Daddy Jeonghan ➵ yoon jeonghan

❥ Four

❥ Sana's ❥

Lahat sila doon ay kausap si Lauren, Habang si Lauren naman ay nakahawak sa damit ni Jun. Hays.

Kasama ko si Tzuyu ngayon dito sa may garden, Tanaw namin yung loob ng bahay dahil nakabukas yung pinto.

"Uhm, Sana? May aaminin sana ako eh." Sabi niya sakin. Aaminin?

"Ano yun Tzu?" Tanong ko sa kanya. Lumapit siya sakin at bumulong.

"Hindi si Vernon ang ama ng anak ko." Sabi niya sakin. Hindi nako nagtaka, Alam niyo kung bakit? Matagal ko nang alam na may gusto si Zu kay jun but hindi siya makaamin at ngayon hays.

"Oh bakit si Vernon ang pinakilala mong daddy ng anak mo?" Tanong ko sa kanya.

She sigh. "I don't have a choice, Isa pa... Ikaw ang gusto niya eh. Aksidente lang yung nangyare samin. But Sana, Please ha? Wag mong sasabihin kay Kuya Ren dahil paniguradong magagalit sakin yun at kay Vernon pati narin kay Jun." sabi niya sakin. Si Jun may gusto sakin? Hays. She misunderstood him. Like really.

"Alam mo, Walang gusto sakin si Jun, Isa pa kilala mo naman kung sino ang gusto ko diba? Hindi si Jeonghan ha? Mapapatay ko yun." Sabi ko. Natawa siya bigla.

"Oo, kilala ko. Nakakagulat lang talaga na kasing ganda niyo pareho si Lauren. Pfft--. Hindi mo ba sasabihin kay Jeonghan Oppa na siya an---" Tinakpan ko agad ang bibig niya. Baka kasi mamaya ay may makarinig sa kanya.

"Wag na nating pag-usapan yun. Ang pag-usapan natin ay yung tungkol sayo at sa anak niyo ni Jun." Bulong ko. Tumango lang siya.

"Ganito kasi yan, Sasabihin ko na sana sa kanya na buntis ako, hindi ko naman talaga itatago yung totoo eh. It's just that. aish. Nung mga oras kasi nayun ay narinig ko ang pag-uusap nila ni Tita, sabi niya kay Tita may anak na daw siya at hinding hindi daw siya magpapaksal sa iba. Nung time rin nayun ay nag-away si Jeonghan oppa at Jun. Akala ko ay pangalan ko ang sasabihin niya pero nagulat ako nung pangalan mo yung sinabi niya." Nagulat ako bigla. So alam pala niya ang totoo? But then tulong ko ang hiningi niya imbis na kay Zu siya manghingi ng tulong? Handa na ata siyang mamatay eh. Humanda sakin yun mamaya.

"Sorry ha? Hiningi niya kasi yung tulong ko nung mga oras nayun at sinabi ko sa kanya na pwede siyang maging tatay-tatayan ni Lauren. I didn't know na buntis kana pala nun. I'm really sorry zu." Sabi ko sa kanya. she smiled.

"Okay lang, atleast malinaw na sakin ang lahat na kung bakit pangalan mo ang sinabi niya. Ngayon alam ko na ang dahilan niya. Masaya ako kasi ayaw niya rin pala akong mapahamak." Sabi niya. Niyakap ko siya.

"MOMMY!" Sigaw ni Lauren. Nagulat ako nung bigla niya akong niyakap.

"Bakit Lauren?" Tanong ko sa kanya.

"Gusto kong yakapin si Daddy pero galit ako sa kanya... " Sabi niya. Napatingin naman ako sa kanila.

"Pasensiya na ha? Pagod na daw kasi siya eh. Alam niyo na hehe." Sabi ko nalang. Kasasabi niya lang kanina na hinding hindi niya tatawaging Daddy si Jeong eh tapos ngayon gusto niyang yakapin? Hays.

"Kami na ni Zu ang mag-aakyat sa kanya sa taas." Sabi ni Jun. Tumingin ako kay Jun.

Yung tingin na nagsasabing Bugbog-Ka-Sakin-Mamaya. Tapos ngumiti ako. Inakyat nila si Lauren sa kwarto namin at naiwan kaming lahat dito. Si Mom at Dad ay nasa kusina.

"Kumusta ang buhay niyo sa london?" Tanong ni Ren sakin.

"Ayos naman. Masaya." Sagot ko sa kanya.

"Buti naman at umuwi na kayo dito. Ang ganda ni Lauren ay, Manang mana sayo." Sabi sakin ni Vernon. Nag apir kaming dalawa.

"Naman, Ako nanay eh. Hahaha. Kayo kamusta na kayong lahat?" Tanong ko sa kanila.

"Ayos naman kami dito. Maraming nagbago at nangyare. But, Saka na kami magkukwento.. Tell us about your life in london." Sabi ni Dahyun tapos nakangiti siya. Here we go.

"As i said, Ayos naman kami dun, Masaya.. Lauren became a model, I became a dance instructor for one year but i stopped. To sum it all Masaya kami, as in sobra." Sabi ko. Kulit lang nila eh.

Nakita kong nakatingin sakin si Cheska. I gave her a What-are-you-looking-at-bitch look. Inirapan niya lang ako.

"Kelan nga pala ang birthday ni Lauren?" Tanong sakin ni Hoshi. Tinignan ko siya ng masama. Naman eh. Sa lahat naman ng pwedeng itanong bakit yun pa?

"Ka-birthday niya si Jeonghan." Sagot ko. Tumayo nako at pumasok sa loob. Alam kong nahalata nila ang pag-iwas ko pero bahala na.

"Magpapahinga nako ha? Bukas nalang. Goodnight." Sabi ko sa kanila. Yeah, i left them there. Bahala na sila. Kasi naman.

Habang paakyat ako narinig ko ang pag-uusap ni Jun at Zu.

"I'm sorry for everything zu, I'm really sorry." Dinig kong sabi ni Jun. Sinilip ko silang dalawa. Magkayakap sila.

Buti naman at nalinaw na ang lahat sa kanilang dalawa. Aba, Ayokong makasira ng pamilya nila dahil samin no. Ayoko talaga.

I stayed there for a couple of minutes. Bumaba silang pareho pero may distance sa kanilang dalawa.

"Sana, Magpahinga kana doon." Sabi sakin ni Jun. I just nodded. Bago sila makaka ng tuluyan ay may sinabi ako sa kanila.

"We should stop this pretend thingy, Ayokong masira ang pamilya niyo ng dahil samin ni Lauren. Ako nang bahala sa paliwanag, Lets just tell them the truth. I want you too to be happy." Sabi ko sa kanilang dalawa. Pumunta nako sa kwarto namin ni Lauren. Mahimbing siyang natutulog.

"Baby, I'm sorry... Hindi mo mayakap si Jeonghan dahil alam mong galit ako sa kanya. I'm really sorry kung nilalayo kita sa Daddy mo. Lauren, I'm really sorry." Sabi ko kay Lauren. I kissed her forehead.

"So, Si Jeonghan pala talaga ang Daddy niya?" Napalingon agad ako sa pinto.

Shit. Sa lahat naman ng tao bakit siya pa? Bakit ikaw pa?

Ren.

~

Edited.

Lovelotes. 😘❤