Exchange

EXCHANGE 15

--- Often in life we forget the things we should remember and remember the things we should forget.

After little chit chat with my mom. Umalis na ako para pumunta sa kwarto for preparing my things para maka pasok na ako. Im not excited for this. Of course! After a few minutes or I think its almost 1 hour .I'm done with my business. I pick up my bag and ready for my next destination. Today is my first day. I hope everything gonna be okey.

Hinatid ako nang driver namin sa Fernandez Corporation. Pagpasok ko pa lang para akong naasiwa. Nag log in mo na ako sa log book.  Tinanong ko lang  ang security guard kung saan ang floor ng office ni Edcel.  Nag pasalamat na ako at umalis. Pero nang naghihintay ako na bumukas ang elevator ay saka naman bumukas at sakay soon si Edcel.

Good Morning Sir.-" Greet ko dito. Ngumiti naman siya sa akin.

Halika samahan kita sa bago mong office.-" Sabi nito tumango na Lang ako at sumunod sa kanya. Pumasok siya sa isang opesina habang naka sunod ako sa kanya.

Baka siguro ito ang opisena ko. Sabi ko sa isip ko. Nang pumasok ito , akmang papasok din ako pero  suminyas ito na hintayin ko siya sa labas. Tumango na Lang ako.

Hindi nag tagal ay lumabas din siya. I'm just following him. He went inside the elevator as usual I was following him. The moment, the door was open it seems that the place is very familiar. I couldn't figure it out. I'm very preoccupied when he's talking.

Hey Ms.Trisha Are you still there?-" Sabi nito.

Ahmm sorry I was preoccupied  something, What is it again?"- Tungon ko dito. Ngumiti lang siya at pumasok sa isa na naman office. I guess , there was again the familiar place.Para nakapasok ako dito. Hindi ko namalayan na nakaupo na siya sa swivel chair niya. At bigla na lang sumakit ang ulo.

Nakita ko na lang nag angat ng ulo ang lalaki at lalo ko napagmasdan ang kanyang mukha ang tangos ng ilong niya. Pero nadismaya ako ng pasadahan niya ako mula ulo hanggang paa , nanliit ako sa akin sarili, dahil sa suot ko. Naka jeans at plain v-neck ang sout ko . Kung inaakala ninyo na tanging mayayaman lang pwde mag suot ng v-neck ay nagkakamali kayo. Kahit may hirap kami ay nakaka sout ako ng ganito oh kahit ano,may taste din ako sa fashion no dahil sa pag titiyaga pero ngayon ay napakalaki ang kakailanganin namin pera para sa pang opera kay tatay. Kaya no choice ako. Di sapat ang ang sweldo ko.

Hmm. Okey na."- Sabi nito matapos niya akong pasadahan . Pero lalo akong natamimi ng mag salita siya ulit. At para di ko magawang mag salita.

So, straight to the point, What do you need?"- Grabe ang ganda ng boses niya. Di ko alam kung nasa heaven ba ako. Pero nailang ako dahil hindi parin niya inaalis ang tingin niya sa akin. Habang inihilot ang kanyang sentido.

Sir, Please pautangin ninyo ako at babayaran ko rin kayo, sa ngayon kasi ay gipit na gipit na ako."- pag mamakaawa ko dito. Ngumisi siya sa akin ng nakakaloko. Para akong tinutunaw dahil doon. Sana ay tulongan niya ako ng bukal sa loob. Pero parang gusto ko nang umatras ng mag salita siya ulit.

Biglang sumagi sa isip at napahilot ako sa ulo.

Are you okay?"- Alalang tanong nito. Nakita ko kung gaano siya ka sincere.

Okay lang ako medjo may sumagi lang sa  isipan ko."- Sagot sa kanya.

-----

Lalo ang ako ginagahan dito. Naging maayos naman ang patrato sa akin ni Edcel. Nitong week pa lang ako dito ay parang nag fflash back sa akin. Possible talaga na isa si Edcel sa nakaraan ko. Siguro tama talaga na nag trabaho ako dito sa companya nila. Sana nga lang madugtungan ang nakikita ko sa alaala ko. Napalikwas ako nang may kumatok sa office ko. Ang secretary ng ama ni Edcel.

Muli na naman may sumagi sa isipan ko.

Excuse me Maa'm, I forgot to tell you that Mr. Fernandez is not around. "- nanglumo ako ng marinig kong sabi ng secretary niya. Unting unti na lang at babagsak na ang aking mga luha. Habang tumatagal ay nasasayang ang oras ko.

But nanjan po ang kanyang anak."- sabi nito na nagpabalik sa akin ng katinuan na tila akong nabuhayan ng loob.

Tulongan mo ako para makausap siya, may kailangan lang ako pls lang.."- pag mamakawa ko sa kanya. At nakita ko lang na tumango siya. At tumalikod na ito sa akin. Lubos ako nanalangin na sana ay tulongan niya ako. Sana hindi na huli ang lahat. Sana tulongan niya. Sana mabait din ito tulad ng kanyang ama. Laging sana. Masama bang mangarap.

Maa'm pasok na po kayo hinihintay na kayo sa loob."- nasa malalim akong pag iisip ng mag salita ang secretary nila.

Ma'am are you okay?-" Tanong nito sa akin.

Anong pangalan mo?-" Tanong ko dito. Tiningnan ko siya at medjo nagtaka siya pero sinagot naman niya ang tanong ko.

Jean po Ma'am.-" Sabot nito sa akin.

You look familiar, by any chance did we before?'-" Tanong ko.

Wala po akong natatandaan Ma'am.-" Sagot sa akin.

Okay okay let's forget about it. By the way why are you here?-" Tungon ko dito.

Ma'am pinapatawag po kayo ni Boss.-" Sagot nito.

Sige aayosin ko lang ito."- Sagot ko. Nagpaalam na ito.

Kakatok na sana ako sa pinto ng office ni Boss ng biglang iniluha nito si Edcel. Hindi man lang ako tinapon ng tingin. Bahala siya.

-----------