Okula giderken ve işe giderken giydikleri.
NEHIR' DEN
Sabah kalktigim gibi ağlamaya başladım. Annem artık yoktu.
Tam bir hafta olmuştu beni bırakıp gideli. Bana bıraktıpı mektubu aldıp yeni eve geldim. Mektubu defalarca okumuştum.
Her okuyuşumda tekrar tekrar ağlıyor ve bagırıp duruyordum. Hazmedemiyordum annemin bütün bu yaşadıklarını söylememesini. Selin bana cok yardımcı olmuştu. Annesi ile birlikte sahip çıkmışlardı bana. Bu gün yine Selin bende kalmıştı. Kapıyı actı ve ağlayan bana üzgün gözlerle baktı. Onu yanıma çağırdım ve konuşmaya başladım. "Selin...ben diyorum ki sen benimle....yani bu evde kalsan. Annesine söyleriz. Ben çalışmaya başlayacağım.
Okul çıkışı başlıyor ve gece onbire kadar. Aylık 1.500 alıcam. Bizi idare eder. Lütfen."diye yalvarmaya başladım. Bana yaklaştı ve sarıldı."Tamam. Seninle kalırım. Hem bende bir işe başlarım."dedi. Sonunda bu koca evde yalnız başıma kalmayacaktım. O na sıkıca sarıldım. Selin iyi bir arkadaştı gerçekten. Tv yi actık ve bir süre birşeyler aradık televizyon da. Saat daha erkendi. Yeni evim evimiz. Okula yakındı. Okul bir alt sokakata çalışacağım yer ise bir alt sokaktaydı. Bu yüzden hoşuma gitmişti.
"Selin. Ben çok sıkıldım.
Alt sokakta bir market var gidelimmi? Birşeyler alırız ve eve geliriz hemen. Olur mu?
Diye sordum. Kafasını salladı ve "bak şimdiden söyliyeyim.
Orada bütün parayla çikolata
Alırsan bir daha seninle hiç bir yere gelmem."dedi.
Hızlıca kafamı salladım ve odama gidip üzerimdeki pijamaları çıkarıp kot pantolonumu ve üzerinde büyük bir kelebek olan beyaz t-shirt ümü giydim. Siyah montımu ve spor ayakkabılarımı giyip salona geçtim. Selin de aynı benim gibi bir kombinile bekliyordu. Vakit kaybetmeden evden çıktık ve yürümeye başladık.
Yaeın okul vardı ve sonra da kafede başladığım işe gidecektim. Bir süre sonra markete gelmiştik. Bir market arabası aldık ve reonları gezmeye başladık. Bir sürü şey almıştık. Ev için.
Kasaya dogru yürüyorken sanki biri beni dürtmüş gibi arkamı dondüm ve tanıdığım
gözlerle karşılaştım. Bu hastahane de çarpıştığım çocuktu. Bir anda bir anda arkasını döndü ve bir anda göz göze geldik. Yavaşça gülümsedim ve önüme döndüm. Markette işlerimiz bitmiş eve doğru yürürken
Hala o çocuğu düşünüyordum.
Selin ile yürürken sanki biri arkamızdan geliyordu. Seline baktığımda o da anlamış olmalı ki korkulu gözlerle bana bakıyordu.
Yavaşça kolunu tuttum ve hızlandım. O da bizimle birlikte hozlanmıştı sanki.
Daha fazla dayanamayıp arkamı döndüm. Kalbim ağzımda atmaya başlamıştı.
Arkamızda hiç kimse yoktu.
Peki o auak sesleri neydi o zaman. Eğer tek ben duymuş olsaydım yanıldığımı düşünürdüm fakat Selin
de duymuştu. Biri gerçekten bizi takip ediyor olmalıydı ama kim? Bu düşüncelerle korka korka eve geldik.
Eve gelince hızla kendimizi eve attık ve derin bir nefes alıp birbirimize sarıldık.
Kalbim sanki yerinden çıkacaktı. Öyle çok korkmuştum ki başım ağrımaya başlamıştı. Selin 'i yanağından öptüm ve odama doğruyürümeye başladım.
Odama gelince üzerimdekileri çıkardım ve banyoya girdim.
Duş alıp pijamalarımı giyip
yatağıma girdim ve kendimi uykuya bıraktım.
* * *
Sabah alarm ın sesiyle uyandım. Önceden beni annem uyandırırdı diye düşündüm. Ve boğazımdan bir hıçkırık kaçtı. Ama artık annem yoktu. O melek olmuştu belkide.
Üzgün bir şekilde kalktım yataktan.
Dün gece yüzünden hala korkuyordum. Yataktan çıktım ve banyoya doğru ilerlemeye başladım. Elimi yüzümü yıkayıp Selin ' in odasına doğru ilerlemeye başladım. Odaya girdiğimde Selin hala umuyordu. Yanına yaklaşıp uyanması için seslenmeye başladım.
"Selin. Hadi kalk bak okula geç kalıcaz. Kalk üstünü giyin." Ben sanki hiç konuşmamışım gibi bana arkasını dönüp uyumaya devam etti. Sinirlenmeye başlamıştım.
"Selin! Derhal kalk! Beş dakika içinde hazır olmazsan seni bırakıp giderim! Hadi! " diye bağırıp odada çıktım. Hemen okul formamı giyip, işe giderken giyeceklerimi de hazırlayıp özlemle cantaya koydum. Odamdan çıkıp mutfağa girdim.
Seli e ve kendime menemen yaptım. Çayıda demleyip sofraya koydum. Koşarak Selin 'in odasına çıktım. Odaya girdiğimde kalkmış ve formasını giymişti. Yanağını öptüm ve
"Hadi gel. Sana menemen yaptım. Mis gibi."dedim gülümseyerek.
"Mmmmm. Ozamaaaan. Hücuummm"dedi ve koşarak aşşağı indi. Ben de yavaş yavaş aşşağı inmeye başladım. Mutfağa geldiğimde Selin menemene gömülmüş dünyadan soyutlanmıştı. Bu haline gülümsedim ve bende yanına oturdum.
"Mmmh nefis."diye beğendiğine dair mırıldanıyordu bu arada.
Yemeğimizi yedik ve masayı toplayıp evden çıktık. Yolda konuşarak ilerliyorduk. Daha dogrusu Selin konuşuyordu ben dinliyordum. Okılun kapısından içeri girdik ve okula yürümeye devam ettik. O sırada bir kaç kişi yanıma gelmiş ve bana başsağlığı dilemişti. Annemin ölğmü beni fazalmasıyla yıpranmış ve üzmüştü. Gözlerim dılu dolu sınıfa çıkmaya başladım. Sınıfa girdim ve bış bir sıraya ılerleyip elimdeki çantayı sıranın altına koydum. Zil çaldı ve sınıftan çıkıp dışarı doğru yürümeye başladım. Bahçeye çıkıp sıraya girdim. Müdürün duyuruları bitince herkes sınıfına girdi.
Yanıma bir kız yaklaştı ve
"Merhaba ben bu sene yeni geldim ve son sınıfın. Tanışabilirmiyiz?"diye sordu.
Başımı olumlu anlamda salladım ve
"Ben Nehir"dedim. Kız bana şaşkınca bakıp
"Bu kadarmı? Seni böyle nasıl tanıyabilirim ki?"dedi. Başımı salladim ve
"Müzik dinlemeyi severim. Kitap okumayıda. Okuldan sonra bir kafede işe başladım ve orada çalışmaya gideceğim. Annem..vefaat etti. Babam yok. En yakın arkadaşım Selin ile yaşıyorum. Sen?"dedim.
"Ben de Mayıs. Bu sene burada okuyacağım. Yeni taşındık. Bende müzik dinlemeye batılırım ve kitaplar en yakın arkadaşımdır. Bir de günlüğüm var. İki kardeşiz. Bir abim var.
O okuku bitirdi. Bir kafede çalışıyor. Senin gibi. Çok gıcık birisi. Böyle."dedisevecen bir tavırla. Gülümsedim.
" Peki ailen? onlar nerde? Abinle mi yaşıyorsun?"diye sordum.
Yüzü asıldı.
"Pardon. Sanırım sormamam gereken birşeyi sordum?"dedim.
"Hayır hayır önemli değil. Beni ve abimi terk ettiler. Biz yani....
Yalnızız kimsemiz yok."dedi. Gözleri dolu dolu olmuştu. Mayıs a yaklaştım ve sarıldım. Özür dilerim. Ben seni üzmek istememiştim."
"Hayır senin suçun değil. Nereden bilebilrdin ki?"dedi ve gözlerini silip gülümsedi. Bende ona gülümsedim ve
"İstersen seni Selin ile tanıştırayım. O "C" sınıfında."
Dedim.
"Olur. Teneffüs te gideriz yanına"dedi.
"Tamam"dedim ve konuşmaya devam ettik.
* * *
Selin ve Mayıs çok iyi anlaşmışlardı. Hatta o kadar iyi anlaşmışlarsı ki beni takmıyorlardı.
"Artık beni takarmısınız yaaa!"diye çıkıştım.
"Ya kızım tamam. Şurada kaynaşıyoruz. Bir susmadın."dedi. Sinirle oradan ayrıldım.
Sınıfa çıktım ve kafamı sıraya gömdüm.
