She's Not My Type (Book of Dates)

Ch 17: The Only Exception (Part 1)

( I missed writing in Jake's POV. Finally hahaha)

Nasaan ako?

What am i doing here?
Am I alive? What happened to Sam???

"Doctor, mukhang gising na si Sir Cruz!!! Tawagin niyo na po yung magulang niya!!"

Ang hina ko shet...
How long was I unconcious????

"Ang dami mo ring pinagdaanan ah Sir Cruz. Nalabanan mo yung kalagayan mo for 6 months."

Ive been gone for 6 months?!??!?

.
.
.
.
.
.

Where's Sam?

"Asan si Sam?"

Sinubukan kong tumayo pero hindi kinaya. My body feels so weak. Ang pale ng skin ko.
Feel na feel ko na hindi ako gumalaw nga ng 6 months. Ang hirap.

Nahilo ako bigla at napahiga ulit. Tinitigan ko na lang yung ding ding.

"Sir, wag muna. Hindi pa po kayo sanay. Makakaya niyo na po mag lakad after a day. Hinay hinay lang po. Si Sam po ba si Ms. Castillio?"

"Oo. Nasaan siya?!?"

"Sorry po. Hindi daw siya makakadalaw ngayon. "

Kailangan ko siyang puntahan. Pero bago pa man ako makakapag isip, nahilo ako at nakatulog.

A few hours later

Paggising ko, nandun si Pepper, Mom, Dad, at si Eros. Wala pa si Sam...

Nang mapansin nila na nagising ako, niyakap nila akong lahat.

"Salamat at gising ka na!!! MISS KA NA NAMIN!!!!"

Lumabas muna sina Pepper at Magulang ko para kunin yung food ko. Natira si Eros at nag usap kami.

"Wala tayong oras sa reunion. Kailangan natin planuhin yung pagpakilala mo kay Sam."

"Bakit?"

"Dahil nasisira na ang ulo niya at wala ka."

Heh. Parehas lang pala kami. Nawawalan na rin ako ng pasensiya sa kakahintay.

"Tanong lang, naaalala mo pa bang ?"

"Oo. Bakit?"

"Para mas madaling mapasayo si Sam."

Bakit sabik na sabik akong makita si Sam.

At tuwang tuwa ako na haharanahin ko siya.
Kaka gising ko lang pero siya kagad ang naisip ko.

Mahal ko na ba siya?

Gusto ko ba maging kami?

Gusto ba niya.

Sana....

Sana..

---END---