☆Gökyüzündeki Yıldızım☆

《3》☆OKULDA İLK GÜN ☆

Multimedia daki Mira Sancak ♡
Mor ve Ötesi Cambaz 😻😻😻kesinlikle dinleyin müthiş şarkı

1 hafta sonra :
Alarmın yine o iğrenç sesiyle gözlerimi açmıştım. Evet bugün okulun ilk günüydü . O 1 hafta nasıl geçti anlayamamıştm. Sürekli ağaç evimde müzik dinleyerek geçirmiştim bir haftamı. Tabi birde Hazal ile uğraşarak , hala neden öyle davrandığını anlayamamıştım. Ama kararlıydım, bugün öğrenecektim neler olduğunu. Yatağımdan kalkıp banyoya doğru ilerledim ihtiyaçlarımı giderip , acaba ne giysem deyip elbise dolabıma yöneldim . Bugün ilk gün olduğu için forma zorunluluğunu yoktu . O yüzden siyah bir bilek pantalon, beyaz bir tişört ve üstüne siyah bir ceket aldım . Ayakkabı olarak beyaz üstünde siyah çizgili spor ayakkabımı, çanta olarak da siyah küçük ders sırt çantamı aldım. Hemen üzerimi değiştirdim ve aynaya baktığımda seçtiklerimle sade ve şık olduğuma karar verip saçlarımı tarayıp doğal haline bıraktım. Kendime ait aracım vardı kullanmayı da biliyordum ama 17 yaşında olduğum için henüz ehliyetim yoktu . Sadece evimize yakın yerlere giderken arabayı kullanıyordum. Bu yüzden anne ve babamdan çokça fırça yemişliğim vardı.
Herneyse deyip yatağımın üstünden telefonumu alıp aşağıya kahvaltıya indim. Merdivenleri yavaş yavaş inmeye başladım. Aslında okulun ilk günü olması zerre umrumda değildi . Zaten pek fazla arkadaşım yoktu , aslında bakarsan hiç yoktu ,Hazal dışında tabii . Samimi olduğum insan sayısı sıfır dı. O olaydan sonra herkesden uzaklaşmıştım. Ama Hazal , her zaman , her koşulda yanımdaydı. İşte bu yüzden o kızı seviyordum .
Kahvaltı masasına yaklaştığımda annem de babam da aynı anda " Günaydın " dediler . Ben de onlara gülümseyerek :
-"Günaydın " dedim ve kahvaltıma başladım . Babam :
-" Okulun ilk günü heyecanlı mısın? " diye sorduğunda gözlerimi devirmekten alıkoyamadım kendimi .
-" Abartma istersen baba 11. Sınıfım , ilkokul 1 falan değil ."
Deyince annem hafifçe kıkırdadı . Babam sanki beni duymamışçasına :
-" Ahmet amcanla konuştuk . Bundan sonra okula şirketin özel aracıyla gideceksiniz. Hazal ile birlikte . Anlaştık mı ?"diye sorunca
-" Benim için farketmez , Hazal da kabul ettiyse sorun olmaz ." Dedim.
-" O halde hemen hazırlan prensesim çünkü aracınız kapıda sizi bekliyor ." Deyince ikisine de öpücük atıp kapıya doğru yürüdüm . 17 yaşımda olmama rağmen hala anemin meleği , babamın prensesiydim. Bir kez daha böyle aile ye sahip olduğum için şükrettim. Etrafıma baktığımda aracın kapının önünde beni beklediğini farketmem uzun sürmemişti . Araca doğru yürürken yan bahçeden bir ses duydum . Dikkatli bakınca Hazal ' ın bana seslendiğini anladım . Hazallarla evlerimiz yanyanaydı. Bu yüzden birbirimizi sık sık görüyorduk. Hazal :
- " Miraaa ! " diye seslenip birkaç adımda yanıma geldi ve etrafında bir tur döndü .
-" Nasıl olmuşum ? " diye sorunca şüpheyle tek kaşımı kaldırdım.
-" Güzel olmuşsun da , ne bu hareketler , anasınıfından beridir birlikteyiz ama senin okula hiç bu kadar hevesli gittiğini görmedim . Hayırdır ?" Deyince Hazal sesli bir şekilde yutkundu. Şuan ciddi bir şey konuşmasak onun bu haline saatlerce gülebilirdim. Hazal çok güzel bir kızdı , açık mavi gözlere, uzun sarı saçlara ve hoş bir fiziğe sahipti . Hazal :
-" Hadi Mira okula geç kalıyoruz . Çabuk bin ! hadi" deyip yan tarafa geçip kendini arka koltuklara attı . Hazalın artık benden önemli bir şeyler sakladığına şuan emin olmuştum. Kokusu yakında çıkar, deyip arabaya bindim. Şoför 40 - 45 yaşları arasında bir adamdı . Aynadan ona baktığımı farkedince gözlerini bana çevirdi ve hafif tebessüm etti . Ben de tebessümüne karşılık verdim ve yanımda, elleriyle oynayan Hazal ' a çevirdim bakışlarımı . Ne zaman heyecanlansa elleriyle oynardı. Sıkıntıyla oflayıp, konuşmak üzere dudaklarımı araladım.
-" Hazal , yeter artık! Ne olduğunu anlatacak mısın? " dediğimde bakışlarını bana çevirdi . Sanırım o da bu durumdan rahatsız olmaya başlamıştı ki sessizce yutkunup , konuşmak için gözlerimin içine baktı . Hazal :
- " Tamam , anlatacağım . Zaten ben de bu durumdan sıkılmaya başlamıştım . Sana anlatmassam stresten düşüp bayılabilirim. " deyince
-" Eee yani ? Anlatsana , hala lafı dolandırıyorsun? " deyince anlatmak için hafifçe yerinde doğruldu. Hazal :
- " Bak şimdi, 1 hafta önce sen o kayalıklara gittiğinde ben de seni almak için evine gelmiştim ya hani ? Hah ! İşte seni evde bulamayınca bende okul başlayacağı için alışverişe çıkmaya karar verdim . İşte alışverişimi tamamladıktan sonra , taksi bulmak için caddeye adım attığım anda, bir kol belime dolandı ve ben kendimi tanımadığım bir çocuğun üstünde kaldırımda buldum ." Deyince ağzıma şaşkınlıkla açıldı . Mira :
- " Yani o çocuk senin hayatını kurtardı öyle mi ? "
-" Evet hayatımı kurtardı ." Deyip tekrar sırıtmaya başladı .
-"Kimmiş peki ? Tanıyor muyuz ?" Diye sorunca yüzüme baktı . Ve bir anda suratı asıldı ve somurtmaya başladı .
-" Bilmiyorum , işte beni kurtardıktan sonra 'iyi misin ?' falan diye sorup , çekip gitti . Ama bizle yaşıt gibiydi , ya da en fazla 1 - 2 yaş büyük . "Deyip somurtmaya devam etti .
-" Herneyse , sonuçta ilk kez gördüğün biri için böyle somurtmaya gerek yok ." Dedim ve bakışlarımı camdan dışarıya çevirdim . Okulumuz Özel AYDAN KOLEJİ ' ydi . Okulumuz güzel ve temiz bir okuldu. Ve sosyal faaliyetlere çok önem verilirdi. Okulumuzun en üst katı müzik için ayrılmıştı. Her yıl liseler arası şarkı yarışmasında okulumuz mutlaka dereceye girerdi. Hazal sesimin güzel olduğunu söylerdi ve sürekli okuldaki seçmelere katılmam için ısrar ederdi . O öyle söyleyince gidip katilmak istiyordum. Ama bazen durup dururken içime bir sıkıntı çöküyor , tekrar aynı olayları hatırlıyorum . Acılar ve korkular gözümün önüne geliyor ve ben kendimi bir hiç gibi hissediyorum . Koca bir HİÇ.
Ben kendi düşüncelerimde boğulurken Hazal ' ın sesini duydum .
-" Miraaa ! İnsene kızım aşağıya ! Okula geldik ! " deyince daldığım düşünceler yüzünden arabanın durduğunu bile farkedememistim.
-" Tamam Hazal iniyorum. " dedikten sonra arabadan indim ve birlikte okulun girişine doğru yürümeye başladık. Bahçede hiçkimse görünmüyordu. Sanırım herkes sınıflara çıkmıştı . Hazalla farklı sînflardaydık. O ilk katta ben ikinci kattaydîm. O sınıfına girdikten sonra yavaş adımlarla üst kata çıkmaya başladım . Son basamağa adımını atacağım zaman arkamdan bir ses duydum :
-" Heyy ! ufaklık , baksana 11-D neresi ? " demişti bana bu çocuğu daha önce okulumuz da görmediğime emindim . Çocuk 1.85 boylarında ,yeşil gözleri ve gözleriyle uyumlu, kahverengi dalgalı saçlarıyla ve ' düzenli olarak spor yapıyorum' diye bağıran vücuduyla tam karşımda duruyordu . Mira :
-" Ufaklık ? " bana mı dedin ? " diye sorduğumda yüzündeki sırıtmayı değiştirmeden bana cevap verdi :
-" Etrafta senden başka ufaklık var mı ? Bak bakayım. Deyince başımın ağrımaya başlamasından sinirlendiğimi anlıyordum. Bu lanet başağrıları sinirlendiğimde ve stres yaptığımda hemen kendini gösteriyordu.
-" 1. Si 11-D de isen aynı sınıftayız. Bu da demek oluyor ki bana ufaklık diyemezsin ! " deyince yüzünden düşmeyen sırıtması yla bana bakmaya başladı. Sözlerimi bitirdiğimde :
-" Evet sınıfım 11-D ama ben 18 yaşındayım ufaklık bu da demek oluyor ki sana bundan sonra ufaklık diyeceğim ." Dedi cidden sinirleniyordum ve başımın daha da çok ağrımasına sebep oluyordu. Ve o anlarımı hatırlatıyordu o iğrenç heriflerden biri de bana ufaklık deyip kahakaha atıyordu.
-" Bana . Sakın .birdaha .ufaklık .deme.anladin. mı? " diye adeta tıslarcasına konuşmuştum. Bu söylediğime ufak bir kahakaha attı .
-" Dersem ne yaparsın ufaklık ? " deyince başımdaki ağrı giderek artmaya başladı ve gözlerimin önünde oluşan karaltılar görmemi engelliyordu. Yine aynısı oluyordu, vücudum artık bu ağrıları kaldıramamış olacak ki o anda yere yığılmam bir oldu . En son gördüğüm sey ise karşımdaki çocuğun endişeli yüzüydü.
Sanırım korkuyordum, bir gün Etrafıma ördüğüm duvarların altında kalacağım diye , ve o gün bana her dakika her saniye daha çok yaklaşıyordu.

Evettt :) yeni bir bölüm le hepinize Merhaba :) öncelikle bu yazıyı okuyorsanız 1. Bölümdeki mirayi kaçıran adamın ' küçük hanım ' değil de ufaklık olarak degistirdim sözünü :) 2. Bölümler i okuyup geçenler e sesleniyorum vote atmak bu kadar zor olmamalı bence :P oradaki küçük yıldıza tıklayın lütfen :) belki haftasonu da bir bölüm atarım veya yeni bölümden kesit :) kendinize iyi bakın ve vote atmayı unutmayın sevgili okuyucularım. :)