Alev Karaatlı:
Arabamı tamirciye teslim ettikten sonra kumsalla taxiye bindik.Vicdan azabı çekiyordum...Nasıl giderdim babsmın mezarına şimdi ben?Bana kalan son emanetine sahip çıkamadım.gözlerimden akan yaşları kumsal sildi."Takma kafana alev..."dedi dolan gözleriyle.Sonrada yutkundu ve babamın bana hep söylediği o sözleri söyledi"Her karanlık gecenin ardından güneş doğar!bunu sakın unutma"dedi ve sarıldı.Bende ona karşılık verirken bu kadar iyi bir kardeşe sahip olduğum için de ayrıca teşekkür ettim allaha."Teşekkürler kumsal"dedim halsizce mırıldanarak.saçları usulca okşayıp ayrıldı benden."Burda duralım"dedim adama ve az ilerideki mezarlığa baktım.Kumsalda anlamış gibi bana döndü"İstersen bende gel-"demiştiki lafını böldüm."Lütfen...Bsbamla konuşmam gerek..."dedim mahçupça.Anlayışla başını salladı.Taxide indim ve şöför camına geçip ücreti ödedim.Kumsala aklı brnde kalmasın diye sahte bir gülümaeme eşliğinde el salladım.o taxiyle burdan uzaklaştığı an hızla mezarlığa ilerledim.Büyük demir parmaklıklı kapıdan geçip ilerlemeye başladım.Akif abiye görünmeden hızlı adımlarla sessizce ilerledim.Şimdi bir ton soru sorarsa uğraşamam valla...zaten babamın mezarı en kuytu köşede olduğu için pek görünmüyordu.Ölüm kokuyordu burası.Tuhaf bir şekilde hoşuma gidiyordu ama bu koku.Toprak ve gerçeklik kokan yerde ilerlerken babamın mezarı görüş alanıma girdi.Mezar taşını ve mermerlerini en güzelinden yaptırmıştım babama.En iyilerinr layık zaten o.Utanarak mezarı karşısında durdum."Bu gün 20 yaşını doldurdu kızın baba..."dedim.Her doğum günümde söylediğim şeyleri söyleyemedim ama.Hediyen çok güzel baba!bayıldım.Tıpkı ilk gün ki gibi sapasağlam arabam baba!... İşte bu sözcükleri söyleyemedim..."Affet beni babam!Yemin ederim ki ben emanetine sahip çıkmak için elimden geleni yaptım!Baba lütfen küsme bana arabamı tekrar eski haline getirticem söz veriyorum ilk aldığın gün ki gibi sapasağlam olucak!..."dedim ve gözlerimden akan yaşları silme gereği duymadan mezarın sağına geçip yere oturdum ve başımı sanki omuzuna yasladığımı farz ederek mermere dayadım."Özür dilerim baba!"dedim mermeri okşayarak."Benim bi suçum yok...o adamlar kim bilmiyorum! neden öyle birşey yaptılar onu da bilmiyorum!çınarla güzgâr neden ordaydı onu da bilmiyorum!"dedim ağlayarak.Ben gözyaşlarımı sadece babamın yanında akıtırdım zaten Bide kumsal o kadar...Zoraki bir şekilde gülümsedim"Sen şimdi 'o adamlar kim?'diye sorarsın babam.Bilmiyorum ama kumsalda bende iyiyiz yani merak etme."dedim sonra o zoraki gülümsemede silindi yüzümden."Özür dilerim baba sahip çıkamadım emanetine!Özür dilerim Özür dilerim Özür dilerim ..."gözleri kapatmamın ardından daha ne kadar sayıkladığımı bilmiyorum.Ama babam gibi kokan bu yerde mayışmıştım iyice bir elim mermere dayalı bir elim toprakta başım mermerde gözlerim kapalı...Ne kadar sayıkladım bilmiyorum.Babamla bir gece geçirmek istiyorum.Sanki eskisi gibi beni göğsüne bastırıp saçlarımın arasına öpücükler kondurcakmış gibi.Öyle özledim ki seni baba...Ağlamam hıçkırıklara dönüşürken elimi çektim topraktan.Ona layık bir evlat olamadım ben!Bama bıraktığı tek bir tanecik şeye bile sahip çıkamadım...bacaklarımı kendime çekip kollarımı etrafına doladım.başımı kollarımın.arasına saklayıp derin iç çekişlerim ve şiddetle akan göz yaşlarımın bitmesini bekledim.Başımı sakladığım yerden çıkarıp tekrar mermere yasladım."Acaba beni affedicekmisin baba?"dedim sanki cevap vercekmiş gibi sorarak.gözlerimi kapattım"nolur baba...seni o kadar özledim ki..."sanki bir yere gitmiş ama döncekmiş gibi konuşarak."Ne zaman beni de yanına alıcaksın?"dedim umutla.O sıra telefonum çaldı umursamadan gözlerimi bile açma gereği duymadan mırıldandım"Umarım çok uzun sürmez baba...Yanına gelmek istiyorum artık.Çok bekletme beni...lütfen!"dedim yalvararak ve kendimi uykuya teslim ettim.Hiçbirşey umrumda deyil babamın beni affettiğini hissedene kadar burdayım.O kadar!
Kumsal Demirhan:
Nerde bu kız!?Allahım çıldırıcam!saat akşamın 9'u olmuş hâlâ yok!!telefonada bakmıyor!Yoksa başına bir iş mi geldi!?!?Hayır! Hayır canım...ama ya bugün kü adamlar yine musallat olmuşsa aleve!?yok daha neler alevin vurduğu yerden ateş çıkar 2017 ye kadar kendine gelemez daha o herif!ama ya adamları?...off ne yapiyim mezar görevlisi akif abiyi biz alevin babasının ölümünden beri tanırız.oranın nekçiliğini yapıyor onu da aradım alevin orda olmadığını söyledi!Allah kahretsin ya!sinirden ağlamaya başladım.Birkez daha aradım alevi yok!açmıyor!"Alev!"dedim ağlayarak.Çınarı aramak geçti içimden ama sonra vazgeçtim.Allev onu aradığımı öğrenirse çok kızar!ay bi gelsin onu bir göreyim de isterse benle birdaha konuşmasın!derin bir nefes alıp son kez daha şansımı denedim.Alevi 46.arayışım telesekreterin lanet sesiyle sona erdi.Bismillahirahmanirahim.Rehberde çınarın numarasını ararken gözüm saate takıldı 10! Ağlamam şiddetlenirken çınar şahısını aradım.Tabi beyfendinin umrunda olurmu bilmem ama alev bir ihtimal onun yanimda olabilir.Tsbi hıncını almak için.Ama bu ihtimal o kadar az ki...Alev öyle biri deyil zaten en basitinden.Allahım sen yardım et lütfen!allahın belası telesekreter bu sefer "Aradığınız kişi bir başkasıyla konuşuyor.Lütfen daha sonra tekra-"demişti ki kapattım.Rüzgârı aradım"Aradıģınız kişi bir başk-"sinirle telefonu tüm gücümle koltuğa fırlattım.tabi koltuk yumuşak olduğu için bişey olmadı telefona.hızla yukarı çıkıp üstüme dolaptan rast gele çıkarttığım mavi gül desenli
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafyalar Aşık Mı Olur?
Novela JuvenilGülersen herkes seninle güler ağlarsan yalnız ağlarsın.Sadece geriye kalanlarla ağlarsın.Unutma hayat sadece bir pusu, marifet pusuya düşmemekte... BEYZA KANDEMİR O.