Gözetlenme

96 37 1
                                    

Biri kapıya hızlıca vuruyordu. Kerim bakar diye biraz bekledim. Ama hala kapıya vurulunca oflayarak yataktan çıktım. Üstüme tişörtümü giydim. Sallana sallana aşağı indim. Kapıya doğru yürüdüm.

"Merhaba."

Karşımda duran adamı tanımıyordum. Yaşlı biriydi.

"Merhaba.. Aa..kimsiniz sizi tanıyamadım."

"Ben yan evde oturan komşunum buraya yeni taşındım."

Elimi uzattım.

"Hoşgeldiniz. Birinin taşındığını görmüştüm ama sizi göremedim."

"Olabilir."

Biz o sıra konuşurken Kerim gelmişti. Yanıma gelip adama gülümsedi. Ve bana bu kim diye bir bakış attı. Kafamla yan tarafı işaret ettim. Oda anlayıp adama tekrar döndü. Adam Kerim'in elindeki poşetlere bakıp bize geri döndü.

"Kahvaltıda bana eşlik eder misiniz?"

"Teşekkürler. Size rahatsızlık vermeyelim biz."

"Aynen." dedi Kerim.

"Bir şey olmaz üç bekar otururuz. Hem sizide tanımış olurum ha. Burada ki tek komşum sizsiniz."

Kerim bana bakıp kırmamak için gitmemiz gerektiğini söyler gibi kafasını eğdi. Ben de olumlu anlamda salladım. Aslında saçmaydı :D Çünkü adamı hiç tanımıyordum. Ama yaşlıydı saygıdan dolayı kabul ettik.

"Tamam birazdan geliriz biz."

"Bekliyorum gençler sizi."

Gülümseyip kafamızı salladık. İçeri girip üstümü değiştirdim. Kerim de telefonuna bakıyordu.

"Abi çok kalmayalım." dedi Kerim başını telefondan kaldırmadan.

"Bakarız."

Telefonumu cebime koyup kapıyı açtım.

"Hadisene olum."

"Tamamm"

Tam kapıyı kapatacakken geri açtım ve kapının arkasındaki anahtarıp alıp kapıyı kapattım. Sonra anahtarı cebime koydum.

Tak. Tak. Tak.

"Hoşgeldiniz buyrun gençler."

Kafamızı sallayıp içeri girdik. İçeride özenle hazırlanmış bir masa vardı. Sanırım bir hizmetli vardı evde.

"Buyrun masaya geçin."

Kerim'e baktıktan sonra masaya geçip oturduk.

Adamda oturduktan sonra hizmetli gelip bize "hoş geldiniz" dedikten sonra çaylarımızı doldurdu.

"Ee anlatın bakalım gençler."

"Adınızı sorabilir miyim?"

"Ah tabi kendimi tanıtmadım. Ben Mustafa."

"Ben Karan bu da arkadaşım Kerim."

"Memnun oldum Mustafa bey."

"Bende."

"Ee işiniz varmı."

"Ben şuan boşum. Üniversiteden kovuldum."

"Neden?!"

"Haksız yere boşverin."

"Peki tamam. Kerim ya sen?"

"Bende üniversitemi bitirdim. Bir teknoloji şirketinde yardımcıyım"

"İyi bakalım."

Kerim üniversitesini bitirip bir şirkette müdür yardımcısı olmuştu. Bana da orada aynı pozisyonda çalışacak bir yer vardı ama ben çalışmak istemedim.

Yanımdaki Gerçek(Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin