni seven tek insanı bile koruyamamıştım.
Ama şimdi, derin bir iç çektim. Fairy Tail'in bir üyesiydim, o'nunla yapılan bir savaşın ortasındaydım. 'Verdiğim bir söz vardı.' diye düşündüm. Gerçekten sözlerimi tutamayacak kadar aciz bir duruma düşmüştüm.
"Natsu, emin misin?"
"Evet, buradan tuhaf sesler geliyor. Lucy, iyi misin?" Happy ve Natsu başlarını kapıdan içeri uzatınca kesinlikle yerde, cenin pozisyonunda yatan ve sessizce hıçkırarak ağlayan beni görmeyi beklemediklerinden emindim.
***
"İnanılmaz! Neden bu kadar güçlüsün?" Hayranlık ve şaşkınlık karışımı bakan gözlerle onu incelemeye devam ettim. Bana her zamanki o şefkatli gülümsemesinden attı. "Sen de güçlüsün. Emin ol. Kim bilir belki bir gün beni de geçersin." dedi göz kırparak.
"Zeref." diye mırıldandım. Bana doğru merakla baktı. "Sonsuza dek senin küçük kızın olarak kalmak istiyorum." diye sözlerimi sürdürdüm. Gözyaşları yanaklarımdan süzülmeye başlamıştı. Başımı eğdim. Onun karşısında bu kadar çaresiz görünmeyi sevmiyordum aslında. Ona ne denli güçlü olabileceğimi göstermek, kızı olduğum gerçeğini savunmayı sürdürmek istiyordum.
Hissettiğim yumuşak bedenle donakaldım. "Bende sonsuza dek senin baban olmak isterdim. Ama bırak sonsuzluğu ben şimdi bile senin baban değilim."
"Hayır," diye mırıldandım. Aklıma Jude ve Luke geldikçe öfkeleniyor, sinir katsayım artıyordu. "Babalık sperm vermekle olacak iş değil. Beni koruyan kollayan, büyüten, hayatı ve yaşamayı öğreten sendin. Kim ne derse desin sen benim babamsın."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zeref'in Kızı(NaLu FanFic) -TAMAMLANDI-
FanfictionVe bazen insan sözlerinin, Bazen ise geleceğinin peşinden giderdi. Ben ise kendimden tek bir iz dahi bırakmadan kaybolmayı seçmiştim... -Lucy Heartfilia