ÖLÜMSÜZ KELEBEK

19.Bölüm

Bütün gece uyumadim. Hem sinirinden hem üzüntümden. Bir insani çok seviyosun ama bi o kadar da aşıksın. Beni bi anda yüz üstü birakip gitti. İnşallah güzel bi aciklamasi vardır.
"Seren"
"Efendim. Ne oldu ? Niye hepiniz basima toplandiniz? Hem sabah nereye kayboldunuz, kahvaltiya da gelmediniz niye ki?"
"Bizim sana bi şey söylememiz lazim."
"Yaa. Ne gibi bi şey ?"
"Üzülmeni istemezdik ama senin iyiliğin için."
"Ne oldu diyorum. Kesin kötü bir şey oldu. Ne oldu?"
"Caner......Caner sana gore değil."
"Bu-bunu şimdi mi söylüyorsun. Nasil bana gore degil?"
"Bizde bu gün öğrendik. Caner antalya ya geri dönmüş."
"Evet. Biliyorum. Dun gece mesaj attim. Oda antalya ya gidiyorum dedi. Ama bi açıklama yapmadi. Bende senden güzel bi açıklama hazirlamani istiyorum dedim."
"Demek sana mesaj attiginda kafasi yerindeymiş."
"Ne demek yerindeymiş."
"Dogukan söyledi."
"Ne dedi?"
"Sabah buseyi cagirdi. Onu cagirinca bizde merak ettik, gittik. Seni uyandiracaktik ama uyuyordun. Bizde boyle şeyler söyleyeceğini bilmiyorduk."
"Ne dedi Neslihan konuya gel artik!!"
"Tamam sakinleşince konusalim. Sen sinirlendin su an."
"Konu caner! Anlat!!"
"Tamam. Anlatıyorum. Caner, caner 18 yaşındayken kardeşi ölmüş. Adı feyza.caner kardeşi öldükten sonra herkesle olan bağını kesmiş. Dogukanla bile konuşmamış. İçkiye başlamış,sonra maddeye. Babası öğrenince hastaneye yatirmislar.tedavi görmüş,uzun bi süre. Ama doğukan diyor ki sen feyza ya çok benziyormuşsun. Biz inanmadik. Sonra bi fotografini gösterdi. Feyzaya çok benziyosun seren çok.canerin odasi feyzanin fotoğraflarıyla doluymuş .doğukan feyza ya aşıkmış. Canere söylememiş. Seren sen bi oyunun içindesin. Caner seni seviyor ama başka türlü. Seni kardeşine benzetmiş. Sen dogukana sorunca da seni görmüş. Seni okul cikislarinda takip etmeye başlamış. Doğukan ve diğer arkadaşları bunu engellemişler. Caner sana zarar verecek. Bu geziye sırf senin için gelmiş. Otobüste senin yanina oturmak için zeynep hocaya yalvarmis. Zeynep hoca canerin psikolojisi bozuk olduğu için izin vermemiş. Yine de hocayi ikna etmiş. Seninle her firsatta konuşmaya calismis. Amaci seni kendine aşık etmekmiş. Ve bunu basardi sende biliyorsun.ondan uzak durmalisin. O kardeşinin ölmediğini düşünüyor. Bunu bil. Doğukan ondan ayrilsin ve bunları benim soyledigimi asla bilmesin bana da serene de zarar verir dedi. Hatta bize bile. Sana deger vermiyordu,seni kardeşinin yerine koyuyor. Belki de hic seni sevmedi. Hayirlisi budur.kim bilir. Acilen ondan ayrilmalisin. Sen su an ona gore bir sıfır öndesin. Onun planini alt üst edebilirsin. Ama bunları yaparken onun ne yapabileceğini de düşün. Biz her zaman yanindayiz. Her zaman.."
Tabi onlar benim ne halde olduğumu bilmiyorlar. Kandirilmisim. Canerden bunu hic beklemezdim.ben onlari dinlerken bir damla yas suzuldu gözlerinden yanaklarima. Ben simdi napicam.
"Hadi kalk bi kendine gel,elini yüzünü yika. Çocuklar asagida toplanmaya başlamışlar. Senin bavulunda hazirsa gidelim şu lanet otelden de kurtulalim. Hadi!"
Elimi yüzümü soğuk suya çarpa carpa yikadim. Olanlara akil veremiyordum. Keşke onu hic gormeseydim,sormasaydim. Bavulumu alip. Odadan ciktik. Canerle el ele kostugumuz zaman geldi aklima ama artik unutmam lazimdi onun oyununa artik bi son vermeliydim.
"Bak ne kadar iyi oldu. Onu düşüneyim derken bizi unutmustun. Simdi olacakları o düşünsün. Boşver."
"Ah Birsen ah"
Asagiya indigimizde çocuklar bavullari yerleştirmeye baslamisti bile. Arkami döndüm. Otele tekrar baktim. Güvenlik görevlisi hala oradaydi. Bavulumu yerleştirip yerime geçtim. Başımı cama yasladim. Hic bir şeyi düşünmek istemiyordum. Artik caner yoktu. Onun ismini artik ne duyacak ne de bir yerde söyleyecektim. Telefonu elime aldım. 4 cevapsiz arama 12 de mesaj vardi. Aryanlardan üçü babam diğeri annemdi. Mesajları açıp okunmaya basladim.
Babam" Bu telefon sana boşuna mi alindi acsana."" çıktınızmı yola""garaja gelince beni ara" Belli ki babam beni baya özlemiştir dedim kendi kendime. Diger mesajlara baktım. Hepsi canerdendi. Hepsini okumadan sildim.rehberden de adini sildim. Benim için hic bir önemi yoktu artik. Babama çağrı biraktim. Geri dönüp aramasini bekledim. Sonunda aramisti
"Alo,alo seren nerdesin sen? Bu telefon niye acilmiyor? Merak ettik. Dönüyor musunuz? Cevap versene..!"
"Vericem baba da sorular aklimda kalmadi tekrar sorarmisin , nefes almadin resmen."
"Dalga geçme benle. Allah tan iyisini,sesini duyduk. Sen hicmi duymadan telefonu?"
"Tamam baba duymamistim. Ciktik biz yola,geliyoruz. Ben garaja gelince seni ararim. Anneme selam söyle kapatiyorum"
" Tamam söylerim, ara ama bak tamammi unutma. Hadi görüşürüz."
Babamin sesini ozlemisim be. Tek isteğim antalya ya bir an önce varip her şeyi unutmak unutmaya calismakti.