bir kez daha anneme davaya gerek olmadığını söyledim.
ayaklarını yere vurarak odadan çıktı.
onu sinirlendirmiş olmalıydım.
yalnızca benim için endişelendiğini biliyordum.
başıma daha fazla dert açılmasından korktuğumu söyleyememiştim.
pencereden dışarıya baktım.
çiçeklerim artık küle dönmüştü.
eski canlı renklerinin yerini koyu bir gri almıştı.
bana beni hatırlatmaları ne kadar normaldi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
different
Short Story"farklıyım. hep farklıydım. fakat sonuna dek denedim, 'normal' olmayı." [28.12.16] short story #2 şubat 2016
