dün, sanırım hayatımın en kötü günüydü.
gelen son mesajlar yüzünden, ilk kez sinir krizi geçirdim.
duvarı yumrukladım. onlarca kez.
masamın üstündeki her şeyi odamın rastgele yerlerine fırlattım.
ağlamamak için dudaklarımı kanatana kadar ısırdım.
ve yumruğumu sıktığım için elime batan tırnaklarım sızlatmaya başladığında annem odaya girdi.
endişeli sözler mırıldanarak bana sarıldığında ağlamaya başladım.
aynı küçük bir kız çocuğu gibi.
neyse.
şimdi ellerimdeki bandajları yenilemem gerekiyor.
daha sonra da bahçeye çıkacağım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
different
Short Story"farklıyım. hep farklıydım. fakat sonuna dek denedim, 'normal' olmayı." [28.12.16] short story #2 şubat 2016