Exchange

EXCHANGE 14

----It does not matter how slowly you go as long as you do not stop.

            -- Confucius

Nandito ako ngayon sa office ko I mean sa bago kung office. Kahahatid lang sa akin ni Edcel dito. Tinour pa nga niya ako. I told him not to do this but he's defiant. I'm sitting properly in my new chair. Im just playing my ballpen na hawak ko. I stopped when I realize what if the girl in the video  isn't me? But my sense never been mistaken. No! Tuloy ang plano no one could stop me. I snapped into the reality when the door opened.

Can I invite you for dinner.?-" He ask. I just nod. He give me a little smile.

Give me 5 minutes.-" I said. Tumango naman siya at  lumabas na.

Hintayin lang kita sa labas.-"  Biglang sulpot nito sa pintuan. Hindi na niya nahintay na sumagot ako dahil isinarado na nito ang  pinto. My lips form into a wild smile. Nakaharap ako ngayon sa salamin ko habang pinagmamasdan ko ang mukha ko. Nag retouch din ako baka mapagkamalan pa akong alalay nito. I put a red lipstick it was very seductive. I stand up because I'm 2 minutes late but Hell I care.

Nang buksan ko ang pinto ay nakita ko siya sa kabilang dingding na nakasandal habang nakabulsa ang dalawa niyang kamay. Pinagmasdan ko siya ng mabuti ngayon ko lang siya napagmasdan ng malapitan. Hindi ko maipagkakaila na GWAPO siya.

Staring is rude.-" Napabalik ang ulirat ko nakakahiya talaga baka sabihin niya ay may gusto ako sa kanya odi kaya ay baka isipin niya na pinagnanasaan ko siya.
Let's go.-" I just ignored what he said. For what? For the nonsense topic. Sumunod naman siya sa akin without saying anything. Pagdating ko sa parking lot ay tumigil ako Pero ng lumingon ako ay may nakita akong babaeng kausap nito sa Di kalayuan sa kinaroroonan ko kaya binalewala ko na lang.

Sorry, may pinag usapan lang kami.-" Biglang saad nito na ikinagulat ko. Eh paano biglang bigla na lang siya susulpot. Balak pa ata ako nitong attackihin ako sa puso ah.

Its okay! Its nothing.-" I said. Yeah! Its true who hell I care. Tumalikod na lang siya sa akin kaya naman sumunod lang ako sa kanya but I can feel something, something like someone staring at me. Its creepy. I turn my back then I saw the girl who talked with Edcel lately. I give her a smile. She's look familiar with me, did I meet her before.

Hey! Let's go.-" Tawag sa akin ni Edcel. I walked fast. Pinagbuksan niya ako kaya naman pumasok ako at nag thank you" ako. Tumango lang siya sa akin at daling dali siyang pumasok sa driver seat. Hindi nagtagal ay pinarada na niya ang kanyang sasakyan sa isang restaurant. Tulad kanina pinagbuksan niya naman ako.Nang makapasok na kami sa loob ay na pag alaman ko na isa itong Italian food. Pinagmasdan ko ang buong paligid hindi maikakaila na may kaya lang ang pumupunta dito halos naka business attire ang lahat na pumapasok dito. Pinagmasdan ko lang ang menu actually wala akong ganang mamili. Kaya siya na lang ang pinapili ko. Itinuon ko na lang buong attention ko sa cellphone ko dahil a yaw kung mag bukas ng topic. Binasa ko na lang ang text sa ni Airah, kanina lang pala siya nag text Pero hindi ko man lang naramdaman. Kaya pala siya uminom dahil nag away sila ng boyfriend nito. Ganyan talaga ang babaeng yung pag may problema ay sa alak tumatakbo. Buti pa siya..

Shall we eat now?-" Pukaw sa akin ni Edcel. Hindi ko namalayan na nadala na pala ng waiter ang inorder niya. Medyo natakam pa ako sa inorder niya. Kahit wala akong alam tungkol sa Italian foods ay sa tinging ko ay may taste din yong lalaking to. Pero kahit natakam ako sa nakahain sa harapan ko ay ang hindi ko masyong ginagalaw.

Hindi mo ba nagustuhan ang inorder ko.-" Tanong nito.
"No! Bus...-" I was about to answer him.
Oorder ako ulit.,waiter.-" Naputol na lang ang sasabihin ko ng magsalita siya. At tinawag pa ang waiter.
No! I'm already full.-" Sabi ko. He look like I'm lying. What he's trying to implied. I don't need him. I eat if I want. Its look like hardly. What can I do? I don't fell the foods even him. I invite him to go because  I wanted . I know his disappointed,  I don't care about that I don't need to be nice with him beside he must be thankful because ...

Let's go.-" He said that make me back into reality. I just nod with him. He's about to hold my hand but I didn't allow him. Pagkapasok pa lang namin sa company ay nakita ko ang mga tauhan niya na ang iba ay nagbubulungan ang iba naman ay parang baliwala lang sa kanila. I ignored them as if I'm affected with that kind of presence. I just walked confidently. After I reach my office. I sat my chair. I just massage my jaw. How could I do this? Do I need to continue this? What if I fall in love with him? That's what I don't wanna happened.
I snapped into reality when my cellphone buzzed.

What? -" I ask without seeing who's that caller.
I can't breath when I heard what my private investigador said. I hung up early because i can't fell the atmosphere. It was positive. Alam kung malapit ko ng makilala kung sino ako. Pero may bahagi ng utak ko na parang pinipigilan ako.