Karan'ın ağzından
Uzaktan gelen kapı çarpma sesiyle uyandım. Sınıfta uyuya kalmışım yine. Kafamı kaldırdığımda sınıf bomboştu. Sadece koridordan geçen iki üç kişi vardı. Telefonumdan saate baktım. Dersin bitmesinden 10 dakika geçmişti. Telefonu cebime koyup saçımı ve kıyafetimi umursamadan okuldan dışarı çıktım. Arabaya doğru ilerledim. İlerken Kerim'e bakındım. Aynı evde oturduğumuz için hep beraber giderdik. Ama onu bulamadım. Telefonu çıkarıp aradım. İlk aramam da açmadı. İkinci aramamda açtı;
'Nerdesin' dedim soğuk bir sesle.
'Bilgisayarı servisten almaya gittim.'
'Tamam.' dedim aynı ses tonuyla.
'Tamam, görüşürüz.'
'Görüşürüz.'
Aslında Kerim'le konuşurken bu kadar soğuk olmazdım. Hatta hiç. Beni en iyi tanıyan insandı o. Ve hatta gerçekten tanıyan tek insandı. Ama bu kadar soğuk olmamın sebebi dün gece olanlardı. Yine babamla kavga etmiştim.
Arabaya binince gözlüğümü taktım. Sigara içen iki kız bir şeyler ima eder gibi baktı. Onların aptallığına gülüp tek hamlede park yerinden çıktım.
Eve gitmek istemiyordum. O yüzden her zaman ki yere doğru yol aldım.
Kapıdan girerken güvenlik her zaman kimlik sorardı ama artık tanıdığı için eliyle geç işareti yaptı. Siyah koridordan geçtikten sonra hep rahatladığım yere gittim.
Girdiğim oda boştu. Ringe çıkmadan önce üstümü değiştirip ringe çıktım. Elime bezi sardıktan sonra kulaklığımı takıp bütün sinirimi geçirecekmiş gibi boks torbasına vurmaya başladım.
Çok hızlı vuruyordum. Birde şarkının ritmi buna karışınca daha da hızlanıyordum. Artık elimin kanadığını hissediyordum.
Kerim'in ağzından
Karan'ın moralinin bozuk olduğunu eve gelmemesinden anlamıştım gece o kadar aramama rağmen açmamıştı. Bende babasının yanındadır diye evdeki en eski çalışan olan Ayşe sultanı aradım. Karan'ın orada olduğunu söyledi. Onun orada olduğunu öğrenince merakım geçmişti.
Evden çıkıp arabaya binip okula doğru gittim.
Okula gelince arabayı tek seferde park etmem bir kaç yavşağın bakmasına yetti. Sınıfa doğru ilerken yanıma iki üç kişi geldi. Onları neredeyse tanımıyordum bile. Onlar sadece nerede bir gözde bir popüler görürlerse oraya yerleşen tiplerdi. Sadece benim yanıma gelirlerdi. Karan'ın yanına benden başka kimse gitmez.
Evet daha demin popüler dedim. Biz Karan'la popüleriz. Yani onların bakışları ve duyduğum şeylere göre öyleyiz.Daha doğrusu korkuyorlar. Ama ben kendimi öyle zannetmiyorum. Zaten kendini öyle zanneden bir çocuğu, okulun gözdesi, züppesini güzel benzettiğimiz için son 6 aydır böyle. 6 ay önce hiç bir şeyiyle pişman olmayacağımız bir şey yaptık. Okuldan bir kızı olmayan şeylerden suçlayıp bütün okula karşı rezil ve rencide eden o çocuk Karan'ında 3 yılını zehir eden o çocuk. Özgür. Okulun züppesi, piçi ve her bi boku bilmiyormuş gibi zannetmesi. Bunlar bile insanın sinirinin bozulmasını sağlıyor. Karan'ı 3 yıl boyunca ezdi, aşşaladı, herkesin içinde tartakladı. Ama Karan ona hiç bir şey yapmadı. Biz Karan'la anaokulundan beri arkadaşız. Ama lise de beraber okumadık son 2 yıl hariç. Neyse. Karan hiç bir şey yapmadı evet. Çünkü o zamanlar asosyal ve saftı. Hiç bir şekilde sinirlenmez. Hiç bir şeyi takmazdı. Kimseye açılmaz kimseye güvenmezdi. Ben hariç. Bizim aramızda bir bağ olmuştu. Şimdi sorarsınız sevdiği kız hiç olmadımı? Evet oldu. Ama kız pisliğin teki çıktı ve onu aldattı. Ve Karan bunu gözleriyle gördü. Geçen seneydi. Geçen sene değişmeye başladı o olaydan sonra o saflığı gitti yerine buz gibi bir adam geldi. Her gün, her gün aynı boku yapmaya başladı. Elleri kanayana kadar. Boks yapmaya başladı. Sanki bütün nefretini o torbadan çıkaracakmış gibi. Aslında bir kere de nefret ettiği insanların ağzını yüzünü dağıtsaydı rahatlardı. Yani ben rahatlardım. Neyse😀 Karan'ın sadece o sorunları yok. Babasıyla da sorunları vardı. Babası tam bir şizofrenin teki zaten. Karan'ın böyle olmasında onunda katkıları var. Öyle işte ben şimdi Özgür olayını anlatayım size. Özgür'ün sevgilisi onu terk etti. Adı Duygu. Aynı sınıftayız. Özgür'le de aynı sınıftayız. Bu önceden olsaydı çok sinir bozucu olurdu ama 6-7 aydır çok eğlenceli. Neyse Duygu'ya dönelim. Duygu'yu severim ve tanırım ama onu hiç anlayamadım. O kadar iyi bir kız nasıl Özgür'e aşık olur anlayamadım. Zaten ona tanımadan aşık oldu. Özgür de önüne gelenle çıktığı için Duygu'yla da çıkmaya başladı. Ama Duygu onu tanıdıktan sonra ayrıldı. Bu da Özgür'ün zoruna gitti. Çünkü o herkesten ayrılır, terk eder.
