bugün, jeremia öğle yemeğinde yine benimleydi.
kendimi uzun süre telkin etmemin ardından, cesaretimi toplayıp ona sordum.
"herkes benden nefret ederken sen neden benden uzak durmuyorsun?"
başını kaldırıp bana baktı.
ve ağzındaki lokmayı yuttu.
"neden senden nefret ediyorlar?"
"çünkü... farklıyım."
elini elimin üstüne koyduğunda yutkundum.
gülümsedi.
"farklılıklar güzeldir."
umutlanmalı mıydım?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
different
Short Story"farklıyım. hep farklıydım. fakat sonuna dek denedim, 'normal' olmayı." [28.12.16] short story #2 şubat 2016
