Alev karaatlı:
Gözlerimi saçlarımı okşayan ellerle açtım.Tanıdık bir koku...O hasretiyle öldüğüm koku tanıdık bir yüz...Baba!?"B-Baba!?"dedim ve ağlamaya başladîm.Hızla doğruldum ve babama sarıldım.Oda bana sımsıkı sarılırken hıçkırdım."Neden bu kadat geciktin baba!?seni çok özledim!"dedim ağlayarak."Alev...Çok isterdim biraz daha kalmak ama acelem var kızım!"dedi ve ayrıldı benden."Ama baba 3 yıldır yoksun ve beş dakikacık mı kalıcaksın!?"dedim korkuyla.Başını hüzünle eydi."Emanetime sahip çıkamamışsın..."dedi ve ayağı kalktı.Hızla bende yerimde doğruldum"Baba çok özür dilerim!yemin ederim elimden geleni yaptım benim bir suçum yok affet!"dedim ve ayaklarına kapandım."Alev...emanetine sahip çık kızım ben sana kızmıyorum,Ama şimdi gitmeliyim."dedi ve ilerlemeye başladı."Baba!Baba dur gitme!lütfen bende seninle geliyim!"diye yalbardım babama."Dayanamam sensiz biraz daha nolur baba!"diye bağırdım ve elini tuttum."Her karanlık günün ardından güneş doğar kızım.Bu senin sınavın.Kumsala ve emanetime sahip çık.Kendinede dikkat et...sık sık ziyarete gel beni yalnız bırakma"dedi ve kayboldu. "Baba!?"diye bağırarak uyandım rüyadan.Öyle bağırdım ki mezarlık inledi.Mezarlık!?Ben en son burfa uyuyakalmıştım....saat kaç?ağlamı gòz ardı ederek telefonumu çıkarttım çantadan.94 cevapsız arama 49 tane kumsal 30 tane çınar 15 rüzgâr."allah kahretsin!"diye bağırdım sinirle.saat 1 olmak üzere. Mahvolmuşdur şimdi kumsal.şarzım da az!yavaşça dikeldim yerimde.Hava ılık esiyordu . babamın mezarı başında durdum."Seni sık sık ziyarete gelicem baba...Söz veriyorum! "Dedim ve gidip mezar taşında yani Burak karaatlı yazan taşa uzun bir öpücük kondurdum.sonrada çantamı alıp çıkışa ilerledim.Akif abi yine uyuya kalmış..off şimdi burdan taxide geçmez ki bu saatte!demir parmaklıklı kapıdan geçip kaldırıma oturdum.Telefonumu çıkarttım göz yaşlarımın dinmesini beklerken telefon çaldı.Bir üç beş saniye sonra tam açıcaktım ki kapandı.Allah kahretsin!"Hay ben böyle işin!"diye kızdım kendi kendime.Tam o sırada üç tane serseri geçti önümden.Tam derin bir nefes alıcakken geri geldiler."Ooo buralar boş deyilmiş gençler!"dedi alayla sarışın olan.iki karamel renkli saçı olan çocuklar onunla gülerken kaşlarımı çattım."Yürüyün gidin işinize!"diye tehdit ettim onları ayağî kalkarak.Onlar alayla gülerken sarışın olan üzerime yürüdü. Alayla kollarımı birbirine çaprazladım."Hmm sert kızı oynamak istiyorsun demek?"dedi alay eder gibi.gözlerimi devirip ona döndüm "Ben oyun oynamam!"dedim ve dizimi mühim yerine sertçe geçirdim.Acıyla bağırırken aklıma sabah geldi.Yani saat onikiyi geçtiği için dünde diyebiliriz.gözlerim dolarken acımadan birkere daha vurdum.sarışını yakalaròndan tutup karamellinin üzerine fıtlatınca ikisi yere kapaklandı.Diyer karamel cebinden bıçak çıkartınca meydan okurcasına ona döndüm.ölümden de karşımdakinden de korkmuyorum.Sadece Allahtan korkarım ben.Adamın üstüne üstüne yürüdüm ve yakalarından tutup sarstım"Hayatımda yeterince dert var!bide sizle uğraşamam defolun gidi-"demiştimki adam direk bıçağı koluma köküne kadar sapladı.Acıyla bağırdım.adam bıçağı çekme zahmetinde bulunmadan arkadaşlarının yanına gitti ve onlarıda aldıktan sonra toz oldular.dizlerimin üstüne yere oturdum.Çok geçmeden sokağın başından tanıdık bir Range Rower belirdi.beni gördüğü an arabadan inop yanıma geldi çınar.o kadar acıyorduki kolum gözlerim yaşarmıştı.Hızla omuzlarımdan tutup sarstı"Nerdesin sen!?sabahtan beri seni arıyoruz alev!?"karanlıkta bıçağı daha görmemişti salak.Acıyla bağırdım."Yapma!"diye bıçak haraket ettikçe ağrım artıyordu.Ellerimin üstünden su gibi akan ile yutkundum."Alev!cevap ver!?"diye bağırdı.sokağın öbür başından buraya ilerleyen pembe araç yani kumsal arabanın farları sayesinde aydınlatmıştı bulunduğumuz yeri ve bıçak ile kolumdan akan su givi kan kendini göstermişti.çınar şaşkınca bıçağa bakarken derin derin nefesler aldım.acı dayanılıcak gibi deyil.kumsalın bağîrışı ile kendine geldi çınar."Alev! noldu! ?kim yaptı bunu sana!? "diye bağırıp diz çöktü yanımda kumsal. gözleri korku ve endişeyle parlarken.gözlerimi sımsıkı yumdum.Allahım yardım et!"Ben i-iyiyim!korkma k-kumsal ahh!"dedim hemen sonrada acıyla inleyerek.çınar elini bıçağın üstüne koydu."Bırak!"diye bağırdım acıyla.Ama o beni dinlemeden hızla çekti bıçağı. Acıyla çığlık attım.Gözlerim dolmuştu."Arabada sargı bezi var!"dedi kumsal ve arabanın bagajına ilerledi.hızla ilk yardım çantasını getirip açtı.Çınar telaşla sargı bezini koluma sardı."Hastaneye gidiyoruz!"dedi ve beni ayağî kaldırdı."ahh!"dedim ağlamaklı sesimle."K-kumsal gö-götürür beni!"dedim ve elinden kurtulmaya çalışdım sağlam kolumdan çekip sert bir şekilde sıktığında acıyla inledim."Napıyosun be!?hayvan!"diye bağırdı benim yerime kumsal.Ama çınar şahısı onu sallamadan beni arabaya tıktı.Kumsalda sinirle arabasına binip kapıyı çarptı. Çınarda hızla arabaya binip çalıştırdı. Acıyla soludum"aptal karamel!"diye imledim.Çınar arabayı hızlandırıp bana dömdü."Çok aciyor mu?"dedi endişeyle."Hayır"diye yalan söylediğim an sanki bir bıçak daha saplandı yaraya ve acıyla bağardım.Yolda iki arabayken üç beş arsba dizilince sinirlerim yeniden kabardı.sağımızda kumsal solumuzda rüzgâr arkamızda beş araba "Doğru siz tefeciydiniz dimi ?(!)"dedim alayla.Bana kısa bir bakış atıp yola geri döndü.Hastanenin önüne gelince yardım gereği duymadan arabadan indim.Kumsal hızla yanıma gelip yardım etti bana o sırada iki şahıs hararetle konuşuyorlardı.Doktor odasına girince sedyeye oturttu beni.Önce büyük bir iğneyi hızla koluma sapladı.evet adam hayvan gibi sapladı bildiğin.Acıyla ve sinirle adama bakmadan birkaç küfür savurdum."Kas'a denk geldiği içi bunu yapmalıydım"dedi çınara bakarak.Allah allah adama bak hele sanki o iğneyi çınara saplamış gibi konuşuyo.çınara bakınca adama ölümcül bskışlar yolluyordu.kolumda bir sızı hissedince tekrar oraya döndüm.Gazlı bez ve yakıcı bir ilaç sandığım sı maddeyle hem kanları hem yarayı temizliyordu.Sonra bir iğle bir iplik ettiler beni delik deşik!off benim acıyla innemelerimin ardından sargıyıda sarıp azat etti beni doktor.sargıya bakıp kumsala döndüm.Gözlerinden uyku akıuordu kardeşimin.Gelip sıkıca sarıldı boynuma.bende tek kolumla olduğu kadar onu sarıp ayrıldım.çınarla rüzgara kısa bir bakış atıp kumsalla odadan çıktık."onlar neden burdalar?"dedim soğuk bir şekilde."Seni saatlerce aradım alev!Hiçbiryerde bulamayınca bir ihtimal belki dedim ki onun yanındasındır..."dedi ağlamaklı sesiyle."Özür dilerim "dedim pişmanca.Kumsalı aramalıydım.çok patavatsıs davrandım.ama o an aklım başımda deyildi. "O kadar çaresiz bıraktın ki beni alev...inan bana hayatımta hiç yaşamadığım korkuları korkunç düşüncelerin etkusi yaşadım ben alev"dedi çaresizce. "Özür dilerim kumsal...Babamın yanında uyuyakalmışım...."dedim gülerek."Biliyormusun o ara rüyama geldi babam.biraz dargındı bana ama sonra yapıştım yakasına affettirdim kendimi.Yine o sözleri söyledi bana.Acelesi vardı biraz seni bana benide sana emanet etti..."dedim gözümden akan göz yaşını hızla silerek.Kumsalın arabasına bindikten sonra sürmeye başladı"Az kalsın senin yüzünden burak amcanın güvenini kırıcaktım.Mal!öyle ortadan kaybolmalar falan sana hayırdır??nasıl hesap verirdim ben o zaman?"dedi beni azarlayarak.Birden aımsıkı sarıldım boynuna.Babamın öldüğünü hiç bir zaman hissettiriyordu."Iyiki varsın kardeşim"dedim huzurla."Aynen iyiki varım dimi?"dedi konuyu alaya vurarak."Mal"dedim gülerek ve ayrıldık.Tabi ben yandan sariliyorum oda bana yettiğince karşılık veriyor. Malum araba kullaniyo kiz.Araba evin sokağına girince rahatladım.eve gitmek için can atıyordum.arabayı garaja park ettiktdn sonra indik.iki arabalık garaj benim arabam olmadan çok boş görünüyordu.Burukça gülümsedim garajdaki boşluğa."Güneşin doğmasına az kaldı hissediyorum.Karsnlık gece bitiyor.Bunlar son sancılar insnıyorum!"dedim babamın söylediklerinden de cesaret alarak."Aynen..."dedi kumsalda burukça boşluğa bakarak."Gidişimiz sessiz dönüşümüz bomba!"diye bağırdı kumsal teşvik edercesine."Aynen öyle!"diye bağırdık ve çak beşlik yaptık.Biz Karaatlı ve Demirhanız inanılmazıs!işte o kadar! (!)!....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafyalar Aşık Mı Olur?
Genç KurguGülersen herkes seninle güler ağlarsan yalnız ağlarsın.Sadece geriye kalanlarla ağlarsın.Unutma hayat sadece bir pusu, marifet pusuya düşmemekte... BEYZA KANDEMİR O.