Kerim yanıma taşınmıştı . Artık beraber yaşamaya başlamıştık. Aslında bunu önceden de yapabilirdik ama istemedik yetimhaneden çıktıktan sonra başka evlerde oturmaya karar verdik. Şimdi tekrar beraberiz.
Kerim sevgilisiyle buluşucaktı o yüzden hazırlanıyordu. Bende onu izliyordum. Hangi kıyafeti giyeceğine karar veremiyordu.
"Sence bu jean mi yoksa bu siyah olan mı?"
"Bilmem. Sen bilirsin."
"Bilsem sormazdım dimi kanka. Bence siyah pantolon ve siyah bir üst giymeliyim."
"Olum kızla buluşucaksın siyah mı giyiceksin?"
"Bence daha cool durur abi bide senin muhteşem kolyelerinden takarım. Sence ?"
"Tamam abi sen bilirsin"
"Tabii olum ben bilicem."
Gülüşmüştük.
Evet benim kolyeye ve bilekliğe karşı zaafım var. Asla çıkarmadığım siyah bir kolyem var kolyenin ailemden kaldığını biliyorum ve ucunda bir anahtar var. Anahtarın üzerinde bir yazı var 'zamanı gelince lazım olucak' yazıyor. O zamanı çok merak ediyorum.
Kerim'in yanına gelince giyinmişti aynada kendine bakıyordu. Bir kolye uzattım. İpten, uzun bir kolyeydi.
"Sağol dostum."
"Arkadaşlar bunun içindir."
Sevgimi göstermek için sırtına elimi koydum ve saçını okşadım. Kerim'in saçlarına bayılıyorum. Kerim'in hazırlanışını izliyordum. Hiç bir kız için hazırlandığım olmamıştı. Okul gecesindeki gözlüklü kızı saymazsak tabii. Ah o gece heyecandan bir bardak içiceği üzerime dökmüştü. Üzücü bir olay...
***
Esila sevgilisiyle buluşacaktı, hazırlanıyordu bende ona yardım ediyordum. Bütün elbiselerini yatağın üzerine sermiş hangisini giyeceğine karar veremiyordu.
"Hmm bir bakalım. Bordo elbisen sana çok yakışıyor bu olabilir ha ne dersin ?"
"Ama siyah elbisemde çok yakışıyor , turkuazda çok güzel , kırmızı olandan . Offf karar veremiyorum!!"
Esila kendini oflayarak yatağa atmıştı. Bende dolabına bakıyordum. Sonra gözüme çok güzel bir elbise çarptı. İnce bir kemeri olan lacivert düz bir elbiseydi.
"Buldum !!"
Esila doğrularak elbiseye baktı. Beğendiği yüzünden belli oluyordu.
"Evet! bu!"
Hemen elbisesini giymeye başladı. Bende o ara ayakkabı ve takı bakıyordum. Esila'yla ben moda anlayışı konusunda çok farklıydık. O renkli ışıltılı şeyler sever makyaj yapardı. Ben ise pantolon ve bir üst ve kesinlikle koyu renkler ve sadece bir maskara ve balm. Benim moda anlayışım buydu.
Esila hazırlanmıştı. Gözlerimi ondan alamıyordum baştan aşağı muteşem olmuştu. Onu elinden tutup döndürdüm. Muhteşemdi.
Esila'ya Can'la olan olayları söylemiştim. Ve yanıma gelen çocuklardan birini sevgilisine çok benzettiğimi anlattım. Resmini gösterdiği için tanıdık geldi. Ama benim merak ettiğim diğer çocuktu ama bunu ona söylemedim yoksa onu düşündüğümü söyleyip dururdu. Kerim'e mesaj atacaktı o mu diye sorcaktı ama ben bugün yüzyüze konuşurken olanları anlatmasını istedim. Tabii oysa. Çünkü ne olduğunu çok merak eder gibi bir yüzleri vardı. Evet o saatte eve tek gitmem doğru değildi. İşte kendini cesur görerek onun arkasına sığınan korkak ben...
